Jeon Jeongguk, gittiği sarayda Kral Kim Taehyungun değerlisine çevrileceğinden habersizdi..
Gerçekçi değildir! Geçmiş zamanlarda geçen bi hikaye olmasına rağmen, her şey o zamana ait değil! Bunu göz önünde bırakarak okuyun! Uygunsuzluklar bulunur!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 3: Sadace benim küçüğüm
Güneşin ilk ışınları Kralın gözkapaklarını acıtmıştı. Gözkapaklarını açtı, ancak kafasını kaldırmadı. Jeonun göğsündeydi, dudakları kıvrılmıştı. Küçük beden uyuyordu ve Kral bundan oldukça memnundu. Gerçekten güzeldi, çok güzeldi beyaz tenli beden. Bakmaya doyamıyordu, dolgun dudakları, gür kiprikleri, kızarık yanakları, burnu, parıltılı kahvarengi saçları. ve daha bilmedikleri özellikleriyle çok güzeldi. Uzun kemikli parmakları, sanki cam bir eşyaymışta, kırılacakmış gibi dokundu mükemmel yüze. Gerçek olmayacak kadar güzeldi, narince gezdirdi parmaklarının tersini yanağı üzerinde. Bazen saçlarına da kayıyordu. Aradan ne kadar geçmişti bilmiyordu. Zaman kavramı durmuştu onun için. Bilmiyordu ne kadar süredir izliyordu küçüğünü, bilmiyodu ne kadar süredir yüzünde ve saçlarındaydı elleri. Küçüğünün kiprikleri titrekçe açılmasıyla, sonsuza kadar sürmesini istediği an bitmişti. Jeongguk gözlerini açıp, ilk saniyeler anlamayarak baktı etrafa. Kalkmak istedi, ama Kralın bakışları altında kalkamadı, gülümsedi.
"Günaydın, Kralım. İyi uyudunuz mu?"
Fısıltıyla konuşmasının ardından, gözleri yorgunlukla tekrar kapanıp açıldı. Kral onun bu haline kıkırdayarak, mırıldandı.
"Hayatımda uyuduğum en huzurlu uykuydu, küçük"
"Şimdi gitmem gerek üzerimi değiştirip, kahvaltınızı getireceğim."
Kral her ne kadar istemesede izin verdi. Jeongguk kalbi göğüs kafesini zorluyordu. Kalbi çok hızlı atıyordu. Koşar adımlarla odasına gidip, üzerini değiştirmişti. Birden karşısına çıkan abisiyle durdu.
"Günaydın, Gguk."
Yoongi, yüzündeki gülümsemesiyle kardeşini görmenin sevinciyle beraberdi şuan. Kardeşi onun herşeyiydi.
"Günaydın abicim. Nasılsın bakalım?"
"İyiyim, birtanem, iyiyim. Nasıl geçti ilk günün, bakalım?"
"Çok güzel geçti, ama şimdi gitmem gerek. Kralım beni bekliyor."
"Kralım mı?"
Abisini cevaplamayarak, yüzündeki şirince gülümsemeyle ayrılmıştı ordan. Abisi arkasından bakarken, sinirli olması gerekirken bile kardeşinin şirinliğine gülümsemişti. Jeonguuk heme mutfağa gitmiş, İçeriye girer-girmez, dün gerekli olan kişilerle tanıştığından dolayı, içeri girdiği gibi eline kenarında bir havlu bulunan su testisi vermişlerdi. Jeongguuk başlarda anlamasa da, sonradan aydınlanma yaşar gibi Kralın odasına adımlamıştı. Yüzünü yıkamalıydı önce. Suyu alıp odaya gitti. Hala yatağındaydı. Suyu sehpaya bırakıp yanına gitti.
