Kendinizi sevmediğiniz, hatta nefret ettiğiniz, aynalara küstüğünüz zamanlar vardır. Herkes kaderinde bazı şeyleri değiştirmek ister, ama Açelya kendi kaderini yaratmak istedi. Bu hikâyeyi okurken onun bu serüvenine eşlik edeceğiniz bir hayat anlatt...
Bu isteğine rağmen geçmişte geçirilen 10 dakikanın kendi zamanında 1 saata tekabül ediyor olması işlerin rengini değiştirmişti. Geleceğe gelemeden geçmişte sıkışıp kalma ihtimali yüksekti.
Kapı zili sesi..
"Alyadır kesin. Alya yine neyi unu-
Anne??"
"Uzun zaman oldu güzel kızım" Onu tekrar görmek o kadar güzeldi ki. Sıcacık bakışı içimi ısıtmıştı. Ama bunca sene sonra hangi cesaretle yanıma gelmişti ki, beni bırakıp gittikten sonra. "Sana herşeyi anlatacağım önce içeri girmeme izin ver" İçeri geçtik ve bu süre içerisinde neler yaşadığını anlatmaya başladı. "4 yıldır neredeydin, neden bir anda ortadan kayboldun ve beni yalnız bıraktın?" "Ben seni kendi isteğimle yalnız bırakmadım. Ben kaybolduğumu düşündüğünüz gün aslında kaza geçirmiştim. Beni apar topar hastaneye kaldırmışlar, olay anında herşeyimi kaybettiğim için aileme ulaşamamışlar. 3 sene komada kaldım. "Peki neden 1 sene sonra geldin?" "Komadan çıktığım zaman kafa travmam devam ediyordu kendime gelmem zaman aldı sadece insanlarla göz teması kurabiliyordum, konuşmaya gücüm yoktu. Sonra yavaş yavaş ilerleme kaydettim ve iyileşmeye başladım. Ve şimdi buradayım." Gözlerim dolmuştu. Onu kaç sene sonra görüyordum ve böyle acı şeyler yaşadığından haberim bile yoktu. Ona doyasıya sarılmış ve kokusunu içime çekmiştim. "Tüm kötü günleri geride bırakalım. Artık yanımdasın herşey güzel olacak annecim. Şimdi eşyalarını odana yerleştirelim sonra da çay koyarım bize verandada içeriz." Annem gelmişti, mutluydum. Ama sonra aklımda bazı sorular oluşmaya başladı. Ya 4 senenin telafisi olarak böyle bir yalan söylediyse. Ona konduramıyordum böyle bir şeyi, ama emin olmam gerekiyordu. Gittiği hastaneye dair bir ipucu bulabilirsem, belki bir nebze olsa rahatlarım diye düşündüm. Akşam olmuştu annem odasında uyuyordu. Kapının hemen solunda duran dolaptan çantasını aldım ve ipucu aramaya başladım. Bir tane kafa röntgeni ve bir reçete vardı. Hastane'nin ismi NPİSTANBUL HASTANESİ'ydi. Yüzümün kızardığını hissetmiştim. Annemden şüphe etmem tamamen hataydı. O benim annemdi ve bana yalan söylemesine neden yoktu. Yarın uyanınca mutlu olması için pasta yapmaya karar verdim. İnternet'ten pasta tarifi araştırmaya başladım. Lezzetli gözüken bir tanesini seçtim ve mutfağa geçtim. "Annemin geri dönmesini hem kutlamış oluruz, hem de 4 sene içerisinde kızının kendisini nasıl geliştirdiğini görmüş olur." 1 saatin sonunda pastam hazırdı. Bir kaç fotoğrafını çekip buzdolabına kaldırdım. "Yarın olması için sabırsızlanıyorum"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Kuşların sesleri ve güneşin sıcak gölgesi beni uyandırmaya yetmişti. Sabah olmuştu. Güne mutlu başlamıştım. "Annem için güzel kahvaltı hazırlayayım, hem anne kız sohbet de etmiş oluruz uzun zaman sonra." Annemi uyandırmamak için parmak ucunda mutfağa geçtim ve sessizce birşeyler hazırlamaya başladım. Masayı hazırladığım gibi annemi uyandırmak için odasına gittim. Öyle tatlı uyuyordu ki.
Kapı sesiyle irkilmiştim.
Sabah sabah kim gelmiş olabilirdi ki. Odanın kapısını yavaşça kapattım ve dış kapıyı açmak için koridora geçtim. Bu Alya'ydı. Bu sürprizi beni şaşırtmıştı ve aynı zamanda mutlu da etmişti. İki sevdiğim insan aynı anda yanımdaydı. "Kaynanan seviyormuş Alya." "Sana da Günaydın güzelim. Naber?" "Ben iyiyim de sen gittikten sonra bir bilsen neler oldu şaşar kalırsın. "1 günde ne olmuş olabilir?"
Yabancı ses: Açelya uyandın mı?
"Misafirin mi vardı Açelya rahatsız etmedim demi?"
Yabancı ses: Bu güzel kız da kim böyle?
"4 yıl geçtiği için tanımaman normal annecim. Bu Alya okul zamanında sana hep bahsettiğim yakın arkadaşım." "Anne mi?" "Evet Alya ani geliştiği için sana haber veremedim, annem geri döndü. Olayların detayını sonra anlatırım ama şimdi kahvaltı edelim ve güzel şeylerden bahsedelim. "Evinize tekrardan hoşgeldiniz Canan teyze. Sizi burda görmek güzel." Kahvaltı ettikten sonra masayı topladım ve Alya'yı yolcu ettim. Yarım kalan planımı düşünmek üzere odama geçtim. Annem geldiği için planımı devreye sokamazdım onu yeni bulmuşken tekrar kaybetmek istemiyordum. Bir süre planımı ertelemem gerekiyor sanırım. Geçmişe gidip dönememek de var. Kendime 1 hafta süre tanımalıyım. Belki de 1 hafta sonra gitmeme gerek kalmaz..
3 koca gün aradan sonra size biraz uzun bir bölümle geldim umarım okumaktan keyif alırsınız:)
