"ဒါဆိုကိုယ့္ႏွလံုးသားတစ္ခုကိုယူေလေနာ္"
သူ႔စကားေၾကာင့္ေကာင္ေလးကမ်က္လံုးအဝိုင္းသားျဖင့္သူ႔ကိုျပဴးၾကည့္လာရင္းအနည္းငယ္လွစ္ဟေနတဲ့နႈတ္ခမ္းသားမွ
"Mr..ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
သူေကာင္ေလးမ်က္ႏွာနားကပ္သြားေတာ့မ်က္ႏွာေလးမဲ့ကာအေနာက္ကိုတလွမ္းဆုတ္သြားေသးတာ။ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔အၾကင္လူသားကတကယ့္ခ်စ္ဖို႔ေတာ့အေကာင္းသား။
"ကိုယ္ေျပာတာကိုနားေထာင္ပါအံုး...
ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက ဒီရင္ထိုးေလးက ကိုယ့္ရဲ႕တခုတည္းေသာႏွလံုးသားေလးလိုတန္ဖိုးထားရလို႔...ကိုယ့္ႏွလံုးသားေလးလို႔ေခၚတာေလ"
"ဟမ္..."
သူ႔ကိုမ်က္ႏွာလႊဲၿပီးႏႈတ္ေခါင္းရႈံ့မဲ့သြားတဲ့ေကာင္ေလးက
"ဘယ္လိုလူႀကီးလဲမသိဘူး" တဲ့။
ဟုတ္ပါတယ္။ဒီရူးေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္မဲ့လူႀကီးကပဲမင္းကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေနတာေလ။
"Mr..တြက္အေရးႀကီးတာကိုဘာလို႔ကြ်န္ေတာ့္ေပးတာလဲ"
"ကိုယ္ကမင္းဆီကအေရးႀကီးတဲ့အရာကိုျပန္လိုခ်င္လို႔ေလ"
"ဘာလို႔ကြ်န္ေတာ္ကေပးရမွာလဲ
အဓိပၸါယ္မရွိတာႀကီးကို"
"ဒါမဲ့ကိုယ္လိုခ်င္တယ္ေလ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္ဒီကေနမင္းကိုေပ်ာက္သြားေအာင္လည္းေဖ်ာက္ပလိုက္လို႔ရတယ္..
ဟုတ္ၿပီလား"
"mrကခ်ိန္းေျခာက္ေနတာလား
ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္အာဏာရွိရွိဘုရင့္ႏိုင္ငံေတာ္ကဥပေဒရွိပါေသးတယ္ လို႔"
"ဒါဆိုကိုယ္ကဒီျမိဳ႕ေတာ္ကိုပိုင္ခ်င္ပိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္ေရာ"
သူေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္
သူ႔ထံခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတဲ့မ်က္လံုးက်ယ္က်ယ္ေလးေတြကိုသူၾကည့္ရင္းသေဘာက်ေနမိသည္။
"အင္းပါ..ကိုယ္စတာပါ။
ေရာ့ဒါေလးယူထားလိုက္ကိုယ္ေပးခ်င္လို႔ႏွလံုးသားကို"
ေကာင္ေလးရဲ႕လက္ခုပ္ေလးထဲထည့္အပ္ေပးထားခဲ့သည့္သူ၏ႏွလံုးသားငယ္(ရင္ထိုးး)။
"ဒါေပမဲ့ကိုယ္ဒီၿမိဳ႕ကိုပိုင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာတကယ္ေနာ္
ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ႏွလံုးသားေလးျဖစ္တဲ့မင္းကိုတေန႔လာခိုးမွာမလို႔"
YOU ARE READING
Would be mine, forever?
Fanfictionpondphuwin fan fic mm_sub {Zawgyi+Unicode} ONGOING... (PAUSED)
