Uzun bir aradan sonra yeniden🎈
İyi okumalar delilerim❤️
Yazarın ağzından~
Adal'ın söylediği sözlerden sonra ikisinin de arasına, daha fazla soğukluk girmişti. Zaten Deran İstanbul'a gitmeden önce Adal biletini almış ve İzmir'e gitmişti. Kimseyle vedalaşmadan öylece gitmişti.
Bu Deran'ın içine oturmuştu ama tek bir şey diyememişti. Sonuçta zamanında o da aynısını yapmıştı. Ona göre en suçlu kişi kendisiydi ve şuan itiraz etmeye hakkı yoktu.
Kayra, Erkin, Yaren ve Deran yola çıkmışlardı. Deran tam uyuyacakken, Kayra'nın telefonu çalmıştı, arabaya bağlı olan telefon yüzünden fazla ses çıkmıştı. Adal'ın adını söyleyen otomatik sesle gerilmiş ve kalbi hızlanmaya başlamıştı. Gözlerini açmadan kafasını cama yasladı ve dinlemeye başladı.
Arabaya bağlı olan telefon sayesinde sesi herkes duyuyordu. Tabi bu en çok Deran'ın işine gelmişti.
"Alo Baba."
"Efendim oğlum, dinliyorum."
"Nasılsınız, İstanbul'a vardınız mı?"
"İyiyiz oğlum, yok yeni çıktık yola daha var."
"Tamamdır, ben başka bir şey için aramıştım."
"Dinliyorum."
"Okulda Erasmus projesi yapılacakmış. Büyük ihtimalle İsviçre veya Norveç'e olacak ve 3-4 ay sürecek. Eğer kalmak istersem 1 ile 3 yıl arası olacak. Ben de karar veremedim, sana sormak istedim. Erkin babam yanında mı?"
Deran duyduğu şeyler ile camdan kafasını ayırdı ve dikleşti. Ne demek gidecek, ne demek yıllarca gelmeyecekti. Bir şey demek istedi ama sonra unuttuğu şeyleri hatırladı.
"Evet oğlum, seni duyuyor merak etme. Ayrıca sen ne istiyorsan onu yap, ben bir şeye diyemiyorum."
"Hmm... Erkin baba sen ne düşünüyorsun?"
"Eğer eğitim hayatın için iyi olacaksa git tabiki, sonuçta eğitim önemli. Duygularımı sorarsan gitmeni istemem sonuçta çocuğumsun. Fakat sen iyi olacağını düşünüyorsan git bebeğim."
"Tamamdır o zaman baba, öptüm sizi iyi yolculuklar size." öpücük sesi yaptıktan sonra telefonu kapattı. Dikiz aynasında Erkin ile göz göze gelen Deran gülümsedi. Her şey iyi olacaktı, bu acılar küçüktü. Eskisi kadar büyük değildi bu yüzden nefes almaya devam edebilirdi.
Deran yeniden gözlerini kapattı ve kafasını cama yasladı. Düşünmekle bu yol geçmezdi ve Deran artık düşünmek istemiyordu.
Arabanın içinde ki sessizlik bir süre devam etmişti. Sonra ise Yaren'in uyanıp neşeyle bir şeyler anlatmasıyla eğlenceli anlar oluşmuştu.
İstanbul'a son bir kaç saat kalmıştı ve herkes yorulmuştu. Kayra'nın yerine Erkin geçmiş ve böylelikle kazasız bir şekilde yol geçmişti. Deran'ın içinde biraz hüzün ve biraz neşe vardı. Yeni okulu için değil de, yıllar sonra arkadaşı Merve'yi göreceği için heyecanlıydı.
...
Deran'ın ağzından~
"Hadi uyanın bakalım eve vardık." babamın sesiyle gözlerimi açmıştım. Kafasını dizlerime koymuş uyuyan güzelimi de ben uyandırdım.
Galiba yol oldukça yormuştu bizi, Kayra babam bile uyuyordu. Zaten uçak ya da otobüs dururken, neden arabayla gelmiştik bende bilmiyordum.
Yüzümde ki gülümseme ile yan tarafta ki eve baktım. Bir kaç gün önce çok güzel bir ev beğenmiştim. Bu yüzden görmeye ve bir nevi de taşınmaya gelmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZIM •bxb
Teen Fiction"O benim imkansızımdı, ben onu severdim ama sevdikçe acı çekerdim. Çektiğim acı büyür büyür ve beni yok ederdi. Sevdiğime kıyamazdım, onun canını yakamazdım. O acı sadece beni bitirirdi. Biliyordum beni sevmezdi. Biz kardeş gibi büyümüştük hatta kar...
