Cennet sevdiği adamın başka biriyle evlenmesini kaldıramaz ve evini,mahallesini terk ederek İzmire teyzesinin yanına yerleşir. 7 yıl sonra babasının kalp krizi geçirmesi nedeniyle geri dönen Cennet bundan sonra ne yapacak?
Merhaba arkadaşlar❤️ umarım iyisinizdir. Ben bir kaç gündür çok kötüyüm ailevi sebeplerden dolayı. Bölüm yayınlamayı düşünmüyordum ama düşüncelerimden kurtulmam gerekiyordu ve bende yazmaya karar verdim. Yine güzel bir arkadaşımız okuma listesine eklemiş hikayemizi. Kitabımın böyle sevildiğini görmek beni hem heyecanlandırıp hem de mutlu ediyor çok teşekkür ederim🌹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cemalin ani gidişinin üzerinden tam 1 hafta geçmişti ve ben bu 1 hafta da Cemali düşünmeden edemiyordum. Yalnış anlaşılmasın onu kendime çok benzetiyorum. Oda benim gibi karşılıksız seviyor ve sevdiği kadın her kimse başka birisini seviyor. Bu çok acı birşey,Cemal de bu acıya dayanamadı ve gitmeyi tercih etti. Gitmekle unutacağını sanmıyorum ama acısını biraz hafiflete bilir. Diğer taraftansa aklım Ayşedeydi. Cemalin bir sevdiği olmasını ve onu unutmak için Amerikaya gitmesini Ayşeye nasıl anlatacağım bilmiyorum. En iyisi onu buraya çağırmaktı. Yüz-yüze konuşunca ne his ettiğini daha iyi anlarım ve ağlarsa da oturup onunla birlikte ağlarım. Dostluk bunu gerektirmez mi zaten? Ne kadar Ayşenin ablası sevdiğim adamla evlense de Ayşe benim can dostum,onu bana en ihtiyaç duyduğu günde yalnız bırakamam.
Düşüncelerimden sıyrılıp telefonu elime aldım. Mesaj atsam daha iyi olacaktı sanki.
Siz: Selamün Aleyküm Ayşe nasılsın?
Ayşe'm🌹: Aleyküm selam Cennet bildiğin gibiyim işte sen nasılsın?
Siz: Hamd olsun iyiyim çok şükür ben sana birşey diyecektim,bize gelsene kaç gündür doğru dürüst görüşemiyoruz, laflamış oluruz hem.
Ayşe'm🌹: Aslında çok iyi olur. Evde otur-otur nereye kadar duvarlar üzerime-üzerime geliyor. O zaman ben bir üzerimi değiştireyim öyle evden çıkarım. Görüşürüz.
Siz: Allaha emanet ol canım. ❤️
Yüzümdeki gülümsemeyle telefonu kapatıp yatağın üzerine koydum. Ayşe gelene kadar biraz kitap okusam iyi olacaktı....
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama elimdeki kitabı yarılamış sayılırdım. Acaba neden Ayşe hala gelmedi? Telefonu yeniden elime alarak Ayşeyi aramayı düşünüyordum ki, kapı çaldı. Gülümseyerek yerimde hafif doğruldum. Muhtemelen annem kapıyı çoktan açmış, biraz sohbet muhabbet ettikten sonra anca Ayşeyi bıraka bilmişti. Biraz sonra kapım tıklatıldığında heyecanla 'gel' dedim. Kapı açıldığın da Ayşenin yüzünün halini görünce gülümsemem yüzümde soldu. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı ve şişti,yüzü ise bembeyazdı. Ayşe sarsak adımlarla yanıma gelip yatağın üzerine oturdu. Endişeyle " Ayşem bu ne hall sana noldu böyle?" diye sordum. Ayşe dolu gözlerini gözlerime sabitleyerek konuşmaya başladı.
-"Gitti Cennet...annesini,mahalleyi, beni bırakıp gitti... ben şimdi onsuz ne yapacağım,sevgili olmasakta,hergün göremesem de aynı mahallede olmamız bana yetiyordu,şimdi aynı şehirde bile değiliz".
