Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır.
Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar...
Geldik Kırıkkale'nin plakası olan bölümümüzee mxlskxşsşd
Keyifli okumalar diliyoruuum, yıldıza dokunmayı ve bool bol yorum yapmayı unutmayınız
🌸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******* 71.Bölüm
*******
"Ne dedin kolluklara?"
Aynı anda sigaralarından birer nefes çekti Adnan ve Hamza, müstakil bir evin bahçesinde son üç saatte yaşanan karmaşayı hem düşünüyor hem konuşuyorlardı. Adnan yanıtladı sakince.
"Aile içi bir mevzu olduğunda bahsettim. Akif ilgileniyor." sigarasının külünü dökerken dumanlı bir nefes verdi, "Büyük ailelerde küçük tartışmalar her zaman olur."
"İki el ateş ettim."
"Bazen büyük tartışmalar da olur."
Alayla güldü Hamza, bu adamın üstünü kapatamayacağı pek de bir şey yoktu, "Ya Mehmet?"
"Bir süre yürüyemeyecek gibi görünüyor, muhtemeldir ki topal kalacak."
Başını salladı Hamza, kurşunu sıktığı yeri iyi bilirdi, sıkarken de tam olarak amacı buydu, "İyi, öyle kalsın. Attığı her adımda beni hatırlar artık."
Güldü Adnan, biraz da uzaklara daldı gözleri. Hamza'nın içeriye gitmek ve karısının yanında olmak istediği hareketlerinden belli olsa da onu yanında tuttu biraz, "Hasret hamile demek." dedi sakince.
Hamza duraksadı, Hasret'in bayıldığı o an geldi gözünün önüne, vücudundaki tüm tüyler dikelir gibi oldu. Ne kadar ebe iyi şeyler söylemiş olsa da henüz çok yeniydi çekirdekleri.
Hasret'in parmak ucu kadardı ve çok dikkat edilmesi gerekiyordu.
Ona çok iyi bakmaları, sinirden ve karmaşık her türlü ortamdan uzak tutmaları gerekti. Fakat olması gerekenle olan bir türlü uyuşmuyor, öz kardeşi gelip Hasret'e silah çekiyordu.
Neyse ki şimdi iyiydi Hasret, o anki vurulma riski aklını başından alıp götürdüğünden düşünmek bile istemiyordu.
"Hamile." dedi aklını boşaltmak isteyerek. Ama o anki korkusunu ölse unutamazdı. Hasret'in kollarına bilinçsizce yığılışını, hiçbir çağrısını duymayışını, ağır ağır soluyuşunu.
"Sevindim." dedi Adnan burukça, "Bir erkeğin adam olduğu yer tam da burasıdır. İyi bir baba olmak her şeyin anahtarıdır, kendinden sonrakini eğitmek büyük şans. Korumak da mühim. Herkese nasip olmuyor."
Başını salladı Hamza. Adnan'ın geçmiş zamanda bir oğlu olmuştu silik bilgilerine göre, çocuk henüz üç yaşlarındayken de düşmanları tarafından vurulmuştu. Derin bir mevzuydu bu, pek kimse bilmezdi Adnan'ın oğlunu.
