အဲ့တခုေၾကာင့္ခ်ည္းကပ္ခဲ့တာေပါ့
ရုိးရုိးရင္းႏွီးေအာင္လုပ္လည္းရတာပဲ
သူအခုဘယ္လိုလုပ္သြားသလဲၾကည့္
သိပ္ကိုညဏ္မ်ားတယ္ေနာ္
"ကြ်န္ေတာ္တခုေျပာစရာရွိတယ္"
လွည့္ျပန္ဖို႔လုပ္ေနတဲ့သူတို႔သားအဖေျခတံု႔ဆိုင္းသြားေတာ့
သူကထိုင္ခံုေပၚကထရပ္ရင္း
"3လ...ဟုတ္တယ္...3လ...
ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းတက္ရင္းလည္းပိုက္ဆံေပးဖို႔ႀကိဳးစားမယ္
က်န္တဲ့ေငြပမာဏကိုေလ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဒီအိမ္ႀကီးကိုသာခင္ဗ်ားလက္ေလ်ာ့လိုက္ပါ
ခင္ဗ်ားအကူအညီလည္းမလိုအပ္တာေၾကာင့္"
"Phuwin...မလုပ္နဲ႔လို႔မားေျပာတယ္ေလ..မားေျပာတာကိုသာနားေထာင္ပါသားရဲ႕..မားေျပာတာၾကားလား"
သူ႔စကားေၾကာင့္ မားကစိတ္ပူသြားမည္ကိုေတာ့သူသိသည္။ဘယ္ကေနဘယ္လိုရမယ္မွန္းမသိႏိုင္ေသးေသာေငြႏွင့္
မေသခ်ာေသးေသာသူ၏အနာဂတ္ေၾကာင့္ပင္။
"အိုးးစိတ္အားထက္သန္ေနပါလားေကာင္ေလးမင္းက..."
ထိုလူႀကီးကအိမ္တံခါးေပါက္မွထြက္ခါနီးေျခလွမ္းေတြကိုသူ႔ဆီဦးတည္လာျပန္ေသးသည္။
"ေငြေတြအျမန္ရနည္းဦးေလးလည္းသိခ်င္တာေပါ့
3လအတြင္းရႏိုင္မဲ့ေငြေပါက္လမ္းေလ"
သူ႔ကိုျပံဳးျပေသာထိုလူမ်က္လံုးေတြက
သူလုပ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းခန္႔မွန္းေနသည့္အေနအထားေတြ။
"ဘာျဖစ္ျဖစ္ကြ်န္ေတာ္ရေအာင္ႀကိဳးစားမွာ"
သူ၏တိက်ေသာျပတ္သားေသာေလသံႏွင့္အတူထိုလူႀကီးကိုျပန္ေခ်ပေတာ့ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာရင္း
"အိုေကေကာင္ေလး
ေစာင့္ၾကည့္တာေပါ့မင္းကို
ျပတ္သားေနတဲ့မင္းကိုသိပ္သေဘာက်တယ္။
အကူအညီလိုရင္အခ်ိန္မေရြးေျပာႏိုင္တယ္ေကာင္ေလး
မင္းလိုေကာင္ေလးမ်ိဳးဦးေလးတို႔လုပ္ငန္းခြင္မွာရွိေနရင္သိပ္ျဖစ္ထြန္းမွာ
ဟားဟားး"
***
"ေဟ့လူ"
သူအေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္ေတာ့သူ႔ေနာက္ကိုအမွီလိုက္ေနရ၍လားမေျပာတတ္...ေမာဟိုက္ေန၍တေဟာဟဲဟဲျဖင့္အက်ႌလည္ပင္းစကိုမမွီတမွီလာဆြဲသည္
YOU ARE READING
Would be mine, forever?
Fanfictionpondphuwin fan fic mm_sub {Zawgyi+Unicode} ONGOING... (PAUSED)
