Jeon Jeongguk, gittiği sarayda Kral Kim Taehyungun değerlisine çevrileceğinden habersizdi..
Gerçekçi değildir! Geçmiş zamanlarda geçen bi hikaye olmasına rağmen, her şey o zamana ait değil! Bunu göz önünde bırakarak okuyun! Uygunsuzluklar bulunur!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 20: Kare gülüşünüze kimse tanık olmasın
Uykunun kollarında, bir-birlerinde uyuyan bedenler kavrulurken huzurla, uyanmalıydılar ama huzurun kolları tatlı geliyordu. Kapının dışından gelen sesleri umursamamıştılar bile. Ve ya duymamıştılar. Kralın izni olmadan, helekide o, uyuyorken odasına girmek Kraliyyet mensuplarına bile yasaktı. Lakin Prens Jimin için öyle bir kural yoktu.
Onun yanında gelen Yoonginin de. Kapının aniden açılmasıyla içeriye dolan yüksesk sesler, kulak kanatan cinstendi. Kralı duyduklarıyla sinirleri yükselirken aniden uyanamsı sinirinin tavan yapmasına sebebiyyet vermişti. Ani kalkışıyla, karşısında ve kolları arasına olan bedeninde sarsılması çok korkuttu onu, kokusuyla aniden siniri yatışırken, uyanmaması için haraketlerini duraklattı. Usulca tek kolunu minik bedenin belinden çekerek, dirseği üzerinde yükselmiş, odada neler olduğuna bakmıştı.
"Abii, hadi kalkın, Gguk!! Uyan."
"Kes sesini, Jimin. Ne işin var burda?"
Bağırışı bile yanı başında olan küçüğünün uyanmaması için kısık sesleyken, Jimine sarf ettiği sözler kılını bile kıpırdatmaya yetmemişti sarı saçlı çoçukta. Giydiği açık mavi gömleği havalandırmış, bıkkın nefesini verirken yine diretmişti.
"Hadi kalkın ya. Kahvaltı yapacağız hep birlikte. Kral hazretleride o kahvaltıda bulunmalı."
"Jimin, sesini kes. Eğer Jeongguk uyanırsa seni mahvederdin"
Prens Kralın neden sinirlendiğini anladığı gibi sesini kısmıştı. Zira kendiside Jeon kardeşlerin uykusundan zor uyandığına şahitti.
"Ama, abi, kalkmanız lazım. Biz gidiyoruz, Ggukuda alıp gelin"
Kısık konuşmasının bir önemi kalmamıştı, çünkü artık bebek gibi Kralının göğsüne sokulup uyuyan beden kafasını kaldırarak Kralın yüzüne çattığı kaşları arasından anlamaz ifadeyle bakıyordu. Bebeği çok tatlıydı, Kralın. Ancak kalkmaya çalışırken sırtından bastırdığı elleriyle durdurmuştu onu.
"Jimin, eğer bir daha sesini yükseltirsen bu odadan sağ çıkamazsın!!"
Bağırışıyla Prens korkmamıştı asla, böyle bir şey yapmayacağını biliyordu ancak endişelenmişti Gguk için. Sonuçta bağırışla uyanmak berbat bir şeydi.
"Tamam, bebeğim, bir şey yok."
Yüzünü avuçları arasına aldığı beden dudaklarını büzerek ona baktığında küçüğünün onu nasıl mahvettiğine bir daha tanık olmuştu. Kendine geldiği gibi ayaklanarak yataktan çıkmaya çalışmış, ancak Kralı tarafından engellenmişti. Hyungunun yardımıyla ayaklandığından, saygıyla eğilmiş, Hyungunu ve abisini selamlamıştı. Kralı Prens Jimin ve Yoongiye sert bakışlarını yollarken olanlara uyku mahmurluğuyla kıkırdamış, sendeleyerek olsada odasına giderek, kendine gelmiş ve kiyafet seçmişti.
