💗 ဆေးမင်ရည် စုတ်ထိုး 💗
Part - 4
မြကြည်သာ ထမင်းချိုင့်လေးကိုင်၍ တစ်ယောက်ထဲ လျှောက်လာသည့် ပန်းဖူးကို မြင်လိုက်ရတာမို့ မျက်မှောင်ကျူံ့သွားရသည်။ မခင်မိတို့ ပါမလာသလို ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး သူ့ကိုကြိုမပြောသလဲမသိ။ ပန်းဖူး အနားရောက်လာသည်နှင့် မြကြည်သာ မေးဆတ်ပြရင်း......
" ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး တစ်ယောက်ထဲလဲ။ "
ပန်းဖူး အသင့်ယူလာသော စာရွက်လေးအား ဖြန့်ပြလိုက်သည်။
မမခင်မိတို့ နေမကောင်းဘူး။
မြကြည်သာ သက်ပြင်းချရင်းမှ.....
" နောက်တစ်ခါ တစ်ယောက်ထဲမလာနဲ့.....ရွာထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကို လူကြုံပါးလိုက်။ လာကြိုမယ်။ "
ပန်းဖူး ခေါင်းလေးခါပြရင်းမှ ကမန်းကတန်း စာကိုရေးကာ ဖြန့်ပြလိုက်သည်။
ပန်းဖူး လာတတ်ပါတယ်။ သူ အလုပ်ရှုပ်နေလိမ့်မယ်။
မြကြည်သာ ပန်းဖူးအား တစ်ချက်ကြည့်ရင်းမှ.....
" လာကြိုမယ်ဆို ကြိုမယ်ပေါ့...... ဘာတွေအထွန့်လာတက်နေတာလဲ။ ဘာလဲ ကျုပ်နဲ့မသွားချင်လို့လား။ "
အို....
ပန်းဖူး ကပျာကယာ ခေါင်းခါယမ်းပြသည်။ ဒီက သူ အလုပ်ရှုပ်မှာစိုး၍ ပြောသည်ကို ပန်းဖူးအား ဘာလို့အထင်လွဲမှန်းမသိ။ ပန်းဖူး သူ့အနားကထွက်လာရင်း အလုပ်လုပ်ရန်သာ ပြင်သလို လယ်ထဲဆင်းခဲ့သည်။
" ဦးထုပ်မဆောင်း ဘာမဆောင်းနဲ့ လသာနေတယ်။ "
ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးအသံနဲ့အတူ ပန်းဖူးအနားက ဖြတ်သွားရင်း သူ့ခမောက်ကြီးအား ပန်းဖူးခေါင်းပေါ် ဖျတ်ခနဲ ဆောင်းပေးသွားသည့် မြကြည်သာ။ ပန်းဖူး လှမ်းကြည့်တော့လဲ မျက်နှာကြီး စူပုတ်နေကာ လူကိုတစ်ချက်မကြည့်။ ကဲ .......သူ့ကို ပန်းဖူးကြောက်မိတာ လွန်သလား။
မြကြည်သာ ပန်းဖူးကို မသိမသာတစ်ချက် ခိုးကြည့်လိုက်ရင်းမှ ညနေပြန်လိုက်ပို့လျှင် ဖွင့်ပြောဖို့ စဥ့းစားမိသည်။ တကယ်လို့ သူ့ကိုငြင်းလိုက်လျှင်ကော......။
KAMU SEDANG MEMBACA
ဆေးမင်ရည်စုတ်ထိုး ( Complete)
Romansaတောမှ လူပျိုသိုး မြကြည်သာ တစ်ယောက် နှင်းဆီပန်းဖူးဆိုသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့်ရည်ငံသောအခါ.....
