මෙන්න විශේෂ පුවතක්...මීට සුළු මොහොතකට පෙර සොල් නගරයට ආසන්නව පිහිටි අතහැර දැමු පරණ ගොඩනැගිල්ලක් අසල තරුණයෙකුගේ මළසිරුරක් සොයා ගෙන ඇත....
අතීත කතාව කිය කිය හිටිය අප්පගේ අවදානේ ලිවින් රූම් එකේ තිබ්බ ටිවී එකට යනකොට මගේත් අවදානේ ටිවී එකට ගියේ කියපු නිව්ස් එක නිසා.
මැරිච්ච කෙනාගෙ බොඳ වෙච්ච ඡායාරූප දිස් වෙනකොට අමුතු බයක් ඇති වුණේ ඇයි ද කියලා මට හිතා ගන්න බැරි වුණා.
ශරීරයෙ දකුණු අතටත් ඇස් දෙකටත් බරපතල ලෙස තුවාල කර ඇති බැවින් මෙය පලිගැනීමේ වියරුවෙන් කර මරණයක් බවට සදහන් වේ...
කෙසෙ නමුත් මෙලෙස මියගොස් ඇත්තේ බුසාන් නගරයේ ජීවත් වන විසිනව හැවරදී චෝයි බෝගම් නමැති තරුණයයි...
හිනෙන් වගේ මට ඇහුණ නමත් එක්ක මන් ඉදන් හිටිය තැනින් නැගිට්ටේ උකුලේ තිබ්බ පොත බිමට වැටෙන කොටයි.
චෝයි බෝගම්.???
නෑ වෙන්න බෑ මේ ඔප්පා නෙමෙ.
හිත කෑ ගහලා කිව්වත් මේ බෝගම් ඔප්පා නෙමෙ කියලා ටිවී එකේ දිස් වුණ ඔප්පගේ පිංතූරේ දැක්කම මගේ පපුව පැළෙන්න වගේ ආවෙ මගේ නිගමනේ වැරදි කියලා ඔප්පු කරමින්.
ඒත් කොහොමද???
ඇස් දෙකෙන් කඳුලු එක දෙක කඩන් වැටෙන්න පටන් ගත්තෙ අද පැය ගාණකට කලින් මන් හිටියෙ බෝගම් ඔප්පත් එක්ක කියලා මතක් වුණ නිසා.
' හායුන් දරුවෝ මොකද මේ?.'
මගේ අතින් අප්පා අල්ලගෙන එහෙම අහනකොට මාව බිමින් ඉන්දුනේ තවත් දරා ගන්න බැරිම වුණ නිසා.
' අ.අප්පා ඒ.එයා. අ.අනෙ ක්.කොමද එහෙම වුණේ.'
වචනෙන් වචනෙ එකතු කරගෙන මන් අප්පගේ අතකින් අල්ලගෙන අඬන්න ගතතේ බොගම් ඔප්පගේ හිනාව මට මැවි මැවි පෙනකොට.
YOU ARE READING
MY DIRECTOR <||PJM||> [completed]
Fanfiction🥀 මා ඔහුට ආදරේ කරද ඔහු මා හට ආදරේ කළේ නැත.... ඔහු ආදරේ කරේ මාගේ රුවටය... නමුත් මා ආදරේ කරේ ඔහුගෙ හදවතටය.... ඔබ මට අයිත නැත... ඔබ මා හට ගොඩක් ඈතය... නමුත් මේ හිතේ ඔබ වෙනුවෙන් හටගත් ආලය එසේම පවති... ඔබ කොහෙ සිටියත් කුමක් කලත් මා ප...