İPTİLA

İPTİLA - Yedinci Bölüm

Yanağımı baş parmağıyla okşarken yüzüme öyle güzel bakıyordu ki.
Bu adamı çözemiyordum.
Kim bilir kaç kişinin kanı vardı ellerinde.
Aynı eller kimilerine acı verirken bana nasıl böyle hissettirebiliyordu?

Bir eli yüzümde yanağımı nazikçe okşarken ağzından çıkacak sözleri bekliyordum...

2 GÜN ÖNCE

...

Genç adam kabuslarla dolu bir uykunun ardından gözlerini açmıştı.
Her seferinde böyle oluyordu.
Uyumak ayrı bir zulüm uyanmak ayrı bir zulümdü onun için.

Uzandığı yataktan doğruldu oturur pozisyon aldı başını iki elinin arasına alıp öylece bekledi bir süre.

Annesinin yüzüne inen her tokat kendi yüzüne iniyormuş gibi,
çaresiz gözlerinin şefkatle bakışını görüyormuş, sanki o anı tekrar yaşıyormuş gibi hissetmeden uyuyabildiği tek günden bu güne beş gün geçmişti.

Genç adam gözlerini kapattığında hatırına gelenlerin yanına yeni bir yüz eklenmişti beş gün boyunca bu her gün böyleydi.
Yok saymaya çalışıyordu her seferinde ama başaramıyordu zaten eğer bir şeyleri düşünmemeyi başarabilseydi bu halde olmazdı.

Gözlerinin önüne genç kadının tıpkı annesi gibi bakan güzel gözleri,
tatlı gülümsemesi geldiğinde onun yanındayken uyuyabilmesinin sadece bir tesadüf olduğunu kendine söylüyordu.

Genç adam hiçbir kadın için böyle olmamıştı onu da unutacaktı biliyordu.
Sadece bu sefer biraz zaman alıyordu.

Genç adam yataktan kalktı aynanın karşısına geçti.
Beş gün önceki halinden eser yoktu saçları dağınık göz çevresi kızarmış sakalları daha da uzamıştı.

Gece saatleriydi.
Genç adam kendine bakmayı bırakıp dolabının sürgüsünü kaydırdı.
Beyaz bir gömlek ve siyah bir pantolon alıp giydi.

Saçlarını hiç düzeltmeden ve tekrar aynaya bakmadan çıktı odadan.
Ruhunun eziyeti olan mahkum olduğu görüntülerin, mahkum olduğu seslerin kalıcı eserini tekrar görmesine gerek yoktu.
Zaten aşinaydı.

Merdivenlerden inip dış kapıya geldi siyah montunu da giydikten sonra dışarı çıktı.
Uykusuz gecelerini bir gece kulübüne giderek geçiriyordu bugün de öyle yapacaktı.

Orada olan her insanın ayrı bir hikayesi vardı.
Dışarıya çekilip baktığında her insanin bir hikayesi vardı.

Gece araba kullanamıyordu genç adam ancak gece kulübü kısa mesafedeydi ve az önce az da olsa uyuduğu için sürebilirdi.
Arabasının kilidini açıp bindi.
Arabayı çalıştırmadan önce gözü yanındaki koltuğa ilişti.

O koltuklta sayısını bilmedigi kadar çok kişi oturmuştu ancak genç adamın aklında tek bir kişi canlanıyordu.
Gözlerini çekti koltuktan her zamanki gibi yine kaçıyordu.

Gece kulübüne gelmişti arabadan inip anahtarı kapıda ona selam veren korumalardan birine atıp park etmesini söyledi.

İçeriye girdiğinde çoktan eğlence başlamıştı.
Bugün biraz geç kalmıştı genç adam.
Her zaman oturduğu köşe onun için boştu.
Köşesine geçip rahatça oturdu.

Az sonra yanına gelmeye çalışan kadına eliyle dur işareti yaptı.
Kadın neye uğradığını şaşırarak geri döndü.
Beş gündür hiçbir kadını kabul etmemişti genç adam.

Etrafı izlemeye başladı dans eden, içki içen insanlar her zamanki manzarasıydı.
Kendisi asla içki içmezdi.
Babası her gün içerek eve gelirdi ve annesi çaresizce onunla ilgilenirdi.
Bu nedenle içkiden nefret ederdi genç adam.