Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır.
Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar...
Hasret'in hislerini derinliğini anlayabileceğimiz düzeyde yazdım onu şimdiden söyleyeyim, çok okursak boğuluruz çıkamayız çünkü.
Sınırmız 2.6k
Keyifli okumalar canimleeer 💞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
****** 61.Bölüm
*******
"Ben çok anlamadım, Mustafa ölmüş mü yani şimdi?"
"Ölmüş tabi ya, Hamza'nın eline düşmüş sağ mı kalır?"
"Ya Hamza?"
Gözlerini haberi aldığı gibi ağlayan, duyduklarına dayanamadan bayılan tazecik gelinden çekerek yanındaki kadına döndü bir başka kadın. Kocası öğle saatlerinde olanı biteni haber alıp Hamza'nın peşinden gittiği için çoğu şeyden haberdardı. Eve döndüğünde de bir bir anlattırmıştı. Bildiklerini şimdi değil de ne zaman satacaktı?
"Bak şimdi, dikkatli dinle."
"Hah dinledim."
"Mustafa kızı bağ evine kaçırmış, Hamza da bunu haber alıp tabancasını aldığı gibi kapılarına dayanmış."
"E Hamza niye vurulmuş o zaman."
"Dur daha. Hamza oraya gitmeden Muhterem haber almış, soyu sopu toplamış gitmiş, altı yedi kişi varmışlar çıkmışlar Hamza'nın karşısına."
"Yaa, ama tek çıksa yıkamazdı zaten Hamza'yı. Dağ gibi adam."
"Öyle tabii. Çıkmışlar da gözünü yine kırpmamış Hamza, Mustafa'yı öylece vurmuş öldürmüş. Geçen dediler ya, sade bacısına değil zamanında Hasret'e de yan gözle bakmış Mustafa."
"Hee duydum onu. Hamza'yı kim vurmuş ki ne?"
İçli bir nefes aldı kadın, "Muhterem vurmuş kim olacak, oğlunu öyle görünce dönmüştür gözü. Benim koca Hamza için üç kere vuruldu diyor, yanında giden biraderi de üçün biri göğsüne geldi diğerleri gelmedi diyor. Gömleği boydan boya kana bulanmış. Anlamamışlar."
"Yanına gidip de bakmamışlar mı?"
"Nasıl baksınlar? Hamza vurulduğu gibi amcası gelmiş. Haşim'in küçüğü var ya, İstanbul'daydı."
Kadının ağzı açıldı şaşkınlıkla, "Aboo, sahi mi? O ayak basar mıydı buralara?"
"Sahi ya basmış, arabası varmış. Çekmiş gelmiş hemen, nereden haber aldı bilinmez. Kimseyi sağ bırakmamış. Muhterem mefta, yanında çağırdıkları mefta. Cenaze yeri yapmış oraları, kan gövdeyi götürmüş."
Kadın bir şaşkınlık dalgası daha yaşayarak ağzını kapattı eliyle, gözleri etrafta dolandı biraz, "Hamza Ağam yaşıyor mu o zaman?"
"Bilmiyoz ki, herkesi yollamışlar kimse bakamamış Hamza'ya. Böyle nasıl kalabalık gelmişler amma, sankim savaşacaklar. Adam Hamza'yı da Şerife'yi de almış götürmüş."
