Love is Love (Beckfreen)

Chapter 45

REBECCA'S POV

It's friday and another day to avoid freen like what I did yesterday. I did'nt took my lunch with them and I'm glad that my friends did'nt say anything why i skipped my afternoon classes on weds and why I'm avoiding freen.

I tried my best to avoid her but I can't help myself to glanced at her secretly and I'm so thankful that she already discharged in the hospital and her man is always in her side to make sure that she's okay.

She's heading to the gymnasium for their dance practice but when she passed by in the football field. She stopped and looked at me but I decided to looked away.

This is the only way to protect my heart.

Napabuntong hininga nalang ako ng pagtingin ko sa direksyon niya ay naglalakad na ito papuntang Gym. Bigla nalang akong nagulat na may tumama na bola sa aking likod.

"Aray!" Angal ko at nilingon kung sino ang nakatama sa akin.

Nakita ko ang seryosong mukha ni Yuki habang naglalakad papalapit sa akin.

"What's with your face , Yuki? At bakit moko sinadyang patamaan ng bola sa likod ha?" lito kong tanong

Bago siya sumagot ay ngumisi muna ito. "PARA magising ka Armstrong, nagiging ArmWEAK ka na. Hindi solusyon ang pag-iwas." saad niya sabay talikod.

Tsk!

Nagfocus nalang ako sa training namin. Binuhos ko nalang lahat ng emosyon ko sa bawat sipa ng bola, Takbo dito, takbo doon, Depensa at Opensa. Paulit -ulit pero di ko ramdam ang pagod. Mas pagod yung utak ko kakaisip sa sinabi ni Yuki.

Hindi solusyon ang pag-iwas? Edi ano ang solusyon?

" ughh ! Shiaaaaaaaaa{fuck/Shit} !!!!!!! Sigaw ko ng matamaan ulit ako ng bola pero sa mukha.

Agad lumapit si Angge sa akin at humingi ng tawad. "I'm sorry Reb, I thought napansin mo yung senyas ko na ipapasa ko yung bola sayo." paliwanag niya sa akin at inalalayan akong tumayo .

"What did you said when the ball landed on your face captain ?" naguguluhang tanong ng isang teammate namin

Napatawa nalang ang squad ko sa tanong dahil alam nila ang ibig sabihin.

"That's a Thai word or I should say she's cursing , Angge" patawang saad ni Charlotte sa kasama namin.

"Girls! tawag sa amin ni Coach , That's enough for this morning practice. We'll just have a meeting at 5pm in the gymnasium together with the dance group." Sumang-ayon kaming lahat sa sinabi ni coach.

Pabalik na kami sa locker room ng bigla akong tinawag ni coach. "Miss Armstrong?" kaya napalingon ako.

"Yes, Coach??" tanong ko nung nakaharap na ako sa kanya.

"Are you okay? Kahapon ko pa napapansin na may mga oras na sobrang lalim ng iniisip mo," seryoso niyang tanong sa akin habang nakapatong ang kamay niya sa kanang balikat ko.

Napayuko ako sa tanong ni Coach bago sumagot "I'm fine , Coach may iniisip lang. Don't worry po hindi maaapektuhan ang team , Coach" saad ko