2. bölüm hastane odası

3K 116 8
                                    

Uykudan uyanmıştım etrafımda sesler vardı. Gözlerimi açmak için kırpıştırdım ama sanki japon yapıştırıcısıyla yapıştırılmış gibi açılmıyordu. En sonunda duelloyu kazanmış gibi zaferle gözlerimi açtım. Etrafta gözümü gezdirdiğimde uyandı diye bağıran birini duydum. Herkes bana doğru döndü ve albay Fırat iyimisin dedi gözümü açıp kapatmakla yetindim. Ve albay Fırat alnıma bı öpücük kondurdu ardından telefonunun çalmasıyla odadan çıktı.

Bu sefer Rüzgar konuştu
- komutanım valla ben çok özür dilerim sizi terörist sanmıştım.
Dedi

Sonra küçük bir kıkırdadım.
+Sorun yok dedim elin çok ağır değildi.

Bu dediğimi biraz bozuldu ama belli etmemeye çalıştı ardından Çakır Yüzbaşı konuştu

Yapılı adamdı, yakışılıydıda ama bu beni ne alakadar eder Allah sahibine bağışlasın dedim ve bir öksürük ile Çakır Yüzbaşıyı süzme işlemimden çıktım bu sırada kenardan gülen bı kaç asker ile onlara dönüp ters bir bakış attım. Ve geri yüzbaşıya döndüm ne de yakışıklıydı . Sonra Çakır Yüzbaşı konuştu

- zaten senin hiç sesinin çıkmamasından ve yaralı olduğun halde attığın yumruktan anlamalıydım dedi

ve kücük bir sırıtış belirdi dudaklarımda.
Bi an yüzbaşının gözleri dudaklarımda gezdi ardında gözleri gözlerimi buldu ne kadarda güzeldi gözleri bakışı direkmen kendisi galiba deliriyordum ama sorun yoktu. Onun için delire bilirdim ben galiba aşık oluyordum . Ama ben aşık olamazdım aşk bana göre değildi aşk bir zaaf tı ve benim zaafım olamazdı.
Biz askerdik.

İçeri giren Fırat Albay ile gözlerimiz ayrıldı bense düşünceleri kenara bıraktım.

Fırat Albay - evet kızım bakıyorum iyisin dedi.

-İyiyim baba dedim.

Ve albay gülümsedi bu sırada kapı bianda kırılır gibi açıldı ve içeri Alp binbaşı girdi çok endişeli görünüyordu.
Hızlı adımlarla yanıma geldi ve beni kollarının arasına aldı yaralı olmayan kolumla karşılık verdim ve kokumu içine çektiğini hissettim ve küçük kıkırdadım.
Başıma bir öpücük kondurdu ve benden ayrıldı.

-Sana vurulmamanı söylememişmiydim dedi . -2 sene oldu ve ben senin döndüğü
Bir iti bulmak için kameralara bakarken öğreniyorum dedi.

Gözlerinden alev çıkyordu .
Onu yumuşatmak için

- Alp gerçekten iyiyim sorun yok mükemelim zaten karargaha gelir gelmez kan kaybımdan bayılmışım dedim

Bu dediğime başta biraz yumuşadı fakat geri sinirlendi. Ve arkasını döndü ve sert otoriter ve korkutucu bir sesle

Tabi ben korkmadım

Bu kız bayılana kadar neredeydiniz diye bağırmadı kükredi bu sırada Çakır
- kimsinde bağırıyorsun dedi
İşte sıçmışko

Alp gene o sesle

-Binbası Alp Tekin diye adeta kükredi o anda herkes temkil verdi.

Ve Çakır özür diledi ve

- 0lga' yı terörist sanmıştık dedi.

Alp binbaşı tam birşey diyiceği zaman elini tuttum ve yavaşça sıkıp sakin ol diye mırıldandım derin bir nefes verip yanımdaki koltuğa oturdu ve başıma bir öpücük daha kondurdu. Bu sırada Çakır odadan çıktı ve Mert sevgilinizmi komutanım dedi.

Bizi sevgili sanmıştı oysaki biz kaddeştik biz dostuk , yoldaştık buna sinirlenmiştim .

- Düşüncelerimden çıkıp abim gibidir eski timimden sadece ikimiz kaldık birbirimizi abi kardeş olarak görürüz dedim.

Bu sefer Rüzgar konuştu.

- komutanım dedi sizin aileniz yokmu.

Eski anılar gözünde canlandı beni nasıl dövdükleri yüzümdeki, elerimdeki kanlar aklıma geldi.

Rüzgar a döndüm.

Emin bir ifadeyle yok dedim.

Yani yetimhanede mi büyüdünüz dedj.

-yetimhanede büyüdüm.
Yetimhanede kalanlar bilir.
Pek güzel bir yer değildi.

Yüzümde buruk bir gülümseme vardı diğerleride üzülmüştü sonra herkesi odadan kavup odada tek kaldım düşüncelerle uykuya daldım.

..
..
..
..
..
..

💫💫💫💫💫💫

Hayat Memat Meselesi (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin