Chapter 23

305 13 0
                                    

REBECCA'S POV

"Criiiiiing ... Criiiiing..."

"urgh! Headache! napahawak ako sa ulo ko sobrang sakit . Buti nakauwi pa ako.

Nagising ako sa lakas ng alarm ng phone ko kaya
pinilit ko nalang bumangon para makapag-shower dahil may traning kami  ngayon sa foot ball. Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako sa kwarto  at dumiretso na ako sa dining area.

"Nong? are you okay?" tanong ni kuya nung pag-upo ko

"Yeah! Headache lang" walang gana kong sagot

"Hey, Young lady?"  dad uttered

"Ye-yes dad?"  i uttered

"You came home and you're drunk? What happened baby? dad asked me

Damn!

"We were so worried to you baby becbec , what's your problem?" mom said and she held my hand

Di ako makatingin ng diretso kay mommy dahil nagtatampo ako sa kanya.  I dont know if need ko na ba sabihin na alam ko na ang  fix marriage na gusto nila lolo and lola.

"Nothing mom" maikli kong sagot at kumain nalang ako .

"Your Grandpa told me  , nag-absent ka raw nung nasa England kami ng mom mo ? Please baby tell us , what is your problem." dad asked me worriedly.

"dad? mom ?? I already know about the fix marriage." saad ko habang umiiyak

" Oh Baby! Kaya ba malamig yung pakikitungo mo sa akin nung pag uwi namin?" mangiyakngiyak niyang tanong sa akin

"Yes , mom! I'm so sorry for my stupid action . I don't want to hurt y0u mom." i uttered and i hugged her

"It's okay baby, i understand" saad niya habang hinahagod ang buhok ko at pinahiran ang luha sa aking mga mata

"Don't worry baby. It won't happen as long as I'm here but please just let your grandma and grandpa to introduce the grandchild of their friend. We will figure out how to cancel the marriage." dad said

"Dad? What if they insist the marriage?"

"Then you should introduce her to your grandparents. That's the only way baby." mom said

How she's not here!

"Don't worry , Nong.  If they going to insist the marriage, I will the one to take your place.  I will be the bride." he said

Napatawa nalang kami alam ko naman na gusto niya lang akong patawanin.

"Nice Joke , Phi! But thanks i felt better now."

"By the way baby, Please next time wag kana maglasing nang sobra . You're so wasted buti nalang hinatid ka  ng friend mo."  dad told me

Ha? Yuki drove me home? I thought she was drunk .

"Where is my car mom? dala ba ni  Yuki? tanong ko kay mom

"Ha? What do you mean baby?

" Nong? Hindi si Yuki naghatid sayu.  Hinatid kayo ng bago mong kaibigan. Siya nag drive ng kotse mo."  sabat ni Ritchie na ngumingiti , ngiting nanunukso.

"Yes, your new friend drove you home and also Yuki but your car is here. Nag taxi lang sila pauwi." saad ni mom

"She's respectful and I like her for you" dad said

"Dad!?"

" Hahaha What i mean is I like her to be your friend baby. Ano ba iniisip mo? kunwari inosenteng tanong ni Dad

" Wala,  dad"

"Sayang naman, I did not ask her name because we're so worried to you" mom said in dismayed

" Her name is Freen, mom" saad ko

" Really? Such a beautiful name." mom said

Pagkatapos ko magbreakfast ay pumunta na ako sa kotse but Phi offered me na siya na magdri-drive kasi masakit daw ulo ko.

"Nong?  tawag niya sa akin habang nag dri-drive

"Uhmm?"

"Freen is very familiar to me, How about you?"

Napaisip ako sa tanong ni Kuya pero wala akong makuhang sagot. "Maybe you saw her in the campus" saad ko

"Hmm... maybe" he said and he shrugged his shoulder

" Okay ! We're here , Just text me if you're done at susunduin kita. Take this medicine para sa hang-over yan." saad niya at inabot ang gamot sa akin

" Khob khun  kha ,Phi ." [Thank you, Kuya]

" always welcome , litte sister. I need to go, take care." saad niya at humarorot ang sasakyan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

NAM'S POV

Kasalukuyan kaming nagkakape ngayon dahil may hang-over kami dahil sa ininom namin kagabi.  Andito kami sa terrace  ng apartment namin.

"Magpa-practice ka ba ngayon?" tanong ko pero tumango lang siya sa akin.

"Grabe ang dami nating nainom kagabi" saad ko

" Ou nga eh, napadami buti nakauwi pa tayo." saad niya sabay ngiti

" Bat napapangiti ka diyan?" tusko ko sa kanya

"Naalala ko lang yung nangyari kagabi, nakakatawa si Rebecca."  pailing-iling niyang saad.

"Papasok kaya yun sa training?" tanong ko

"Papasok yun dahil captain yun ng team nila. hmm... ligo muna ako Nam." 

Pagkatapos ng usapan namin ay pumasok na siya sa  banyo.  Napapaisip talaga ako ano kaya ang papel ng isang Rebecca Armstrong sa buhay ni Freen.

Love is Love (Beckfreen)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon