"Alo."
"Nerdesin sen lan it?"
"Burdayım abi işte."
"Ben sana o telefon hemen açılacak demedim mi?"
"E abi tuvalete giderken de mi haber vereceğim?
"Vereceksin ulan. Her şeyinden haberim olacak."
"Ama ama."
"Kes lan tatavayı. Öğrendiklerini hemen anlat yoksa oraya gelirim. O dişlerini gırtlağına kadar sokarım."
Telefondaki adam ona göz devirdi ama o tabiki de bunu görmüyordu. Sinirden sol kaşı seyiriyordu. Bu konuyu artık halletmeliydi yoksa sonunda kendi hesapları tutmayacaktı.
"Abi 2 gündür bu Hazarla Yavuz birlikte çıkıyorlar ve Hazar'ın evine gidiyorlar."
Yüzünde pis bir sırıtma oluştu. Demekki doğruydu bu Yavuz denilen yakışıklı güzel Hazar'ın zayıf karnıydı.
"Çocuk onda kaldı. Artık ne yapıyorlarsa...?"
Telefondaki adamın yaptığı imaya sinirlendi Eser.
"Sana ne lan ne yaptılarsa yapıyorlar. Sana mı kaldı bunun yorumu? Kes sesini."
Karşıdaki adam gıcık oluyordu ona ama para her kapıyı açardı. Iyi para veriyordu ve onun paraya ihtiyacı vardı. Bu yüzden onun hakaretlerine katlanıyordu. Çok şükür ki az kalmıştı. İşini bitirip parasını alacak ve ortadan kaybolacaktı.
"Tamam. Kestim. Başka istediğin bir şey var mı?"
"Şimdilik takip işine devam. Daha sonra sana ulaşacağım."
Telefonu kapattıktan sonra ellerini ovuşturdu Eser.
"Az biraz huzursuz edelim bakalım şunları."
Yüksek sesli bir kahkaha attı. Bu iş kesinlikle çok eğlenceli olacaktı. Telefonu alıp Şermin'i aradı.
"Eser?"
"Yok. Kilimcinin kör oğlu." Sanki ekranda kimin aradığını görmüyordu.
"Öfff tamam be. Şaşırdım beni aramana. Bir şey mi oldu?"
"Bu akşam boş musun? Seninle az işimiz var."
"Ay boşum, boşum. Ne yapacağız?"
"Telefonda olmaz. Seni alınca anlatırım."
"Tamam görüşürüz."
"Görüşürüz."
Kolaylıkla manipüle edebildiği bu kadın kendini çok akıllı sanıyordu ama sadece aşık bir aptaldı. Hazar'a olan duygularının ve takıntılarının farkındaydı ve her kadın sevdiği adamı kıskandığında tırnaklarını çıkarırdı. Ortaya bombayı atacak ve keyif kahvesini içecekti olanları izlerken.
******************
Hazar ve Yavuz, her şeyden habersiz, gün içinde yaşananlarla ilgili sohbet ederek eve gelmişlerdi.
"Çok acıktım."
Karnındaki gurultu ile elini karnının üzerine koydu Yavuz.
"Bende. Hemen bir şeyler hazırlarım."
Bugün o, Yavuz'a yemek yapmak istiyordu.
"Sen üzerini değiştir. Ben mutfağa gireyim."
"Ama öyle olmaz ki. Ben çok rahatsız olurum."
Mahcubiyetini dile getirdi Yavuz. Her işini kendisi yapmaya alışıktı. Annesi temizlik yaparken bile odasında öylece oturamazdı. Yardım etmesi gerekirdi ama kendisi bir şey yaparken kimseden yardım almazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümrüt Yeşil Ve Kömür Karası (KISA SÜRELİĞİNE ASKIYA ALINDI)
NezařaditelnéGece kadar siyah saçlarının arasından geçirdi parmaklarını. Ne yapmalıydı ya da nereye gitmeliydi emin değildi. Hayatın ona sunduğu olumsuzluklardan yılmıştı artık. Belki de yapması gerekeni yapmalı ve bu dünyadan gitmeliydi. "Ne düşünüyorum ben ya...
