Smeraldo

-İtiraf-

gecenin göğsümüzde unuttuğu

bir avuç ay ışığı

senin göğsünde bıraktığım

en derim uykumdu

orada kaldım

orada kaldı

-Murathan Mungan

Hayatta bitmeyecek evrelerden biridir belki de sorgulama evresi. İnsan gördüğü, yaşadığı, duyduğu her şeyi sorgulama eğilimindedir. Soru sorar, cevap bulmaya çalışır, yargılar, eleştirir... Aynı zamanda da en yorucu şeylerden biridir sorgulama. İnsan kaçtığı şeyleri kovaladığını fark eder sorgularken. Bazen cevap bulur, çoğu zaman cevaplar içinde kaybolur. Bulamadığı cevaplar sonucunda ise belirsizlikler ile karşı karşıya kalır.

Efsun Görkem ile ilişkisinde olanları her zaman sorgulamış, kendi kafasında cevaplar bulmaya çalışmış ve hiçbir kesin sonuca ulaşamayıp yıllarca kendini yiyip bitirmişti.

Öncesinde cevap alabileceği kimsesi yoktu. Görkem'e ulaşamaz, bir açıklaması olmayan soruları öylece soramazdı. Aralarında sadece arkadaşlık ilişkisi bulunan birine aklındaki soruları öylece sormak ardından bir sürü soru doğurabilirdi. Ama şimdi işler farklıydı kafasında kurduğu sorulara cevaplar alabilirdi. Cevap alır ve yoluna aldığı cevaplarla devam edebilirdi. Aralarında ki ilişki tek başına bir belirsizlikten farklıydı şimdi. Görkem'inde artık ona karşı bir şeyler hissettiği ortadaydı. Ortada olan bir şeyde belirsizlik yoktu ve Efsun oturup konuşmak istiyordu.

Belki bir şeyleri itiraf etmek için cesareti yoktu hala ama neden bu okula geldiğini, yılbaşı gecesi neden böyle bir şey yaptığını sorabilirdi.

Ocak ayının bu soğuk kış gününde evinden çıkmış provalar için okula doğru düşünceleriyle yürümeye başlamıştı Efsun. Birkaç gün önce yağan kardan eser yoktu şimdi sokaklarda. İlk kar sanki görevini yapıp gitmiş gibiydi. Bir şeylerin olması gerektiğini düşündüğü için o gece orada bulunmuş daha sonra hiçbir eser bırakmadan çekip gitmişti. Yerler kuruydu ama gökyüzü kararmıştı şimdide. Kar yerini yağmura bırakacak gibiydi.

Okula gitmek için otobüse binmek yerine yürümeyi tercih etti bugün Efsun. Düşünceleriyle baş başa kalıp Görkem ile konuşmak istediği konuları oturtmak istiyordu kafasında. Soğuk havada yürürken giydiği monta daha çok sokuldu.

Bugünkü prova Görkem ile birlikte sergileyecekleri kapanış sahnesi içindi. Bu prova sonrası bir şeyleri konuşabilirdi artık. Geç kalmayacaktı. Hem Efsun değil miydi bir kez karşılaşayım bir daha bırakmayacağım diyen. Bu yüzden çabalayıp içindeki sorulara cevap almak istiyordu. Hayatın kısalığına Görkem'i de kaptırmak istemiyordu.

Bu düşüncelerle okula ulaştı Efsun. Kampüsten içeri girdikten sonra adımlarını yavaşlatmadan önce soyunma odasında üstünü değiştirdi ardından vakit kaybetmeden prova yaptıkları sınıfa girdi. Aynanın karşısındaki yerini alıp ısınmaya başladı. Provadayken aklını biraz olsun düşüncelerden sıyırmak istiyordu. Prova sonrası Görkem ile konuşmayı aklına koydu bu sırada Efsun. O ayna karşısında ısınırken önce Görkem girdi içeri.

Görkem ile aralarında yılbaşı gecesinden sonra sanki sessiz bir anlaşma vardı. İkisi de o geceden sonra konuşmamıştı birbiriyle. Efsun, o gece aklına geldikçe kalbindeki ağırlığı ve heyecanı söküp atamıyordu. Görkem ise yapmaması gereken bir şeyi yaptığını düşündüğü için Efsun'un bu durumdan rahatsız olduğunu düşünüyor, bu yüzden kendini biraz Efsun'dan geride tutuyordu.