Such a beautiful day to start, oh wait. Today's gonna be a wonderful day. Ngiti at kilig ng mga babae sa tuwing nagkakatinginan kami? Sanay nako dyan. May iba pa ngang pag mamayabang sa mga kaibigan nila na nagkatinginan kami e.
"Hi! Pwede magpapicture?"
Uhuh. Alam ko naman e. Halos lahat ng babae dito ay kilala na ko.
"Sure."
Samu't saring tilian ang naririnig ko sa mga magkakaibigan na ito. Ngayon ko lang sila nakita, siguro ay ngayon ko lang sila napansin, di ko na masisisi sa mga hiyawan nila.
"Excuse."
Oh there he is. Isang basketball player na hinahangaan din ng ibang kababaihan. Simula bata palang kami ay nagtatalo na kami sa paramihan ng babaeng makukuha, and i find it funny. Why?
"You're not cool." he said and walked away.
Pft. Cause I never want to compete with him.
"On a period?" I said, not looking at him.
"Ulol."
I slowly turned around to look at him. He was happily playing basketball with his friends. Maging lalake sa school namin ay bilib sa akin, but this guy.
This guy, never showed any interest about me. He never compliments me, at talagang nilalamangan nya ko sa lahat. Oh, and did i say it already? this guy really hates me.
Sa porma palang ay walang wala na sya sakin. I dressed neat, he dressed baggy clothes. So I don't know ano pinaglalaban nya. Maging sa basketball ay hindi ito tumitigil hangga't di ako natatalo. Wala rin naman syang dating sa acads, more on sports sya.
Nagkatinginan kami nito at as usual, pinakyuhan ako nito. That's always his habit. Mula bata ay araw araw ko nang natatanggap sa kanya yon.
Minsan nga ay naiinis ako rito at gusto ko na syang suntukin sa panga, pero.......
Nakakabaliw pag tinititigan mo sya. Ung bilog na bilog na mga mata nya ay enough na para ma hypnotized ka. I smiled.
How did i fall in love with this kind of a guy?
I'm Zeke Coal, an architect student.
And this is our story.
_________________
