"Yalan mı?" dedi küstahça.
"Eğer biricik Kyuhyun ile işler iyi gitse yanıma gelmezdin. İş ortamında aşk yürümez Kwon SaeJin. Bunu çok acı bir şekilde tecrübe edeceksin."
"Senin gül yüzünü görmeye gelmedim. Ne halt yemeye çalışıyorsun merak ediyorum sadece."
Kayıt stüdyosunun loş ortamından kurtulmak adına yanmayan lambayı da yaktı KwangWook.
"Ne yaparsın... Ekmek parası... Sevmediğim bir grup da olsa SuJu, sırf sen mutlu ol diye onlara benim altın şarkılarımdan vermeye hazırım. Böylelikle ellerini tuhaf tuhaf sallayıp şimpıl şimpıl diye ortada dolanmaktan kurtulurlar."
"SuJu hakkındaki makalelerin altına anti yorumları da atıyor musun?"
Hafif bir kahkaha attı:
"Direkt spam işaretlemesi yapıyorum. Şaka bir yana SJ'e güzel şarkılar vereceğim. İstemez misin? Göremiyor olmanız tuhaf ama funkyi beceremediniz. Gözden düşeceksiniz."
"Boş boş konuşmayı kes. Kaç kez all kill yaptık şimdiden haberin var mı? Senin dramatik şarkılarına ihtiyacımız yok. Neyse daha fazla konuşmak istemiyorum."
Tam kapıdan çıkacakken seslendi:
"Eunhyuk'un yüzünü kapatmanız iyi olmuş. Aksi halde çok hoş göründüğü söylenemez."
Sinirlerim öyle bozulmuştu ki! Seviyemi düşürse de söylemeden edemedim:
"Eunhyuk'un kıçı senin suratından güzel!"
Kayıt odasından çıktığımda vücudum alev alev yanıyordu. Sinirden kendimden geçmiş gibiydim. Şarkılarının neresi birbirinin aynısı ve bunu neden ben fark etmiyorum? Şirket neden şarkılar aynıysa başka bir tarz yaratmıyor? Bonamana ile Mr. Simple nasıl benzer? Bizim olduğu bilinen ve tek hit olan şarkımız gerçekten Sorry Sorry mi? Bonamana da her yerde çalmıyor muydu? Yoksa Mr. Simple grubun dağılışından önce son albüm mü? Babam böyle pasta yapmayı nerden öğrendi?
"Gidiyorum ben!" deyip menajer odasına doğru yürüdüm. Hava almaya ihtiyacım vardı.
***************
MiHi susup bana bakıyordu yalnızca. Sonunda:
"Yani..." dedi. "Aslında şarkı tarzınız aynı ama bu şarkıları aynı yapmaz. Ben SuJu şarkılarıyla cidden eğleniyorum."
"Eğlence ihtiyacını mı karşılıyor sadece?"
"Sonbaharda dinlenecek şarkılar listesinde Bonamana olacağını sanmam SaeJin ne dersin?"
Haklıydı.
"Kırdın beni god damn it."
MiHi gülerek yeni gelen müşterisinin yanına gitti. Ben masada tek kalmıştım. Yine aklıma aynı anda yüz soru geliyordu. Kyuhyun'a kendimi nasıl affettiririm? Hamile değilim o zaman kanser miyim?Doktor beceriksiz mi? Neyim var?
Hayatımın tempolu geçmesini seviyordum ama son zamanlarda içimden bir ses, çok derinlerden gelen bir ses, bazı şeyleri abarttığımı söylüyordu. Sanki... Ah, bunu nasıl söylerim bilmiyorum ama... Sanki SuJu'yu hayatımda gereğinden fazla bir yere koymuşum gibi. Onlara yüklediğim anlam sahip oldukları anlamın yüz katı gibi. Böyle düşünmemin sebebi kendime veya başka birine vakit ayırmıyor olmamdı. Menajerliğim dışında insanlığımı pek de yaşamıyor gibiydim. Yaşıtlarıma göre en azından...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Kralların Menajeriyim (B.K.M.)
FanfictionºNormal bir kitap mı? ºFangirl hayalleri mi? ºHayır, sadece 슈퍼주니어(Super Junior)'ın "biyografisi". ºGerçek olaylardan yola çıkılarak yazılmaktadır. ºSadece E.L.F. ve okusaydı Super Junior'ın anlayabileceği,hissedebileceği bir kitap. ºProg...