အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

Chapter 52

ရွှယ်ယန်က ရုတ်တရက် မပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားပုံရ၍ ကျွင်းဟွိုင်လန် ပဟေဠိဖြစ်သွားမိသည်။

ကိုယ်တိုင်းယူနေစဉ်တွင် စကားပြောအဆင်ပြေနေခဲ့သော်လည်း သူ့မျက်နှာက ရုတ်ချည်းအေးစက်သွားပြီး ခါးကိုတိုင်းတာနေစဉ်အချိန်တွင် သူ့ကို အပြင်ထွက်သွားခိုင်းတော့သည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်က ရွှယ်ယန်၏ အေးစက်စက်မျက်နှာကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့အနည်းငယ် မရှင်းမလင်းဖြစ်သွားသော်လည်း ရွှယ်ယန် စိတ်မကြည်သည်ကိုသိ၍ ပခုံးနှင့် ခါးကို တိုင်းတာပြီးသည့်နောက် ပေကြိုး၊ စာရွက်နှင့် စုတ်တံများကိုယူပြီး အနောက်ဘက် ခန်းမဆောင်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ရွှယ်ယန်က ကိစ္စပေါင်းများစွာကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရ၍  နက်နဲစွာ တွေးခေါ်တတ်သည့်ကြောင်းကို သူသိသည်။ သူ တစ်စုံတစ်ရာကို တွေးမိသွား၍ စိတ်အခြေအနေက ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားရခြင်းဖြစ်ပေမည်။

သူ မေးစရာတစ်ခုကျန်တာလေးကို မမေးခဲ့ရတာ နှမြောစရာပဲ...

 

တျန့်ချွေး၏ ဖြစ်စဉ်တွင် ရွှယ်ယန်က ဧကရာဇ်ချင်းဖျင်ကို တျန့်ချွေး၏အခန်းကို ရှာဖွေရန် အကြံပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ဆေးမှုန့်ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့၍ တျန့်ချွေးက သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေသွားခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ရွှယ်ယန်က သူ့မျက်လုံးကိုအုပ်ထားပေးပြီး သွေးထွက်သံယိုမြင်ကွင်းကို မြင်စေခြင်းမှ တားမြစ်ပေးခဲ့သည်။

ထိုအချိန်က ရွှယ်ယန်က မျက်လုံးကို အုပ်ထားပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်ကို သူ့ဘက်လှည့်စေလိုက်သည်။ သို့ဖြစ်၍ ကျွင်းဟွိုင်လန်မျက်လုံးများဖွင့်လိုက်ချိန်တွင် ပယင်းရောင်မျက်ဝန်းများက သူ့မျက်လုံးများနှင့် အလွန်နီးကပ်စွာရှိနေခဲ့သည်။

   

အခန်းထဲမှ လူအားလုံးက ထိတ်လန့်သွားပြီး ဧကရာဇ်ချင်းဖျင်သည်ပင် ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် နောက်သို့ သုံး၊ လေးလှမ်းဆုတ်သွားခဲ့သည်။ ကိုယ်လုပ်တော်ရှု့ကလည်း အော်ဟစ်ပြီး သတိလစ်လုမတတ်ဖြစ်သွားသည်။ ရွှယ်ယန်တစ်ယောက်တည်း၏ မျက်လုံးများကသာ ရေသေကဲ့သို့ အေးဆေးတည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။