Love is Love (Beckfreen)

Chapter 10

REBECCA'S POV

Pag-uwi ko galing school ay diretso na ako sa kwarto. Nagpahinga lang ako saglit at nag-aral na , pano ba naman kasi ang daming assignments na binigay at may quizes pa sa major bukas. Kailangan ko rin mag advance study dahil malapit na training ng football team . I really need to balance my hobby and studies.

"Hey , Nong !" biglang sabi ng kuya ko na di man lang kumatok. Aatakihin ako sa puso nito dahil sa gulat.

"Alai !?" saad ko at dinilatan siya ng mata

" You're so serious in your studies . Don't worry mapapabilib mo yung Future Father -in -law mo but for now don't skip your meal. Kain na raw sabi ni dad." pagkatapos nun ay umaalis na siya at sumunod nalang ako sa dinning area.

"baby becbec? buti bumaba kana . Come here baby let's eat na." saad ni mommy na nilagyan ng pagkain ang plate ko.

"Mom, ako na po. I'm not a kid anymore"

" You're a bad baby . You're not yet married at wala ka pang pinakilala sa'min so, hihinto lang ako kapag may ipakilala kana at may dadalhin kana rito sa bahay. Understood?"

" Fine, mom." wala na akong magawa but i saw my dad , Phi and Manang Nelia na tumatawa ng patago. Hinayaan ko nalang . I don't want to ruin my night.

"Very Good, baby." mom said with a happy tone.

" Yeah, mom!" i said it while eating my food

After dinner i decided to took my shower para makapag-aral ulit kaya nung pagkatapos ko ay nag review na ako agad . Sa bed na ako nagbasa para comfortable yung puwesto ko. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

~ KINABUKASAN~

Maaga ako nagising kaya napaaga din pagpunta ko sa School . While walking sa hall way , I saw a familiar person na nakadapa sa daan at nung malapitan ko si Freen nga."

" Hey ! What happened?" i asked her and tinulungan ko na rin siyang tumayo . Nung mahawakan ko siya sa braso i accidentally my gaze went to here eyes and lips kaya binaling ko nalang sa damit niya ang tingin ko at napansin ko na nadumihan yung white t-shirt niya.

"Thank you, Miss Rebecca. Ah, a- ano kasi... may mubunggo sa akin . Di ko alam kong sadya ba or hindi. Tumakbo kasi yun di man lang huminto at nagsorry." she explained to me habang pilit na pinapagpag ang damit na may dumi.

" May extra ka bang t-shirt diyan?" look oh, may dumi damit mo.

"Wala nga eh. Naiwan ko nagmamadali kasi ako kanina." saad niya na di man lang tumitingin sa'kin

I grab here hands and hinatak siya papunta sa gymnasium . Most of the students looking to us right now. Maybe they're wondering bakit kami magkahawak kamay . Well, even myself can't explain this. I don't know why I'm doing this.

damn! self!

"Sorry" i uttered and binitawan ko kamay niya and di ko na sinubukan tumingin pa sa kanya . Binuksan ko yung locker ko at kinuha ang Jersey ko sa football.

"Here, hiramin mo muna. Don't worry di ko pa yan nasusuot." i said to her. Kita ko sa kanya na nagdadalawang isip siya na kung tatanggapin niya ba or hindi but at the end kinuha niya.

" Thank you. Sasauli ko rin to after ko malabhan." saad niya pa and she bowed her head.

Magsasalita pa sana ako kasu tumalikod na siya at tumakbo papalayo sa'kin.

" Shiiiiit! sigaw ko sabay hawak sa dibdib ko. It beating so fast maybeeee.... sa pagtakbo namin to . I think i need to start my cardio exercise para nasa condition katawan ko sa training.

" Miss Armstrong , bakit andito ka?"

" Good morning , coach. Aaaah a-ano po , meron lang po akong nilagay na gamit sa locker ko po Coach." pagpapalusot ko kay coach.

" Good morning , din. Ganun ba? excited ka na yata sa training natin ha?" saad pa ni coach na proud na proud

" Yes , coach. Actually, extra t-shirt and shoes ang nilagay ko sa locker incase magsisimula na yung training natin po." another pagpapalusot naman well, totoo naman may extrang t-shirt and shoes ako dito pero nung monday ko pa to nilagay.

"Very Good , Miss Armstrong. Actually, by monday ipapatawag ko na yung team mo for meeting kasi magsisimula na tayo sa training."

" Really , Coach?" I will tell this to my team

"Sure." saad niya

Pagkatapos ng usapan namin ay nagpaalam na kami sa isa't isa at nagmadali akong pumunta sa room kasi I'm almost late . Pagdating sa room ay siyang pagdating ng prof namin.

"You're almost late , Reb." yuki whispered to me

"Saan ka galing? Maaga ako kanina and i saw your car pero pagdating ko dito wala ka?" engfa asked

"I will explain it to you guys but later na . Let's focus first to the lesson." saad ko para di na sila magtanong pa and effective naman.

"May utang ka samin na kwento, maya sa Cafeteria kwento mo." Yuki whispered at tumango nalang ako.

"Shiiiiiitt!" sigaw ko sa isip ko . I realized something . I'm so stupid bakit yun pa ang napahiram ko.