İPTİLA

İPTİLA - Üçüncü Bölüm

Ondan bu gece de denemesini isteyecektim.
Çünkü o biraz olsun dinlenmeden ben içim rahat uyuyamazdım.
Dönüp kararlılıkla sordum böyle olmak zorundaydı.

"Mahi" devam etmemi bekliyordu kömür karası yorgun gözleriyle bana bakarak.

"Benimle uyumayı dener misin?"

...

Genç adama ilk kez annesinden başkası kollarını açmıştı.
Bu kadını ilk gördüğü andan beri annesine benzetiyordu.

Şimdi son sözleri genç adamın en derinlerinde unutulmaya yüz tutmuş duygularına dokunuyordu.

Daha önce birçok kadın geçmişti hayatından ve hiçbiriyle uyumamıştı hiçbirini sevmemişti genç adam.
Bu dünyada annesi sevilmediyse hiçbir kadın sevilmeyi hak etmiyordu onun için.

Her gece annesinin kollarında onun ağlamasını dinleyerek uyuyordu.
Bu hayatta bir kez olsun huzurla uyuyamamıştı.
Artık da hiç uyuyamaz olmuştu.

Annesini kaybettiği gün sevdiği tek kadını kaybettiği gündü.
Annesiyle birlikte bir kadını sevmeyi de gömmüştü genç adam.

Mahi o gün açılan kollara kapatmıştı kendini.
Kim sarılmak isterse istesin gitmemişti daha o yaşta on yaşında.

Babası annesini hiç sevmemişti. Halbuki Mahi için dünyada sevilmeye en layık olan kadın annesiydi.
Şimdi annesinin yeşil gözlerinin mahsun bakışı uykularının katiliydi.

Şimdi karşısındaki annesi gibi yeşil gözlü güzel kadın kollarını açıyordu kendisine.
Annesinden sonra ilk kez böyle hissediyordu genç adam.

O kadar ihtiyacı vardı ki artık dayanamıyordu.
Çok yorulmuştu ve dinlenmek istiyordu.
Uyuyamayacağını bilse de karşısında ona mahsun yeşil gözleriyle bakan kadının kollarında yıllar sonra uyumayı deneyecekti...

...

Hayır demesini istemiyordum çok uykum vardı ancak o uyumadan en azından yatakta dinlenmeden ben uyuyamazdım.

Kabul etmezse eğer onunla birlikte dayanabildiğim kadar uyumayacaktım.

Kömür karası gözleri bana öyle bakıyordu ki içimden bir şeyler kopuyordu sanki ona karşı.

Böyle hissetmemeliydim sadece bir gece onunla uyuyup yarından sonra da bir daha onu görmeyecektim.

Sadece bir gece diye tekrar ediyordum içimden, cevap vermesini beklerken.
Hala cevap vermemişti belki de vermeyecekti.
Biraz daha cevap vermezse bu kez tekrar sormayacaktım ben de onun gibi susacaktım.

"Tamam." demesiyle düşüncelerimden sıyrılıp ona baktım ve yorgun gözlerini bir kez daha tüm saflığıyla gördüm.

O kadar mutlu etmişti ki beni.
Gülümsedim o da bana belli belirsiz gülümsedi.
Oturduğum yerden kalkıp Mahiye koltuğu açması için işaret ettim.

Bir kaç adımda yanıma gelip açtı koltuğu.
"Ben duvar kenarına geçerim" dedim itiraz kabul etmez bir sesle.
Koltugu açıp bana baktı ve kafasını salladı.

O koltuğu açtıktan sonra ben de yorganı düzenleyip duvar kenarına geçtim.
Uzun zamandır beklemiştim bu anı uyumaya çok ihtiyacım vardı.

Mahi üzerindeki ceketi çıkarıp yanıma uzandı.
Yatağın diğer yanı çökmüştü koltuk dardı ama birbirimize temas etmiyorduk.
Mahi yapılı olsa da ben zayıftım.

Dönüp aramızdaki boşluğa baktım.
Bir eli başının altında uzanan Mahi
ben hareketlenince dönüp bana baktı.

"Merak etme ben uyumayacağım bu mesafe korunur." dedi neye baktığımı anlamıştı.