Ben Kralların Menajeriyim (B.K.M.)

5. BÖLÜM Spoiler

Öhöööm!!
Hepinizi çok özledim. Gerçekten hem de! Bunca zaman nerde olduğumu ve neden ses vermediğimi sizlere anlatmak istemiyorum ama haber vermek için burda olduğumu bilin. KİTAP DEVAM EDECEK!  Yalnız derslerimden vakit buldukça yazacağım. YGS çalışıyorum çünkü. Bir gün ben de sunbae
Olacağım'ı okuyan varsa bilir. Güzel başladı, güzel ilerledi ve güzel bitti çok şükür. Yine aynısı olmasını diliyorum. O zaman aylarca ara vermiştim kitaba. Veda yayınlayıp wattyi silmiştim ama sağlam kitlem beni bırakmadı ve devam ettik. Gerçekten teşekkürlerimi sunuyorum onlara buradan. Her neyse umarım sizler de o sağlam kitleden daha sağlamsınızdır ve hikayeme destek çıkmaya devam edersiniz.

*Bölümler kısalabilir, bu durumda bölüm sayısı artar.

*Okuyan oy versin lütfen. Beğenmiyorsanız da buyrun siz yazın; bakalım neler çıkacak/çıkamayacak.

*Hep burda kalın! :(

*Beş günlük yoğun programım ardından ufak ufak yazmaya devam edeceğim.

*Okumasını istediğiniz arkadaşlarınıza önerin ya da yoruma etiketleyin lütfen ^.^

###############SPOI###############

Yıl 2006

"Yeni üye mi?! Ne gerek var!"

"Sesi güzel. Kararları uygular mısın sadece? Git üyelere duyur."

"Ah,elbette. Evet,haklısınız."

Ceodan azarımı işittikten sonra ayaklarımı yere vurarak kapıya doğru ilerledim. Ilık elim metal kolla ısı alışverişinde bulunurken kapıyı açıverdim. Siwon ve Leeteuk meraklı gözlerle bana bakıyorlardı. Beni konuşma bitene kadar beklemiş olmalılardı. İç çektim:

"Biliydim böyle olacaanı."

"Yaah! Ne o? Yoksa o Kyuhyun dedikleri bizim gruba mı gelecek?"

"Evet."

Kafeteryaya doğru ilerlemeye başladık. Yürürken en baştan anlatmaya başlamıştım:

"Bu çocuk keşfedilmiş. Sizin çıkışınızdan birkaç gün sonra şirkette görüşmeye gelmişti zaten. O zaman şirket ona iki seçenek sunmuştu: SHINee veya Super Junior."

Siwon lafımı kesti:

"SHINee de ne?!"

"Minho falan var ya hani... Onların grup adı kesinleşmiş. Bu yıl içinde çıkış yapacaklar. O işte. Her neyse, bu çocuk lider ruhluymuş da ondan SHINee'de olmak istemiş. Yaşı öbürlerinden büyük çünkü; ama onlar dans odaklı oldukları ve bu Kyuhyun da şarkı söyleme peşinde olduğu için fikrini aylar sonra değiştirmiş. Şu an Super Junior üyesi sayılır. Yarın bir gün sözleşme de imzalarlar."

"Kaç yaşında?" dedi Leeteuk düşünceli bir halde.

"On yedisini doldurmuş."

"Maknae mi olacak?!" Siwon kaşlarını kaldırmıştı. Kafa sallamakla yetindim.

"Ama iyi söylüyormuş." diye de ekledim.

"Zaten yeterince kalabalık değil miyiz?"

"Leeteuk, endişelenme. Bir çaresine bakılır."

"Sen gördün mü? Yakışıklı mı?"

"Yok,fırsat olmadı."

Çoktan kafeteryaya varmıştık. Siwon kahveleri almaya gitmişken biz de konuya devam ediyorduk. Leeteuk gerçekten rahatsız olmuş gibiydi. Yüzü endişeyle çizgilenmişti çünkü. Elimi birbirine  kenetlediği ellerinin üzerine koydum:

"Tüm sıkıntılarını anlat ki ben de çözeyim."

"SaeJin-ah..."

