ÇIPLAK...! 18+🔥

Bölüm 2.

Merhaba arkadaşlar nasılsınız? Umarım beyenirsiniz.
. Fikirlerinizi yazmayı unutmayın♥️ Alevin son kısımdaki giydiyi kıyafet medyada🙈😍

Tam 1 hafta geçmişdi her yeri patlatmamdan. Tüm dünya haberlerindeydi. Her kes A'yı konuşuyordu. Ama yalnız bir kişi A'yı merak ediyordu. Kaya. Karşısına şimdi çıkmayacaktım. Her yerde beni arıyordu. Duyuyordum. Görüyordum. Bu defa olmazdı. Kanmıyacaktım. İntikamımı her kesden alacaktım. Kimse beni yok edemezdi. Ben kimsenin beni yok edemeyeceği kadar artık ateşimle dünyayı sarmıştım. Denizlerin suyunu, yağan yağmurların suyunun hepsini aynı anda ateşime dökseler yine söndüremezler. Ben artık bir insan değil. Ben her bir insanı yakıp yok eden bir ateşe dönmüştüm. Ben artık Alev değil. Anka kuşunun A'sıydım.

Ülkeye dönecektim. Gidip kendimi göstermem lazımdı. Hazırlanıyordum. Takımımda benle gelecekti. Tim ve Kartal. Benim her anımda yanımda olan insanlar. Onlarada güvenmiyordum. Zaten benim artık nefes almam bile planlıydı. İkiside benim için her şeyi yapıyordu. Timin bana karşı olan hislerinden haberim vardı. Kartal da biliyordu. Ama ben ona ümit vermemiştim. Olumlu olmamıştım. Onun için kendisi bilirdi benim sorunum değildi. Ben hâla sesli itiraf edemesemde Kayayı seviyordum. Kalbe söz geçmez derler ama intikam hissim artık onunda önüne geçiyordu. Bavulum hazırdı.
"Alev hazırmısın?"
"Evet hadi gidelim."
"Bekle Kartal da insin gidelim. Evden bir çıkalım olası bir saldırıda hazırlıklı oluruz."
Göz devirdim. Ve arkama bakmadan evden çıktım. Bu zaman içinde boş durmamışdım ben. Kendimi her şeye hazırlamışdım. Evet vücudumda bazı yerlerinde yaralar, kesikler,morluklar vardı. Bunlar da benim kendime işgencemdi. Hem dayanıklılığım için hemde kalbimdeki acını vücudumdaki acıyla basdırmam için. Arabama doğru ilerledim bavulumu yerleştirdim ve binip motoru çalışdırdım. Özel uçağımla gidicektik. Evet artık çok zengindim çok. Bu zaman içerisinde öldürdüyüm adamların tüm mal varlığını kendi üstüme yapıyordum. Yani anlayacağınız sizin ilk tanıdığınız Alevden ortada hiç bir şey kalmamıştı. Masum kız ölmüştü. Yerine de ben geçmişdim.

Uçaktaydık. Ekip bana sinirliydi onları beklemediğim için. Ama zaten hep yapıyordum. Bu gün qaliba ülkeye gitdiğimiz için biraz streste gibiydiler. Ama noluyo yani ben bile bu kadar stres heyecan yapmıyorum. Yüzlerine bakmadan uçaktakı yatak odama gitdim. Biraz dinlenmem lazımdı. Türkiyeye iner inmez eski asistanım Çiçeği yanıma alacaktım. Özlemiştim. O da beni öldü biliyordu. Çok zeki kızdı. Atolyemi ben yokken çok güzel idare etmişti. Bende araya bir iki kişi sokarak atolyemi Çiçeğe devretmiştim. Ne güzel dimi? Atolyesi olan masum kızdım ben. Ama şimdi? Ellerinde kanlar olan, katil bir kadındım. Şeytan olmuştum. Şeytanla bütünlenmişdim. Biraz gözlerimi kapadım. Uyumak için değil. Düşünmek için. 1 saatın sonunda kapıyı tıklatdılar. Galiba iniyorduk. Beni bitirib küle dönüştüren şehre. Odadan çıktım. Her kes bana bakıyordu. Ama bir tuhaflık vardı. Hepsi çok gergin ve rahatsızdı. Tim gözleriyle bir şey anlatmaya çalışıyordu. Anlamıştımda. Sakince uçağın kapısına gitdim. Çıkışında durdum başım dik omuzlarım dik. Duruşum zaten dikti. Siz bilmezsiniz ama ben biliyorum bu duruş için aynanın karşısında bile çalışmıştım ben. Neyse ne şimdi sırası değil anlatırım bir ara. Cebimden sigaramı çıkardım ve dudağımın arasına yerleştirdim Tim ve Kartal hemen çakmak yaktılar. Ateşin ışığı gözüme vuruyordu. Gözlerime bakan alevimi çok net görebiliyordu. Karşımdakı adama baktım beni gördüyü saniyeden gözleri bendeydi ama Kartal ve Timi gördüyü gibi gözü onların üzerinde ve kaşları çatıktı. Kartal elini belime koydu ve beni kendisine çekti inmeme yardımcı oldu. Karşımdakı adam biraz da sinirlenmişti. Uçaktan indiğimiz gibi bana doğru yürüdü. Birden kollarımdan tutub beni kendisine çekti. Sıkıca sarıldı. Kokusu. Kokusunu özlemiştim. Bu koku. Kokular unutulmuyo dimi? Ya da unutuluyor. Ben unutmamıştım. Bu kokuyu unutamazdım. Sarılışına karşılık vermedim. Kafamın üstünden saçlarımı öptü,kokladı,okşadı. Özlemiştim. Özlemiştim. Özlemiştim. Gözlerinide özlemiştim. Bir bırak adam bir bırak birazcık uzaklaş gözlerini göreyim. Sanki beni duymuştu. Benden biraz uzaklaştı ama hâla vücudu vücuduma temas ediyordu. Gözlerimiz kesişti. Yakışıklıydı. Yeşil gözleri sanki bir şeyler anlatıyordu. Ama anlamıyordum. Anlamak için çabalayamazdım. Olmazdı. İntikam yolunda aşka yer kalmazdı. Zaten kalmamıştı. Elini kaldırdı ve hafifce yanağıma dokundu. Gözlerimi kapatmamak için çok uğraş verdim. Yüzümü okşadı. Bende yüzüne dokunmak istedim ama yapamazdım. Onun için ellerimi yumruk yaptım. Sanki hissediyordu. Ellerime baktı yüzünde hafif bir tebessüm oluştu. Bende karşılık vermek istedim ama olmaz. Dudaklarına baktım. Son kez öpüşmemizi hatırladım. Dudaklarına çok ihtiyacım vardı. Birden gözlerimiz kesişti o da benimle aynı düşünüyordu. Dudakalarıma baktı ve yutkundu. Adem elması hareket edince gözlerim oraya takıldı. Çenenim altında hafif dokunuş hissetdim yüzüne bakmamı istiyordu. Gözlerine baktım uzun uzun. Sonra bana yaklaştı ve dudakları dudaklarımı kapatdı. Her kesin içinde beni öpüyordu. Her kesin içinde ona karşılık veriyordum. Her kesin içinde kendi ölümümü bir kez daha yazdım. Her kesin içinde biz bir daha bitdik.

Sınır. 500 oylama 100 yorum♥️

Nasıldı bölüm?