"ေက်းဇူးျပဳၿပီးနားေထာင္ေပးပါ..ေက်းဇူးျပဳၿပီးနားေထာင္ေပးပါ
ရုပ္သံလိွုင္းအမွတ္2မွေၾကညာခ်က္ကိုေသခ်ာနားေထာင္ေပးပါ"
မိုးက်သံေတြကဆူညံလြန္းလွသည့္ဂီတပြဲအလား
ထို႔ေၾကာင့္ေရဒီယိုလိုင္းေတြမွာလည္းထစ္ေၾကာင္းေတြထပ္၍ပင္။ မိုးရြာထဲမွစိုစိုစြတ္စြတ္ျပန္လာၾကသူႏွေယာက္မွာေတာ့အေပ်ာ္ေတြလြန္ၿပီးဘာမွမၾကားႏိုင္ေသးေပ။ဆံပင္အုပ္အုပ္ေလးေတြထက္ကေရစက္ေတြကိုသူကခါသပ္ေပးရင္း...
မ်က္ဝန္းလဲ့လဲ့ေလးေတြႏွင့္ေကာင္ေလး၏ပါးႏွစ္ဖက္ႏုႏုေလးေတြကိုဖိကပ္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္းပင္~~
"Mr..Nara..ေတာ္သင့္ၿပီထင္တယ္..ကြ်န္ေတာ္သိပ္နာေနၿပီ"
သူကေတာ့သူ႔ေရွ႕က ပူပူေႏြးေႏြးခ်စ္သူေလးကိုခ်စ္လို႔ထိလို႔ပင္အားမရေသးပါေလ။အခုလည္းၾကည့္မိုးေတြကတရစပ္မစဲ..တသည္းသည္းႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကကေလးေတြလိုေဆာ့ကစားေနၾကေသးသည္။
အိမ္ေပၚေလွကားထစ္ရွည္ႀကီးေတြေပၚမွ ေမႀကီးကသူတို႔ကိုအိမ္ေပၚအျမန္တက္လာရန္မိုးသံေတြၾကားကေအာ္ေခၚေနခဲ့ပါသည္။
သူကအိမ္ေပၚမွေမႀကီးကိုလက္ယမ္းျပရင္းသူ႔ေဘးကေကာင္ကေလးကိုေစြ႕ကနဲေကာက္ခ်ီရင္းအိမ္ေပၚေခၚခ်သြားသည္~~
ေလွကားရွည္ႀကီးေပၚတက္သြားရင္းတဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့သူ႔ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာအပ္ထားတဲ့ေကာင္ကေလးကခပ္တိုးတိုးေလးေမးေသးတယ္
"ဟို..ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရႉးဖိနပ္ေတြ"
ေျပာေနရင္းသူ႔လည္ပင္းေပၚဖက္တြယ္ထားတဲ့လက္ကေလးကိုလႊတ္ကာမိုးရြာထဲကရႉးဖိနပ္ေတြကိုလက္ညိႇုးကေလးထိုးရင္းေျပာရွာတာ။
သူကေကာင္ေလးႏွဖူးကေလးေပၚသူ႔ႏွဖူးေလးသြားကပ္ရင္းေႏြးေႏြးေထြးေထြးေလးျပန္ေျပာလိုက္ပါသည္။
"ရပါတယ္..အဲ့တာေလးေတြကဖိနပ္ေလးေတြေလ အေရးမွမႀကီးတာပဲ
မိုးတိတ္သြားမွျပန္ယူၾကတာေပါ့.."
အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ေမႀကီးကသူတို႔အတြက္အခန္းငယ္ေလးကိုသူတို႔အိပ္ဖို႔တဲ့။
အေဝးႀကီးကေနေမာေမာပန္းပန္း ေရာက္လာခဲ့ၾကတာ။ဒီေရာက္ေတာ့ေမႀကီးကသူတို႔အတြက္အားလံုးစီစဥ္ေပးရွာတာ။ေရာက္ေရာက္ခ်င္းႏွေယာက္သားခရီးပန္းေနၾကေပမဲ့လည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္အပူအပင္မရွိဘဲရြာခ်တဲ့မို႔ေၾကာင့္ကေလးေတြလိုမိုးရြာထဲဆင္းၾကျပန္ေသးတယ္ေလ။
ဟုတ္ပါတယ္..တကယ္ကိုအေဝးႀကီးကေနဒီထိေရာက္ခဲ့ၾကတာပါ။အဲ့တာေကာင္ေလးကိုသူစိတ္ပူလို႔ေလ~~
"သူတို႔ႏွစ္ေယာက္"ဆိုတာကိုျဖစ္တည္ခြင့္မေပးေသာအသိုင္းအဝိုင္းႀကီးကေနေခၚထုတ္လာတာ။ေကာင္ေလးကိုစိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္လို႔။
YOU ARE READING
Would be mine, forever?
Fanfictionpondphuwin fan fic mm_sub {Zawgyi+Unicode} ONGOING... (PAUSED)