Artık saygı eklerini bir kenara bırakmıştık.

"Dedim ya... Zaten çok kişiyiz. Neden birini daha eklediler ki! Hem biz proje grubu değil miyiz? Yakında hepimiz kendi alanlarımıza dağılacağız. Şimdi bu çocuk gelecek ve biz ekranda zaten az görünürken daha da düşecek bu süre. Bizim halka kendimizi tanıtmamız lazım. İstemiyorum başka bir üye."

İç çektim. Bu sırada Siwon kahvelerle birlikte yanımıza gelmişti. Önce bana, sonra Leeteuk'a kahve kupasını uzattı. Sandalyenin metal ayağının kaygan zeminde çıkarttığı gıcırtılı ses eşliğinde bana döndü:

"Yeni üye ekleniyorsa biz proje grubu olmayacak mıyız artık?"

Beynimde yanan ampulle safça gülümsedim:

"Öyle mi dersin?"

"Eh,yoksa neden yeni birini alsınlar ki! Ben ilk başta bize kesinlikle gelmez diye düşünmüştüm çünkü dağılacak olan bir gruba son aylarında kimse dahil olmak istemez. Dedikleri gibi iyi şarkı söylüyorsa şirket de bu sesi harcayarak aptallık yapmaz. Sorun şu ki-"

Leeteuk araya girerek Siwon'un cümlesini tamamladı:

"Bizim içimizden devam etmek istemeyenler olabilir."

"Evet." dedi Siwon.

Gözümü kıstım:

"Örneğin Heechul."

Leeteuk hiddetle karşı çıktı:

"Hayır! Kibum!"

Sesini yükseltmişti. Siwon'la birbirimize bakıştık. O bu sırada öfkeyle konuşuyordu:

"Kibum şarkı söylemeyi, programlarda şaklabanlık yapmayı sevmiyor. Aramızda bir an önce bu işten kurtulmaya odaklanmış tek kişi. Hatırlıyorsun değil mi: geçen programa çıkmamak için hasta taklidi yaptı. "

Bana dönerek işaret etti:

"(...)Ayrıca Geçen ay Hangeng, Heechul bir de bu ayrı eve çıktılar. Al! Üçlüye bak!"

"Hyung,boşver..."

Siwon teskin etmek amacıyla elini omzuna koysa da yararı olmamıştı:

"Ne demek boşver! Onlar yüzünden grubun motivasyonu düşebilir! İşin kötüsü şarkı söylemek istemeseler onlara kızamam;çünkü proje grubuyuz. Dilerim Siwon haklı çıkmaz."

Hyung önüne eğdiği başını kaldırmadan:

"Hyung... Ben de film sektörüne açılmak için gruba katılmak istedim ama... Ben şarkı söylemeyi de sevdim. Devam etmek istiyorum."

Elimi Leeteuk'ınkinden kaldırıp Siwon'un omzuna koydum.

"Benim umudum kesilmedi Jungsoo. Her şeyi önüme koydum. Sizi en iyisi yapacağım ben. Hiç şüphen olmasın."

"SaeJin-ah, sürekli endişeliyim."

"Bir anne gibi..."

"Kangin Hyung da baba!" diye araya girdi Siwon.

"Oh, öyle mi?" dedim tereddütle.

"Bana Yesung anne gibi gelmişti."
"Yesung olmasa kafayı yerim zaten ben!" dedi Leeteuk.

"O... Büyükanne gibi. Hani anne bebeğine nasıl bakması gerektiğini bilmez ve tam çocuk ağlarken büyükanne yardıma gelir ya... Anneyi de o sakinleştirir, yeri geldiğinde damadı da o dizginler. Harçlıklarla torunlarını sevindirir. Yesung öyle biri."

Gülümsedim. Yesung gerçekten de grup için en çok çabalayan üyelerdendi. Olgunluğunu sıcak ilişki kuramadığı ailesine borçlu olsa da bu şimdi işe yarıyordu.

"Kalkalım mı?" dedim birdenbire.

Yarım kahvelerimizi masaya bırakıp ikisinin ortasına geçtim ve kollarına girdim. Çok tatlı görünmüyor muyduk? Ben mutluydum.

             ***************