Zamanda Yolculuk

10. Bölüm

Saat 11:00'de alarm çalmaya başlamıştı. "Alya şunu kapatır mısın?" "Sabah saat kaç ki." "Ben nerden bile bilirim kapat işte." " Telefonu nereye fırlattın gece" "Şarja takmıştım komodinin üstüne bak." "Komodin sana yakın"  Güneşin ışığından gözlerimi zar zor aça bilmiştim. "Alya kaç kez kapatmışız biz alarmı. Saat 11 olmuş bile bu gün yaptığımız planların boşa gitmemesi için şimdiden kalkmamız gerek." Bir gözü açık banyoyu bulduktan sonra dişlerimi fırçaladım ve elimi yüzümü yıkadım. Mutfağa geçince annemin çoktan uyandığını görmüştüm. "Günaydın annecim" "Günaydın güzel kızım, sizin için erkenden kalkıp krep ve sucuklu yumurta yaptım. Hadi sofraya geçin" Masaya geçip kahvaltı yaparken bu gün yapacağımız yemekler ve tatlılardan konuştuk.
"Menümüze karar verdiğimize göre:
•Mercimekli bulgur pilavı
• Karnıyarık
• Etli yeşil fasülye
• Cacık
• Salata
• Havuç mezesi
• Çikolatalı pasta ( için malzemeleri çıkarıp masaya toplaya biliriz)." 2 saat sonunda herşey hazırdı. Salondaki televizyon önü sehpaya hazırladığımız yemekleri ve tatlıları getirdik. Yemekler ve tatlı eşliğinde La Casa De Papel dizisini izlemiştik. Herşey o kadar güzeldi ki bu anın bitmemesini istemiştim.

2 gün sonra.

Artık büyük güne gelmiştim geçmişte 1 hafta geçirecektim. Anneme iş gezisine gideceğimi söyledim, herşey istediğim gibi gidiyordu.

Gözlerini kapattı, ışık hızından hızlı hareket edilebildiğini düşünmeye başladı ve 3'den geriye saydı, gözlerini açtığında geçmişte Özgür'le ilk sevgili olduğu güne gelmişti. Ona sadece uzaktan bakacağını o da biliyordu. Gözlerini gözlerine dikti ve onu fark edebilecekmiş gibi ona bakmaya devam etti.

Bana doğru el sallamıştı. Şaşırmıştım çünkü bu mümkün olamazdı. Bana doğru yürüyordu, önümde duracağını zannederken bir gölge oldugumu unuttum. Aniden içimden geçip gitti arkamı döndüğümde aslında geçmişteki Açelya'ya el salladığını farkettim. Beni görmediği için ona kızamıyordum bile. Keşke o kaza hiç olmasaydı dedim içimden. Bu gün herşey daha güzel ola bilirdi. Normal insan hızından daha hızlı olduğum için onları otobüsle bile gitseler kolaylıkla takip edebilmiştim. Bu anı hafızamda kazılıydı. Otobüs bizim evin yönüne doğru gidiyordu. Otobüsten indikten sonra bana çıkma teklifi edecekti. Keşke o an geçmişteki Açelya'nın yerine geçe bilseydim, ona burdayım diye bilseydim. Çıkma teklifine şahit olmuştum ve Özgür bana sarılmıştı. Belki bu anılara 3'cü gözle şahit olmak bana iyi gelmemişti. Açelya ve Özgürü 1 hafta boyunca takip ettim ve izledim. 1 hafta kendime sözüm olduğu için kalmıştım. 1 haftanın bitmesine sevinmiştim açıkçası. Günümüze gelmiştim. Alya gözlerini bana dikmiş uyanmam için bekliyordu.
"Uyandın mı?" "Evet" "O zaman neden 1 haftadan fazla kaldığını açıklamanı bekliyorum" "1 hafta kaldım sadece" " Nasıl unutursun iki zamanın da aynı akmadığını?" "Üzgünüm. Annem birşey sordu mu sana?" "İş gezisinin uzadığını bana ilettiğini söyledim sadece. Merak etmiştir, eve gidelim istersen"
Eve varmıştık.
Annemi uzun zaman sonra böyle sinirli görüyordum. "Kızım insan haber etmez mi anne ben geç geleceğim diye. Neden benim kalbime indirmek için uğraşıyorsun?" "Tamam annecim haklısın özür dilerim, uzun yoldan geldim kızını böyle mi karşılayacaksın? Çok acıktım hem de senin yemeklerini özledim" "Anneyi üzmek yok tamam mı?" "Tamam güzel annem sen yeter ki üzülme" Yemeklerimizi yedikten sonra Alya'nın bana odayı işaret ettiğini farkettim. Odaya geçer geçmez anlatmamı neler olduğunu ve ne karar verdiğimi söyledi. "Geçmişteki Açelya ile onu görmek bana iyi gelmedi. Benim farkıma varmadı, çünkü göremiyordu. Ben sanırım bu işten vazgeçeceğim. Elimden gelen herşeyin fazlasını yaptım." Kapı zili çalmıştı ve ben de kapıya doğru yönelmiştim. Bana bir mektup gönderilmişti. Mektupta şöyle yazıyordu:

Şuan seni göremediğimi sanıyorsun,ama ben herşeyin farkındayım. Geçmişe geldiğin zaman zaman kısa süreliğine zaman duruyor ve sen bunu fark etmiyorsun. Zamanda Yolculuk yaptığımız zaman buradan geçmenin yan etkisi diyebiliriz buna. Geçmişte her kaderimi değiştirmek için hamle yaptığımda başarısız oluyorum ve sana ulaşmıyorum. Benim yazdığım notla 1 hafta beni beklediğini biliyorum. 1 haftaya halledeceğimi düşünmüştüm ama yanıldım. Geçmişteki ben bunu farkettim ama burada sıkıştım geleceğe gelemiyorum. En kısa sürede bir cilde girip geri dönmeye, daha sonra bedenimi geri almaya çalışacağım. Bizden vazgeçme Seni Seviyorum.