"iyi misiniz"
sesin sahibine baktığımda asker üniforması içinde biri ile karşılaştım.bana sorduğu soruya ne kadar olumlu yanıt vermek istesem de bu çok zordu yaşadığım şeyler sanki iyi şeylerin üzerine bir enkaz gibi çökmüştü.
ENKAZ ben tam bir enka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkes buraya bir papatya bırakabilir mi?
Okul mevzusunu konuştuğumuz günün ardından 2 gün geçmişti. Bugün Yavuzla daha önceden de konuştuğumuz gibi doktora gidecektik. Yavuzun tanıdıkları sağ olsun bize hemen bir randevu ayarlamışlardı. Dolabın karşısına geçip kıyafetlere bakmaya başladım acaba ne giysem. Halen daha kendi odamdaydım. Yavuz beni yanında kalmam için zorlamamıştı gerçekten ona minnettardım. En azından doktorla konuşup içimdeki korkunun geçmesini istiyordum. Hemen kendime güzel bir kıyafet seçip giydim. Sonrasında ise aşağıya inmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azcık daha uzun düşüne bilirsiniz çünkü Yavuz beyimiz birazcık kıskanç
Merdivenler inerken Yavuzla karşılaştım. Beni baştan aşağıya süzdükten sonra tam ağzını açıp birşey diyecekti ki hemen elimi kaldırarak onu susturup konuşmaya başladım
"Elbiseme birşey söyleme çok güzel ben çok beğendim"
"Evet güzelmişte içindeki kişi daha bir güzelleştirmiş"
Söylediği bu güzel iltifata ne diyeceğimi bilemediğim için sadece memnuniyetle güldüm sanki birazcıkta utangaç bir gülüştü. O da bana gülüşünü sundu o kadar güzeldi ki. Hele o gamzesi oyy yarabbim
Birlikte arka arkaya merdivenlerden inerek mutfağa girdik. Sofrada melek anne ve Mahmut baba vardı. Murat'ın nerede olduğunu merak etsemde fazla sorgulamadan hemen karşımdaki önem verdiğim kişilere günaydın dedim. Aynı sıcaklıkla bana cevap verdiklerinde minnetle güldüm. Yavuz ise benim aksime hiçbir şey söylemeden masaya oturdu
Galiba birazcık odundu hatta yontulmamış kütük diyebiliriz. Güzelce yaptığım kahvaltımın ardından Yavuzla birlikte doktor randevumuz için evden çıktık.
Hastaneye geldiğimiz de hastane korkum ortaya çıkmıştı. Arabadan inen yavuzun koluna tutundum. Yolda olan bakışları anında buldu. Sanki bakışlarımdan korkumu anlamış gibi sözlerini söyledi.
"Korkma tamam mı istemezsen geri dönebiliriz ben yanındyım"
Başımı yavaşça hayır anlamında sağa sola salladım. Böylece içeriye girmiştik.
