COME CLOSER • TAEKOOK ✓

9 - Emniyet Kemeri

Haiii, ben geldiiim. CC taekookumu özlemişim. Saat biraz geç oldu ama daha fazla bekletmek istemediğim için yazdığım gibi paylaşıyorum. Yazım yanlışlarım varsa affoluna.

Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

"Bay Kim cidden bilerek yapmadım. Çok üzgünüm. Yorgundum, çok yorulmuştu-"

Benim sözlerimi ağzıma tıkıştırıp asla beklemediğim, beni şoka sokan sözler dudaklarından döküldü. "Kucağımda dinlen o zaman Jeon."

Ağzım kocaman açılırken yüzüm şaşkınlıkla çarpıldı. Sözlerini doğru duyup duymadığımı idrak etmek ister gibi başımı çevirip yüzüne baktığımda burun buruna geldik.

Bu hamlem, tehlike arz edecek şekilde bizim daha da yakınlaşmamıza sebep olurken, soluk soluğa kaldım. O, benim heyecan ve panik yapan yapımın aksine, soğukkanlılığını korudu.

Keskin ve koyu bakışları doğrudan gözlerimi hedef alırken, seslice yutkundum. Kalbim neden bu kadar hızlı çarpıyordu ki? Tanrım, resmen kalp atışlarımı duyacakmış gibi hissediyordum ve ona çok yakındım. Çok fazla yakın...

Tam o sırada onun ensesinin arkasında kalan koltuğa yansıyan flaş ışıklarıyla birlikte gözlerim faltaşı gibi açıldı. Siktir burun burunayken fotoğrafımızı çekmişlerdi.

"Kucağımdan kalkmak istemiyorsun değil mi? Böyle konforu hiçbir yerde bulamaya-" Omuzlarından tutunup destek alarak kucağından kalkmak için hamlede bulunduğumda sözlerinin devamı havaya karıştı.

"Bozmasaydınız Jeon Jungkookshi!" Yönetmenin kalın sesiyle birlikte pantolonumu düzelttim ve alelacele koltuğun kenarına oturup ilk başta vermem gereken pozu verdim.

Kalçalarımı koltuğun kolçağına iyice yerleştirip bacaklarımı koltuğun diğer kolçaklarından aşağıya doğru sarkıttığımda, Taehyung'un omuzlarının hafifçe sarsıldığını fark ettim.

Bakışlarım ona doğru kaydığında, dudaklarını birbirine bastırarak gülümsediğini gördüm. Siktir, az önce aynı pozu verirken kucağına düştüğüm an sebebiyle mi gülümsüyordu yoksa?

Bir daha aynı hataya düşmemek için elimle iki yandan koltuğun kolçaklarına sıkıca tutunup destek aldım.

Birkaç pozumuz çekildikten sonra koltuktan kalkmak için hamle yapacağım sırada pantolonumun kalça kısmındaki zincirlerinden çekilmem bir oldu.

Kalkmaya yeltenirken kendimi yine Bay Kim'in kucağında bulmam kaçınılmaz oldu. Yine ansızın düşüşümün etkisiyle hırıltılı bir şekilde inledikten sonra boğazını temizleyip konuştu. "Jeon, kalçaların kucağımı çok sevmiş olmalı."

Utancımdan yanaklarım ve ense köküm alev alev yanarken ellerimi hışımla iki yana sallayarak bakışlarımı zincirlerime düşürdüm. "Bay Kim takılmışım size..." diye mırıldanarak pantolonunun kemerine takılan zincirimi kurtarmaya çalıştım.

"Bir problem mi var Bay Kim?"

"Çekimleri bitirin tamam, boşaltın stüdyoyu." Bay Kim'in sözleriyle birlikte yönetmen itiraz edecek gibi olsa da ona öyle bir ters bakış attı ki, adam yalnızca başını eğip selam vererek kameramanlara toparlanma emrini verip stüdyodan diğer çalışanlarla birlikte ayrıldı.

Taehyung parmaklarımın arasındaki zincire hafifçe asılıp kurtarmayı denedi ve başaramayınca bakışlarını gözlerime tırmandırdı. "Kalkmayı dene."

Başımı olumlu anlamda sallayıp ayağa kalkmaya kalkıştığım anda zincirler kopacakmış gibi gerildi. Ama kopamadan gerisin geri kucağına geri düşerken kalçamdan yakaladı.