Hayat Memat Meselesi (Ara Verildi)

4.bölüm geçmişten küçük bir alıntı.

O günden bir hafta geçmişti benimde iznim bitmişti bugün karargaha dönüyordum .

Bu aralarda Yusuf, Alp ve kılıç timi hep yanımdaydı. Ama hiç konuşmamıştık.

Bense bu süre zarfında düşüncelerimde boğulmuştum.

Köprünün ucu gözükmüyordu, ucu varmıydı? Köprü varmıydı?

Köprünün ucu kötüydü.
Ben hafıza kaybından kısa bir süre sonra herşeyi yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştım.

Poyraz'la küçükken tanışmış ve iyi arkadaş olmuştuk.
Uzun süre beraberdik.

Aynı okullarada aynı sıralarda okumuştuk.

Aynı time girmiş mutluyduk.

Ama bunlar8 yaşarken yanımızda.
Zümra'da vardı.
Benim en yakın arkadaşım dı.

Herseyimizi beraber yapar vaktimizi hep. Birbirimize ayırırdık.

Bir gün Zümra'nın Poyraz'a aşık olduğunu itiraf etmişti bana.

Biz küçükkende hep böyleydi ben kimle yakın olsam.

Her seferinde kıskançlıkları yüzünden.
Onları elde etmeye çal8şırdı.

Bir gün bana poyraz'a aşık olduğunu itiraf etmişti.

Bu sefer gene ona ortamı bırakmak istememiş.

Poyraz'la alem acele evlenmiş küçük bir yuva kurmuştuk.

Mutluyduk keyfimiz yerindeydi.

Bir gün Sancak timiyle göreve çıkmış ve çok şehit vermiştik.

Bunun üstüne kötü bir çöküşe girmiş.

Mahvolmuştum.

Sanki herşeyimi kaybetmiştim.
Zordu çok zordu.

Uzun süre kendime gelememiştim.

Bir gün Poyraz en zor ona en ihtiyaç duyduğum günümde gitmişti.

Ve geri dönmemişti.

Ardından ayrılıl sözleşmesi falan filan.

Uzun bir süre sonra .

Evime bir paket gelmişti.
İçinde birkaç kaset ve fotoğraf vardı.

Tek tek fotoğraflara baktım.

Zümra ve Poyraz vardı.
Ve yanlarında bir çoçuk.
Sadet yaptıkları burdan belli oluyordu.

Vidyoyu açtım yavaşca.

Bu sefer evdelerdi.
Poyraz kapıdan giriyor.
Ve ben geldim karıcım ve canım kızım diyordu.
Ve çocuğu ve Zümra'yı öpücüklere boğuyordu.

Bu evi tanımıştım.

Evi biraz araştırdım.
Ve Poyraz'ın gidip bir daha gelmediği o tarihi açtım.

Poyraz gerçekten o eve gidiyor.
Ve Zümra karşılıyordu.
Beni o halde bırakıp onun yanına gitmesi içimi sızlatmıştı o saatte beni orda bırakıp gitmiş ve birdaha gelmemişti.

Bende o sinirle arabaya atlamış.
Kafamı dağıtacan bir yerlere giderken büyün bir kaza geçirmiş hafızamı kaybetmiştim. Kısa bir süre sonra herşeyi hatırladığımda ise kimseye tek kelime etmemiştim.

Düşüncelerimden çıkıp hemen gelen kişiye baktıp bu albay' dı hazırola geçip temkil verdim.

- Yüzbaşı/ 0lga Çevik/Antalya emret komutanım

- Rahat dedi.
Kızım hazırlan eve gidiyoruz dedi.

- gerek yok komutanım ben evime tek giderim.

- benim evime gidiyoruz asker

- komutanım sizi rahatsız etmiyor

- bu bir emirdir asker

Ne demişler emir demiri keser
Jsjsjwjwjjwjsjs

- emredersiniz komutanım

..

..

..
..

..

..

..
...