45 HENÜZ ZAMANI DEĞİL

514 66 22
                                    

Uzun zamandır beklettiğim için kusura bakmayın bal böcekleri. Çok yoğun çalışıyorum cidden. Gidip gelirken yolda yazayım diyorum ama dolmuşta akraba olduğumuz için insanlarla pek mümkün olmuyor. Eve gelince yemek, bulaşık derken pertim çıkmış halde bayılıp kalıyorum.

Sizi yeni bölümle baş başa bırakayım. Umarım beğenirsiniz. Kontrol etmedim. Bitirdiğim gibi salıyorum. Yanlışlar var ise affola.

Okuyorsanız begenmeyi unutmayın lütfen.

****************🌈****************

Yavuz bu aralar kendini halsiz hissediyordu. Sürekli uyusa neden uyudum demeyecek duruma gelmişti. Kokulara da hassasiyeti başlamıştı. Sanırım hasta oluyorum diye geçirdi içinden. Kolay kolay hasta olmazdı o. Dayanıklı bir bünyesi vardı. Ama işte hasta olmuştu sonunda. Geçenlerde Hazarla birlikte çıplak uyumuşlardı yorgunluktan. Kesin o zaman üşütmüş olmalıydı.

Ayaklarını sürüye sürüye girdi şirkete. Bir kaç gündür kendi evinde kalıyordu. Hazar'da ailesinin evindeydi çünkü.

Her ne kadar kendini halsiz hissetse de sevdiğini göreceği için sevinmişti. Aksamdan sabaha özlüyordu. Gerçi yanındayken bile özlüyordu onu. Yapılabilse kendine yapıştırıp dolaşırdı.

Yavuz, sevdiğini görmek için önce 7. Kata bastı. Asansör kapısı açılana kadar kafasını aynaya yaslayıp gözlerini kapattı. Kapı bir dakika daha açılmasaydı kesinlikle uyuyakalırdı.  Açılan kapı ile kendine gelebilmek için kafasını sağa sola salladı ve dışarı adımladı.

"Eeeee anlat bakalım. Nasıl gidiyor Yavuzla?"

Duyduğu ses ile yüzünde tebessüm oluştu.

"Harika tabiki. Ne kadar beklediğimi, neler yaşadığımızı en yakından biliyorsun. Kötü olması mümkün mü?"

Yavuz, duydukları ile kendini çok mutlu hissetti. Karşılıklı oturan iki adam henüz onu görmemişti. O da fırsattan istifade biraz daha bekleyeyim bakalım ne konuşacaklar diye düşündü. Hiç adeti değildi ama bu aralar zaten alışkanlığı olmayan bir sürü yeni alışkanlık türetmişti kendine. Bir yenisini daha eklenmekte sakınca görmedi.

"Hazar, bunu sormam belki doğru değil ama seni uyarmam gerek."

"Hayırdır abi."

"Kardeşim korunuyor musunuz?"

Yavuz'un yanakları kızardı duyduğu kelimelerle.

Hazar'ın boğaz temizleme sesi duyuldu.

"Haklıymışsın abi. Bu soruyu sorman doğru değilmiş."

"Beni yanlış anlamanı istemem ama Yavuz'un hamile kalabileceği gerçeğini göz ardı etmeni istemiyorum kardeşim. O yüzden dikkatli davranmalısınız. Bu konuyu daha önce konuşmadıysanız sonradan sorun yaşamamanız için söylüyorum. Konuştunuz mu daha önce?"

Yavuz, Hazar'ın bir süre sessiz kaldığına şahit oldu. O böyle birşey olduğunu öğrense ikisinden bir parçayı taşıdığı için çok mutlu olurdu. Ama Hazar'ın sessiz kalması bir anda içinde bir yerlerin kırılmasına neden oldu.

"Doğru diyorsun abi. Henüz böyle bir şey konuşmadık. Çok erken. Evet birbirimizi seviyoruz. Onsuz nefes alamam ben ama bir çocuğun sorumluluğunu almak... Bilemiyorum. Bu konuda hiç düşünmedim. Tabiki sevdiğim ile ortak bir parcamızın olması mükemmel olurdu. Ama şu an doğru zaman olmadığını düşünüyorum."

Zümrüt Yeşil Ve Kömür Karası (KISA SÜRELİĞİNE ASKIYA ALINDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin