AŞK EMEK İSTER

22 bölüm

Nişan günü

-"Dün akşamdan sonra seni bu elbiseyle görmeyi hiç beklemiyordum".

Güneşin sözleriyle aynadan kendime bakmaya bir son vererek bakışlarımı ona çevirdim.

-"Değil mi? Ben de inanmakta güçlük çekiyorum ve çokta heyecanlıyım. Hayatımın en mutlu günü bugün olabilir içim kıpır kıpır resmen".

Güneş içten bir şekilde gülümseyerek bana sarıldı ve "çok güzel olmuşsun canım arkadaşım,hep mutlu ol" dedi.

-"Sende çok mutlu ol Güneşim inşAllah karşına eli yüzü düzgün birisi çıkar".

-"Konuştu annem".

Gülümseyerek son bir kez daha aynada kendime baktım. Beyaz ve üzeri inci taneleri ile işlenmiş, bir elbise giymiştim. Aynı şekilde üzerine inci taneleri ile işlenmiş bir eşarb takmıştım. Resmen geline benzemiştim bir duvağım eksikti,ama olsun. Bugün isteme,nişan, İmam Nikahı birlikte olacağı için biraz özenmiş olabilirim. Hem ne var canım beyaz giyindiysem, bugün benim nikahım var, benim için en önemli nikah zaten bugün kıyılıyor,bugün beyaz giymeyeceğim de ne zaman giyeceğim.

"Tabikii düğünün de"

İç sesimi işitmemeye çalışarak dün akşamı düşündüm. Yüzüm de istemsiz bir tebessüm oluşurken annemin heyecanlı çığlıkları ve babamın suratı beş karış bir köşede oturması gözümün önünden film şeridi gibi geçip gitti...

Flashback

-"Ne? Ne demek yarın beni istemeye geliyorlar? Bu da nereden çıktı şimdi? Hem ben nasıl bir ton şeyi yarına kadar halledeceyim? Daha yüzükler alınmadı, nişan alışverisine çıkılmadı. Ah Cennet ah başıma ne işler açıyorsun kızım sen benim".

Annem ayaklarının ağrısını unutmuşcasına o taraf, bu tarafa giderken, babam somurtarak sesini bile çıkarmadan köşedeki koltukta oturuyordu.

-"Sen neden konuşmuyorsun babam?".

-"Konuşacak birşey mi bıraktın da konuşayım? Hem ne bu acele? Seni 7 yıl göremedim ben, daha yeni kavuşmuşken birde Cemal çıktı başıma" dediğin de burukca gülümseyerek babama sarıldım.

Ah aptal kafam ah, eski saçma sapan aşkım yüzünden ailemi kırmaya değermiydi? Onların bu kadar acı çekmesine değermiydi?

-" Sen beni mi kıskandın?".

Babam kollarını belime dolayarak "ben seni kıskanmadım küçük hanım" dedi ve saçlarımdan öptü.

Annem hayretle babama bakarken "kızının turşusunu mu kurmak istiyorsun Akif? Biran önce evlenecek tabii, 25 yaşında bu kız geç bile kaldı" dediğin de teyzemle gülümseyerek annemle babamın tatlı kavgalarını izliyorduk.

Güneşe dönüp baktığım da ise başını yere eğmiş elleriyle oynuyordu. Babamın yanından kalkarak Güneşin yanına gidip oturduğum da başımı omzuna koydum ve fısıltıyla konuşmaya başladım.

-"Biliyorum bir gün sen de benim gibi çok mutlu olacaksın. O günü iple çekiyorum".

Son.