Zümrüt Yeşil Ve Kömür Karası (KISA SÜRELİĞİNE ASKIYA ALINDI)

18 HER AVA DİŞ GEÇMEZ. ÖGRENECEKSİN!

Elimdeki işler ve kafamdaki düşüncelerle bir ay gibi bir süre geçirmiştim. Bu süre zarfında neredeyse her gün Hazar Bey'in sesini telefondan duydum. İçinde bulunduğum duygu durumunu kendim bile çözemiyorum ki bir başkası bu durumu nasıl çözecekti. Artık, ilk duyduğumda eve kapatmak istediğim, kokusu toprak olan adamın patronum olduğuna emindim. Ve bu benim için inanılmaz zor bir durumdu. Daha once hiç aşık olmamıştım. Ve hissettiğim şeylerin aşk olduğunu kabullenmek benim için oldukça sancılı bir süreçti. Bir de bu kişinin patronum olduğunu fark etmek ayrı bir travma yaşamama neden olmuştu. Aylin abla ile konuştuğumuz günden sonra yoğunluktan tekrar bir araya gelip konuşamamıştık. Bu yüzden tüm hislerimi tek başıma düzene koymam gerekti. Belki onunla konuşsam bu kadar zorlamazdım. Ama yapılacak bir şey yoktu.

Aşık olduğum adam yakışıklı bir adamdı. Sarı saçlarına tezat kömür karası gözleri vardı. Sosyal medyada çok fazla boy göstermeyen biriydi. Özel hayatına çok dikkat ettiği belli oluyordu. Herhangi bir şekilde hiç bir magazin haberinde ne bir kadınla ne de bir erkekle bir skandalını bulamadım. Her tarafı didik didik etmeme rağmen hemde. O da mı aşktan uzak duruyordu acaba? Buraya başladığım üç ayda kendisiyle kesinlikle karşılaşmamıstım. Gerçi nasıl karşılaşacaktım ki? 7.kata çıkmaya iznimiz yoktu kendisi çağırmadığı sürece. Belki birgun onu gerçekten görme ve yüz yüze konuşma şansımız olurdu. Ben beynime tüküreyim. Aklıma..... Sen hayatında hiç kimseye bir şey hissetme, ilk aşkın sana asla bakmayacak, aranızda uçurumlar olan, hakkında hiç bir şey bilmediğin biri olan patronun olsun. Aklımı yitirmiş olmalıyım. Bu duygu durumlarının yanında bir de iş vardı tabiki.

O, şerefsiz Eser'in kendi kazdığı kuyuda boğulması için gerekli olan tüm bilgileri bir bir topluyordum. Hazırlamış olduğum sunucuda kendi çapında debeleniyordu garibim. Öyle ki rahat rahat girip çıkıyor, hiç bir şeyi fark etmiyordu. Ama ben onun yavaş yavaş aldığı tüm bilgileri an ve an kayıt altına alıp belgelendiriyordum. Bu arada yeni bir ihale dosyası hazırlıyorduk Hazar Bey ile. Önceki dosya ile alakası yoktu yeni dosyanın. Bu dosya ile kesin bizdeydi ihale. Ayrıca tamamını aldığı VR projesinde de büyük bir değişikliğe giderek elindeki projeden çok farklı bir hale getirmeye başlamıştık. Uzun süredir emek verilen bir projenin bir pislik yüzünden heba olmasına izin veremezdim. Tabiki bu olaya direk ben müdahale etmedim. Arslan Bey ile ortak ve gizli bir plan hazırladık. Hazar Bey'in de onayıyla bu planı devreye soktuk. Plan gizli bir şekilde yürütülüyordu.

Bilgisayarımın başında hem çalışıp hem düşüncelerimle boğuşurken ekranıma bir bildirim düştü. Yine bir sızma girişimi. Dudağımın kenarı kıvrıldı. Hadi bakalım minik fare şimdi ne kadar, neyi kemireceksin? Saate baktım. 16.30. Bu bilgiyi dosyama not ettim. Ve ekranımda akan kodları izlemeye başladım. Oluşturduğum güvenlik duvarı sağlamdı ama ne olur ne olmaz diye kontrol altında tutuyordum. Olurda asıl sistemi fark ederse bu kötü olurdu. Baktım yeni oluşturduğum VR dosyasının minik bir miktarını kendine çekiyor. Kendi kendime büyük bir kahkaha attım. Salak ya. Ben sana orjinal dosya verir miyim acaba? İstediğini alınca hiç bir şey olmamış gibi sistemi terk etti. Otuz dakika kadar sistemde kalmıştı. Girmesi o kadar kolay olmamıştı. Ama müdahale etmediğim için girebilmişti. Kesin kendi kendine gülüyordu ama son gülen iyi gülerdi. Beni en çok güldüren ise bu işi şirketteki bilgisayarından yapmasıydı. Acaba, bunun fark edilemeyeceğini falan mı sanıyordu? Ya da çok iyi bir korsan olduğunu mu düsünüyordu? Onu anlamak gerçekten zor. Saat 17'yi gösterdiğinde artık eve gitmem gerektiği için güvenlik duvarını çifte sekilde güçlendirip bilgisayarımı kapattım. Ve katımı kilitleyerek asansöre yollandım.

Binadan çıktığımda Hazar Bey'e rapor vermek için telefonumu elime aldım. Önce mesaj attım çünkü toplantıda olabilirdi.

Siz:Hazar Bey müsaitseniz bugünün raporunu vermek için sizi aramak istiyorum.