အကြမ်းဖက်၀တ္ထုထဲကဇာတ်လိုက်မရဲ့အကိုကြီးဖြစ်လာတယ်

Chapter 102
Chapter 102January 12, 2023

ကျွင်းဟွိုင်လန် အိပ်ရာဘေးတွင် ထိုင်နေသည်။

ကျင်းပေါင်က သူ‌ပျင်းနေမည်စိုး၍ အိပ်ရာဘေးတွင် စာအုပ်အနည်းငယ် ချထားပေးခဲ့သည်။

သို့ရာတွင် သူ တစ်အုပ်ကိုမှ မဖတ်နိုင်ပေ။ သူချထားပေးခဲ့သည့် စာအုပ်များက နေရာမယွင်းရှိနေပြီး လက်ထဲမှ လက်ဖက်ရည်ကိုလည်း တစ်ချက်မှ မထိထား၍ အေးစက်နေသည်။

သူက ရွှယ်ယန့်အိပ်ရာဘေးတွင် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာသာ ထိုင်နေသည်။

အချိန်ကုန်သည်က နှေးကွေးလွန်းနေသော်လည်း ကျွင်းဟွိုင်လန်က သတိမပြုမိပေ။ ရွှယ်ယန့်၏မျက်နှာကိုသာ ဘေးမှကြည့်နေပြီး မတွေးထဲ နစ်မျောနေသည်။

မီးစာက ဖြည်းညင်းစွာလောင်ကျွမ်းနေပြီး မီးအိမ်ထဲတွင် ပြာပုံအမျှင်တန်းတစ်ခု ကျန်ရစ်နေခဲ့စေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကျွင်းဟွိုင်လန်က အိပ်ရာပေါ်မှ အသံတစ်သံကြားလိုက်ရသည်။

အလျင်အမြန် ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် အိပ်ရာပေါ်မှ ရွှယ်ယန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး မသက်မသာဖြစ်စွာနှင့် ညည်းညူနေသည်။

ထို့နောက် ဘေးနားကိုစောင်းရန် ပြင်လိုက်သည်။

ကျွင်းဟွိုင်လန်၏လက်က သူ့ပခုံးကို အမြန်ဖိထားလိုက်ရသည်။

သူ့လက်ဖဝါးက ကျစ်လျစ်‌တောင့်တင်းနေသည့် ကြွက်သားများကို စမ်းမိသွားသည်။

" အရှင့်သား ဘေးကိုမစောင်းလိုက်ပါနဲ့..."

သူ အမြန်ပြောလိုက်ရသည်။

အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ ရေမသောက်ခဲ့ရ၍ အသံက အက်ရှရှဖြစ်နေပြီး ကျွင်းဟွိုင်လန်ပင် သတိမပြုမိအောင် ဖြစ်သွားသည်။

‌တစ်ဖက်ကိုလှည့်တော့မည့်ရွှယ်ယန့်က ပြန်အတွန်းခံလိုက်ရ၍ မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး မျက်လုံးများပွင့်လာသည်။

" မင်း ကိုယ့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်ပြန်တာလဲ..."

သူ့အသံက တိုးညှင်းနေသည်။