Yüzüme vuran Güneş ile uyanmam için ısrar eden alarmım bir olmuş, güzel uykumu bölmüşlerdi. Kollarımı iki yana gerip doğruldum, sabah yapılan gündelik işleri hallettim.
Evden çıkıp her zamanki kafeye adımladım, varınca garsondan her zamanki kahvemi isteyip beklemeye başladım. Gördüğüm iki kişi ile gerildiğimi hissediyordum.
Seungmin ve beline bir kolunu sarmış olan, Sungchan. Sinir bozucu. Kahvem gelince gülümseyip elime kahveyi aldım, sakince oradan ayrılacağım sırada gelen ses ile irkildim.
"Oppa!" sesin geldiği yöne dönünce, bana gözleri parlayarak bakan HaYoon ile karşılaştım.
"Ah merhaba, HaYoon." yanıma ulaşıp hemen kollarını boynuma doladı. Ben ise karşılık olarak kollarımı beline dolamıştım.
Gözlerimi, Sungchan ve Seungmin'in olduğu yöne çevirdim. Seungmin, sinirle parlayan gözlerini bize dikmişti. Bir belindeki kollarıma; bir de boynuma dolanmış kollara bakıyordu.
HaYoon ayrılıp koluma sarıldı.
"Birlikte gidelim mi?" kafamı sallayarak onu onayladım, sakince kafeden çıkıp kursa ilerlemeye başladık.
Arkamızdan gelen, Sungchan ve Seungmin beni oldukça germişti. Onlarla karşılaşmak veya konuşmak istemiyordum. Ki eminim, Sungchan bu amaç için bizi takip ediyordu.
Yanımıza yönelen, Sungchan ve Seungmin'i görmemle, HaYoon'u bir ara sokağa ittirdim. Burada genelde insanlar ya yiyişir, ya da öpüşürdü. Ben de tam olarak bunu yapacaktım, HaYoon'u öpecektim. Normalde kızlardan hoşlanmam, fakat minik bir rolün zararı olmayacaktır.
Hızla ittiğim HaYoon'un dudaklarına asıldım, yanımıza yönelen Seungmin ve Sungchan oldukları yerde durmuş, bizi izliyorlardı. Önemsiz, umurumda değil. Son bir kez bakışlarımı Seungmin'e çevirdim.
Hayal kırıklığı, benim yaşadığım duygu akıyordu gözlerinden. Kahvesi, elinden kayıp düştü. Sungchan kaşlarını kaldırıp ona baktı, gözlerinden öfkesi okunuyordu.
Seungmin sakince oradan uzaklaşınca, Sungchan peşinden gitti. Onlar gider gitmez, HaYoon'dan uzaklaştım.
"Oppa... Biliyordum, sen de beni seviyorsun..." Hassiktir...
Seungmin
Neden? Neden ben sana anlatamadan yaptın bunu, neden yaptın? Sırf bana olan öfken ve kırgınlığın yüzünden onu öptün. Keşke gerçekleri anlatmama izin verseydin, ancak artık dönüş yok.
Madem istediğin oyun, oynayalım Chris. Beni dinlemeden yargı yaptığın için bir nevi haklısın, kim olsa yapardı. Kim bilir, sana açıklasam bile inanmazdın belki. Problem yok, en sonunda öğreneceksin. Yanıma gelip, benimle olacaksın. Göreceksin bunu.
----
Selam...
Baya kısa bir bölümle geldim
Hem fazla bekletmemek için hem de bir açıklama yapacağım
Fic baya yaz dizisine dönüyor gibi hissediyorum... İçim hiç rahat değil
Fici aşırı uzatmak gibi bir planım da yok zaten max 20 bölüm falan yaparım -taş çatlasın 25-
Yani şu an ficin gidişatı ile ilgili düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim
Sevdiyseniz oy verip yorum yapmayı
unutmayınn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dans kursu | chanmin
Fanfictionİki dans eğitmeni arasındaki rekabet, onları bir çıkmaza doğru itiyordu. # 1 - kimseungmin