ASKERİN KÜÇÜĞÜ

6.bölüm

Arkadan duyduğum acı fren sesiyle aniden arkamı döndüm. Araba tam arkamızda durmuştu biraz daha ilerde olsa bizi ezebilirdi.sonra arabadan inen kişiyi gördüm. Ortalık daha da karışacaktı. Çünkü arabadan inen kişi o adamın beni vermek istediği kişiydi Cengiz KOÇAN. bize doğru hızla gelmişti. Gözleri direk beni buldu öyle bir bakıyordu ki sanki beni tanıyor gibiydi. Ben zaten kendisini ne yazık ki tanıyordum. Bazenleri bizim eve gelir benimle konuşurdu halimi hatırımı sorardı. Zaten cengiz abi derdim ona . Cengiz olduğunu anladığım zaman beni istemeye daha doğrusu zorla götürmeye geldiği gündü. Cengiz benden 20 yaşdan daha fazla büyüktü.
Nasıl bu olaya razı gelirdim ki. Aslında yaş farkı da önemli değildi. Bunu zaten şu şekilde anlamıştım. Enesle aramda 5 yaş vardı,Yavuzla aramda ise 10 yaş tam tamına iki katı ama ben Enes'i değil Yavuz'u istemiştim. Yavuz ve Enes arasında büyük bir fark vardı. Bu farkı da yaşadığım şeylerden anlaya biliyordum.

Etrafı göz gezdirmiş melek anneyi arıyordum. Ne kadar etrafı göz atsam da Melek anneyi göremedim ben etrafı göz gezdirirken Yavuz ve Cengiz (şerefsiz haysiyetsiz köpek) hararetli hararetli konuşuyorlardı ve onlardan biraz daha uzaktaydım onları uzak olmamın nedeni yavuz'du Cengiz geldiğinde beni hemen uzaklaştırmıştı. Bakışlarımı onları çevirmek istemiyorum çünkü Yavuz o kadar sinirliydi ki bana bir an o adamı hatırlattı. Bu sinirinin bana zarar vermeyeceğini ne kadar bilsem de gene de bu hali beni korkutuyordu. Ben bunları düşünürken inleme sesi ile kendime geldim ve hemen yavuzların olduğu olduğu tarafa baktım Cengiz yerdeydi yazıyorsa üzerinde Cengiz yumrukluyordu onları gördüğüm gibi ani olarak ağzımdan küçük bir çığlık çıkmıştı hızı adımlarla onlara doğru koşup yoksa engel olmak adına Yavuz'a hitaben  konuştum

"Yavuz dur yapma nolur"

Benim sesimi duyan Yavuz ani bir şekilde Durmuş ve bana dönmüştüm

"Ben sana orada dur demedim mi?"

Sinirli ve bir o kadar da korkunç çıkan sesi ile anında gözlerim doldu Yavuz ona dolu dolu bakmama dayanamamış gibi Cengiz hızlı bir şekilde yere bırakıp bana doğru yaklaşmaya başlamıştı o kadar korkmuştum ki hemen elimi havaya kaldıracak Yavuz durdum ve geriye doğru gittim bu sırada da gözlerimden yaşlar boşalıyordu.

"Efsun zaten sinirliyim güzelim gel hadi"

Sert ama bir o kadar da sakin tutmaya çalıştığı sesi ile konuşmuştu. Yavuz'un arkasından duydum araba sesi ile hemen arkasına baktım Cengiz ve o adam birlikte arabaya binmiş gitmişlerdi sonra da Melek annenin sesini duydum

"Oğul ne oldu burda elinin hali ne"

"Ana efsunu al ve arabaya geç hemen geliyorum"

Melek anne birşeyler olduğunu anlamış gibi daha bir şey söylemeden benimle birlikte arabaya binmiştim normalde gelirken Melek annenin ısrarı ile öne oturmuştum ama şu anda arkada oturuyordum bunun nedeni ise Yavuz'a olan korkumdu.

Ön kapıyı açıp Yavuz şoför koltuğuna oturdu yan tarafa baktığımda benim orada olmadığımı görünce kafasını arkaya çevirip benimle göz göze geldi halen  daha gözleri kop koyu yeşildi. Halen daha sinirli oldu her halinden beri oluyordu.

"Neden öne oturmadın efsun"

Sorduğu soruyla birlikte hayır manasında kafamı sağa sola salladım bu onun için bir cevap değildi ama gene de beni çok zorlamayıp önüne dönerek arabayı çalıştırmıştı. Yaklaşık bir 5 dakikanın ardından eve gelmiştik Yavuz'u beklemeden Melek anneyle hızla eve girmiştim. Yavuz'da arabayı park edip sonrasında eve geldi ama Arabayı park ettikten sonra dışarıda oyalandığı sırada ben de Melek anneye olanları anlatmıştım. Yavuz'dan korkma mı haklı bulmuştu.
Sonrasında Yavuz içeriye gelmiş hemen karşımızdaki kolda oturmuştum ben ise Melek anneyle onun karşısındaki koltuktaydım.

"Oğul bir sakın ol hala sinirlisin korkutuyorsun kızımı "

Melek annenin cümlesi ile Yavuz bakışlarını direkt bana doğrultmuştu bana bakarken melek anneye  diye hitaben konuştu.

"Ana dışarı çık"

"Ama oğul"

"Ana sana dışarı çık dedim"

Bağırmasıyla daha çok irkilip Melek anneye daha da sokuldum.

"Haklısın anne en iyisi ben Efsunu alıp odama geçiyim orada rahat rahat konuşuruz"

Dediklerinden sonra hızlı bir şekilde ayağa kalkıp kolumdan tuttuğu gibi beni yanına çekmişti. Melek anne ne kadar itiraz etsene Yavuz onu dinlememiş beni odasına kadar götürmüştü ardından da kapıyı kitlemişti.

"Kızım sen niye benden korkuyorsun ki çıldıracam ya çıldıracam ben seni korumaya çalışıyorum sen benden korkuyorsun"

Dediklerinde haklıydı ama o an ki görüntüsü öyle korkunçtu ki çok korkmuştum

"Ama çok korkunç duruyordun hele sana durman için söylediklerimden sonra bana öyle bir baktın ki korktum yani"

"Özür dilerim güzelim çok sinirliydim sen de araya girince sana öyle bakmış olabilirim  "

"Tamam sıkıntı değil şimdi gide bilir miyim?"

"Hayır gidemezsin"

"Neden ama"

"Konuşmamız lazım otur"

"Tam-"

Sözümü kesen şey yavuz'un çalan telefonuydu cebinden telefonu çıkarmış baktıktan sonra bana bir dakika bekle manasında işaret parmağını gösterdi. Yaklaşık bir 5 dakika sonra geri geldiğinde gergin duruyordu.

"Efsun yarın göreve gidiyorum"

Evett bir bölümün daha sonuna geldik

Yavuz?

Yavuzun siniri?

Efunun babası ?

Neler olacak bakalım.