Hayat Memat Meselesi (Ara Verildi)

13.bölüm zorluklar

   Uyandığımda ben beyaz bir oradaydım.
İlk önce nerede olduğumu sorguladım.
Ardından herşey bir bir gözümde canlandı.
Olanları düşünmek beni zorlarken.
Düşünmemek stres yaratıyordu.
Bende düşünmemeye karar verdim.

Odaya giren tim ile odağımı oraya verdim.

Alp'e hitaben ne zaman çıkarım dedim.
Oda birazdan çıkarız dedi.

Dediği gibide 10 dk sonra çıkmıştık hastaneden.
Ve ben fena acıkmıştım.

2 saat önce yaşadığım hiçbirşey umrumda değildi.
Çünkü ben şuan acıkmıştım.

Sonra bı anda

0lga-acıktım
Oğuz -bizim yaşadıklarımıza bak bide bütün olayların hedefindeki kıza bak, açıkmış.
0lga-çok acıktım,bı tantuni gömelim mi?
Rüzgar-kim ısmarlıyıcak

Bu çocuk cidden açtı.
Ve hiç doyuramamıştık.
Doyuramıyordukda.
Aslında benimde ondan kalır bir yanım da yoktu.

...

İçim ne kadar yansada yaşamıştık herşeyi en acısıyla en dertlisiyle.
Şimdi üzülsem ne yazardı?
Ağlasam ne yazardı?

Ben ısmarlarım dedim.
Lütfen hadi gidelim.

0guz- komutanım siz bize aslan Alp komutana neden kedisiniz?

0lga- seni buradan  sağ çıkarmam Oğuz

Oğuz- emredersiniz komutanım

Bense şuan yol gözlüyordum.
Kendimi ne kadar kandırsamda içimde bir sızı vardı. Büyük bir acı.
Yıllarımız feda olmustu iki cümleye.
İki hayata mal olmuştu o iki cümle.

Belkide bu olaylar olmasa
Hiç bu kadar güçlü olmazdım.
Hiç bu kadar eksik olmazdım.

Ama olmuştum!
Ben buydum
Ve hepte böyle olucaktım.

Ama Poyraz onu gördükçe
Eskiler aklıma gelirdi hep.
Beraber geçirdigimiz vakitler

Geçmiş:
Gene güzel bir yaz sabahıydı.
Görevden dönmüştük.
Dışarıya yürüyüse çıkmıştık
Çok mutluyduk, mutluydum.
Sonra küçük bir baş dönmesi geçirdim.
Poyraz hemen hastaneye gitmeyi teklif etti.
Kabul etmemiştim.
Ama onun ısrarıyla gitmiştik.

Doktor -tebrikler hamilesiniz
    ~Ne şimdi ben anne mi oluyordum?
Poyraz -ne yani şimdi ben babamıyım?
    ~Poyraz babamıydı? O zaman bende anne oluyordum. Ben anne oluyordum.
Böyle micik bir şey bana anne diyicekti.
Şimdiden çok heyecanlanmıştım. Bu heyecan değildi bu onun onla çarpımıydı.
0lga - ben hamileyim
Doktor - tebrikler, anne oluyorsunuz.
      ~Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı. Bu yaşlarda hep benden bağımsız akıyolardı. Poyraz'a baktığımda onunda benden bir farkı yoktu. İkimizde şuan ağlıyorduk. Hemde deliler gibi.
Onca kurşuna ağlamayan biz bu kadar küçük bişiy için ağlıyorduk. Daha fındık kadar bile değildi ki.  Sorun şuki üstünde kamuflaj kollarındaki kurşundan dolayı ağlamayan biz şuan bu habere ağlıyorduk. Poyraz ani bir hareketle beni kollarının arasına alınca aynı sekilde karşılık verdim. Yedi sekiz dakika daha bu şekilde geçmişti. Kendimize gelip etrafa baktığımda gözü dolu birsürü insan beklemiyordum. Hepsi bize hayranlık ve şevkatle bakıyordu.
Bisse evimize doğru yola çıkmıştık.
Poyraz ikidebir karnımı okşuyor konuşuyordu. Benimde ondan çok bir farkım yoktu.