3 bölüm

5.2K 259 43
                                    

Yine bennn😁 Merhaba arkadaşlar nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben çok iyiyim. Tabiiki sizlerin sayesinde. Daha 2 bölüm yayınlamama rağmen kitabın böylesine sevilmesi beni çok mutlu ediyor. İnşAllah hep böyle olur. Yine 2 kardeşim okuma listesine eklemiş hikayemizi onlara çok teşekkür ederim❤️

 Yine 2 kardeşim okuma listesine eklemiş hikayemizi onlara çok teşekkür ederim❤️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerimi açtığımda bacağımda ve kolumda his ettiğim acıyla yüzümü buruşturdum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gözlerimi açtığımda bacağımda ve kolumda his ettiğim acıyla yüzümü buruşturdum. Ben neredeydim? ve bana ne olmuştu? En son hatırladığım şey arabanın hızla üzerime doğru gelmesiydi. Sanırım kaza geçirmişim. En talihsiz şeyler gelip hep beni bulur zaten. Odanın kapısının açılıp kapanmasıyla içeriye birisinin girdiğini anlayarak gelen kişiye baktım.

-"Hanımefendi iyimisiniz? Beni duya biliyormusunuz?"

Boğazım kurumuştu, su içmek istiyordum. Böyle konuşamazdım. Zar zor çıkan sesimle "su " dedim. Hemşire "tamam" diyerek beni biraz doğrulttu ve yanımdakı masanın üzerinden aldığı suyu bana içirmeye başladı. Suyu kana kana içtiğimde sanki aylarca su içmiyormuşum gibi his ettim. Hemşireye kısık çıkan sesimle teşekkür ederek "ailem burada mı?" Diye sordum. Hemşire tebessüm ederek " evet buradalar sizin için çok telaşlandılar. Daha sizi yeni odaya aldılar diye göremediler, amma ben çıktıktan sonra gelecekler merak etmeyin" dedi ve odadan çıktı. Ailem gelene kadar biraz gözlerimi dinlendirsem iyi olacaktı.

**************************************

Yakından gelen sesler duymamla gözlerimi kırpıştırarak açtım. Karşımda dolu gözlerle bana bakan annemi gördüğümde genişce gülümsedim. Annem ellerini kaldırarak "Çok şükür Allahım" dedi ve ardından bana bakarak "kızım iyimisin? Ağrın sızın varmı?"diye sordu.

Annemin ağlamasına üzülmüştüm ve o ağlarken kendimi çok kötü his ediyordum. Ailem bana bişey olmasın diye dua ederken ben az kalsın Toprak için canımdan oluyordum. Peki değermiydi? Değmezdi ama kalp işte bu... kalbe söz geçmiyor.

Gülümsemeye çalışarak "iyiyim annem merak etme" diyerek ellerinden tuttum.

Babam yanıma gelerek alnımdan uzunca öptüğünde onun da ne kadar endişelendiğini anlamıştım. Abim yoktu . Tam abim nerede diye soracaktım ki, kapı tıklatıldı. Annem 'gel' dediğinde içeriye Fatma teyze,abim,Gamze abla,Gizem abla,Ayşe ve Toprak girdi. Hepsi bir ağızdan geçmiş olsun dediklerin de Toprak sessiz kalmayı seçmişti. Hepsine gülümseyerek ' teşekkür ederim' dedikten sonra dikkatimi Toprak'a vermiştim. Nedir onun bu sessizliği? Kardeşi gibi gördüğü ben, bir kaza geçirdim ve o sessiz mi kalıyor? Bir geçmiş olsunu da mı bana çok görüyor? Toprak'a ne olmuştu böyle?

AŞK EMEK İSTERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin