Love is Love (Beckfreen)

Chapter 41

FREEN'S POV

"Everything will be fine. You can lean on me anytime , Freen." madamdaming saad ni Rebecca sa akin

Yinakap ko lang siya nang maghigpit. Siniksik ko ang mukha ko sa leeg niya, binuhos  ko yung lungkot at galit sa pag- iyak.  Nung medju kumalma na ako ay bigla niya ako pinaharap  sa kanya at pinahiran ang aking mga luha.

Nagkatitigan kami ng ilang minuto. I can see right now that she's really worried to me and her gazes to me is different unlike before that full of annoyance everytime our friend teased us.

"Hey?" tawag niya sa akin na nagpabalik sa aking ulirat

I saw her sitting on the grass and she tapped her side . Indicating that she want me to sit beside her.

Umupo ako sa tabi niya.  Pinatong ko ang dalawa kong siko sa tuhod. " How funny that you saw me in  my weakness moment" saad ko na di tumitingin sa kanya.

"Everyone has a weakness even me, I have but does'nt mean it makes  you less." she uttered  seriously

I smiled after I heard her

I felt at ease

I felt that I'm not alone

Her presence is comforting me and it's enough  for me.

Suddenly her phone rang kaya tiningnan niya ito agad kung sino ang tumawag.

"Shit!" Rebecca uttered before she answered the call

"Hello, Grandpa? Yes, Grandpa . I'm on my way po. Opo, bye."

Pagkatapos niyang sagutin ang tawag ay tumingin agad ito sakin at nagsalita.

" May class ka pa diba? Let me fetch you in your room ,Freen before I go." She helped me to stand up

Gaya ng sinabi niya ay hinatid niya ako sa labas ng room. Maraming nakakita sa amin but we  don't mind  the eyes of other students.

"I  really need to go ,Freen. I hope you're okay now."  she said  and she tapped my shoulder before she goes

Pinapanood ko siyang maglakad papalayo hanggang di ko na siya makita.  Pumasok agad ako sa room namin. Kita ko ang pag-aalala sa mukha ni Nam kaya nginitian ko lang ito.  Samantala yung iba kong kaibigan ay ginawaran ako ng panunuksong ngiti marahil nakita nila si Rebecca.

"We saw Rebecca"  Shai whispered to me since she's sitting behind my back.

"Hmm, Hinatid niya ako." maikli kong sagot

Buong maghapon akong lutang at di maka-focus sa  discussion ng mga prof.  Nagkaroon pa ng  long quiz buti nalang may naisagot ako. After ng klase  ay nagyaya si Shai na manood ng training ng football team kaya dumiretso na sila sa field  samantalang ako ay diretso na sa practice ng dance Club.

During our waterbreak ay lumapit sa akin si Mikhaela.

"Freen? Are you okay? namumutla ka yata."  tanong niya sa akin.

"Yes, Pres.  Pagod lang siguro." malamya kong sagot

Alam kong di siya kumbinsido kaya sinabihan niya akong  magpahinga at manood nalang muna sa practice.  Hindi na ako umalma dahil ramdam ko talaga yung pagod ng katawan ko ngayon  at medju nahihilo rin ako.