Cennet sevdiği adamın başka biriyle evlenmesini kaldıramaz ve evini,mahallesini terk ederek İzmire teyzesinin yanına yerleşir. 7 yıl sonra babasının kalp krizi geçirmesi nedeniyle geri dönen Cennet bundan sonra ne yapacak?
Merhabalar efendim...yeni bölümle karşınızdayım yine sabahtan bölüm yazıyorum inanın bu aralar hiç hevesim yok birşeyler yazmaya ama yinede elimden geldiğince yazmaya çalışacağım,artık kınamızda oldu. Bir sonrakı bölüm düğün. Size bir spoiler de veriyim. İki bölüm gayet güzel geçecek ama sonrakı bölümler Ayşenin planlarıyla geçecek. Aslında fazla uzatmama kararı almıştım ama 40 bölüme belki daha artık bölümlere kadar uzayacağa benziyor. Neyse sizlere keyifli okumalar...
Gamze ablayla salona indiğimiz de herkesten bir alkış tufanı koptu ve beni daha önceden hazırladıkları tahtıma oturttular. İçeride sadece komşudan genç kızlar, Gamze abla, Güneş, Bahar, Gül teyze ve akrabaları, annem, teyzem vardı. Yani öyle çok kalabalık değildik, zaten çok kalabalıkta istemiyordum.
Üzerimde ise bordo, üzeri taşlarla işlenmiş bindallı, ve bindallıma uygun üzeri aynı taşlarla yapılmış tacım vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-"Abla Osman nerede?".
Salona girdiğimle gözüm ilk önce Osmanı aramış, ama miniğimi görmeyince endişeyle Gamze ablaya sormuştum.
-"Annemin kucağında oturuyor bak şurada".
Gösterdiyi yere bakınca karnını doyurmaya çalışan oğlumu gördüğüm de derin bir nefes aldım. Ayşenin araması beni çok endişelendirmişti. Cemale birşey yapması ve Osmanı kaçırmasından aşırı korkuyordum. O kızı artık tanıyamıyordum. Benim bildiğim Ayşe, yine hırçındı ama bir karıncayı bile incitmişliği yoktu. Cemale olan sevgisi mi gözünü kör etmişti? Yoksa bana olan öfkesi mi? Bilmiyorum ama bir şeylerin iyiye gitmediği aşikardı.
-"Eee hadi ama niye oturuyoruz? Kalkın da kurtlarımızı dökelim".
Güneşin neşeli sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp karşımda oynayan ikiliye baktım. Yarın kesin komşular Gamze ablanın dedikodusunu yapacaklardı. Ailesinin toprağı kurumamış oynuyor diye, ama ben biliyorum onun içindeki yangını böyle söndürdüğünü. Gamze abla herşeyi içine atıyor, dışarı ise güler yüzlü oluyordu. Şimdi oynaması da, ailesinin acısını bir saniyelik bile unutmak istemesindendir...
-"Gelin, gelin gel sende yanımıza".
Baharın söylediklerine kahkaha atarak ayağa kalktım ve bindallımın eteklerinden tutarak yanlarına gidip oynamaya başladım.
