Zaman atlaması.
Karan Bey oğlunun düşünceli haline takılırken diğerleri de (Dinçer'ler) bunu fark etmişti. Yemeğiyle oynuyor, arada da telefonunu yokluyordu. Evet hâlâ hazırda bir cevap yoktu, Zemheri ona cevap vermiyordu. Ararım diyip aramamıştı. O anda çalan telefonuyla hepsi ona bakmış o ise telefonu çıkarıp kim diye bakınca Zemheri Azad olduğunu görmüştü. Bu yüzden de direk açmıştı.
B - Geç oldu ama aradın.
Z - Üzgünüm annemle ufak bir tartışma oldu kendimi sokağa attım ama merak etme ikizim yanımdaydı. Bu olanlar yüzünden de seni arama durumum aklımdan çıkmış, üzgünüm.
B - Sorun yok, peki tartışma neyden çıktı?
Dedi merakla, diğerleriyse dikkatini ona vermişti. Balamir ise bunu umursamdan sadece alacağı cevabı bekledi, lakin onun sorusuyla ufak bir sessizlik olmuştu. Bununla Balamir çatalda duran salatayı dudaklarına götürmüş sonra da yemişti. Fakat bir an dahi ona bakmakta olan aileye bakmamıştı. O anda diğer taraftan Zemheri'nin sesi gelmişti.
Z - Beni düşünürmüş gibi yapıyor, onca şeyden sonra ona inanabilirim sanıyor.
B - Ağır birşey mi dedi?
Z - Boşver ya, eee ne yapıyorsun?
Dedi tatlı vede meraklı bir sesle, Balamir ise kıvrılan dudağıyla şunu söylemişti.
B - Hiç yemek yiyordum.
Z - Şekerden uzak dur!
B - Tamam!
Z - Balamir birşey soracağım.
B - Dinliyorum.
Dedi sabit tuttuğu bir sesle ama ne soracağını da merak etmişti. Zemheri Azad ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.
Z - Asil sizi yani Vurgun ile seni kantinde kavga ederken görmüş ve sen Vurgun'a git gibi birşey demişsin. Doğru mu?
B - Doğru, dedim.
Dedi yalanlamaya gerek duymadan, zaten bilirdi ki Zemheri öyle böyle ne olduğunu bulurdu. Bundan dolayı da tabağında ki salatayı yemeye devam etti. Çünkü alması gereken ilaçları vardı ve saati gelmişti.
Z - Neden? Oysa ben sizi öyle yan yana görünce aranızda ki şeyi çözdünüz sanmıştım.
B - Çözmedik ama deniyoruz, senin için deniyorum can parem.
Dedi sona doğru kısık bir sesle, bu yüzden de tek Zemheri duymuş diğerleriyse çatık kaşlarla ona bakmıştı. Zemheri Azad ise derin bir nefes alıp şunu söylemişti.
Z - Balamir vazgeç benden, biz olamayız!
B - Bana bir neden söyler misin?
Dedi kaçan iştahıyla, zaten yiyesi yoktu. Bu da resmen tam üstüne gelmişti. Zemheri Azad ise iç çekip şunu söylemişti.
Z - Biz erkeğiz.
B - Seninde diğerleri gibi geri kafalı olduğunu düşünmeye başladım.
Dedi sinirli bir sesle, bu yüzden de hepsi korkuyla ona bakmıştı. Balamir ise sinirle iç çekip yeniden konuşmuştu.
B - Tamam dediğin olsun, herkes kendi yoluna baksın.
Z - Benimle bu ses tonuyla konuşma!
B - Nasıl?
Z - Böyle kırık, mutsuz, sitem dolu vede saf acı olan bir sesle konuşma!
Diyince Balamir alaylı bir ses çıkarıp elinde ki çatalı sertçe orda ki ekmeğe saplamıştı. Bunu görenlerse yutkunmuştu çünkü çatalı sıkmaktan hafif eğmiş durumdaydı, çatal yamulmuştu. Zemheri Azad ise sanki kızdığını anlar gibi kısılan bir sesle şunu söylemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Beden Üç Kişilik! ( Mafya Serisi 1)
Novela Juvenil# - Biz senin öz aileniz, bir şans versen ölmezsin! Dedi dolu gözlerle çünkü abisi olduğunu öğrendiği genç onları istemiyordu. Bu yüzden de bütün aile ona yalvaracak hâle gelmişti çünkü yıllar sonra ölü bildikleri üyenin hayatta olduğunu öğrenmiştil...
