အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

Chapter 96

သို့ရာတွင် လမ်း‌တစ်လျှောက်လုံး မူးယစ်နေကာ အိပ်မောကျသွားခဲ့၍ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို မမှတ်မိတော့ပေ။

နိုးလာသည်ကိုမြင်သောအခါ ကျင်းပေါင်က အပြင်ဘက်တွင်ရပ်နေပြီး သူ့အမိန့်ကို စောင့်ဆိုင်းနေသည်။

" အောက်ဆင်းမယ်..."

ရွှယ်ယန်က လက်မြှောက်ပြလိုက်ပြီး အက်ရှရှအသံဖြင့် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

ကျင်းပေါင်က သူ မြင်းလှည်းပေါ်မှဆင်းရန် အလျင်အမြန်ကူညီပေးလိုက်သည်။

    ကျွင်းဟွိုင်လန်သည်လည်း သူ့နောက်မှလိုက်လာပြီး မြင်းလှည်းပေါ်မှ ဆင်းလိုက်သည်။ မြေပြင်ပေါ်ခြေချပြီး မတ်မတ်ရပ်လိုက်သည့်အချိန်မှသာ သူ့ပခုံးတစ်ဖက် ကျဉ်နေကြောင်းသိလိုက်ရသည်။

ကံကောင်းသည်မှာ ရွှယ်ယန်က အလွန်အမင်းမသောက်နိုင်သော်လည်း မြန်မြန်အမူးပြေသွားခဲ့သည်။ ကျင်းပေါင်က သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ထိန်းပေးထား၍ လှေကားပေါ်သို့ လျှောက်နိုင်နေပြီဖြစ်သည်။ ကျွင်းဟွိုင်လန်က သူ့နောက်မှလိုက်လာပြီး အခန်းဝအထိ လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်။

အခန်းတံခါးနားကို ရောက်သည့်အခါ ရွှယ်ယန်က တံခါးဘောင်ကိုမှီ၍ တစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်သော်လည်း ကျွင်းဟွိုင်လန်ကို တစ်ခုခုပြောရန်တွန့်ဆုတ်နေမိသည်။

ငါ မပြောသင့်တဲ့စကားတွေ ပြောလိုက်မိလားလို့ မေးရမယ်ထင်တယ်...

ရွှယ်ယန် လိပ်ပြာမလုံသကဲ့သို့ ခံစားနေရသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွင်းဟွိုင်လန်အပေါ် မည်သို့သော အတွေးများရှိသည်ကို သူ့ကိုယ်သူသိသည်။ သို့ရာတွင် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အခြားလူက ထိုသို့ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပဲ သူ့ကိုယ်သူအထင်မှားနေခြင်းဟု တွေးမိနေသည်။

လှောင်အိမ်ထဲမှသားရဲတစ်ကောင်ကဲ့သို့ သူ့ကိုယ်သူ စိတ်ထိန်းထားလိုက်ပြီး သူ့အတွေးအနည်းငယ်ကိုမှ မချပြတော့ပေ။

ဒါပေမဲ့ နောက်ဆိုရင် ဘယ်လိုဖြစ်မယ်ဆိုတာတော့ ပြောလို့မရဘူး...