Şegaf

16.BÖLÜM

16.BÖLÜM

Gözlerimi açtığımda Cihan'ı video izlerken buldum. Eğilip ekrana baktığımda saç örgüsünün nasıl yapıldığını anlatan bir videoyu izlediğini gördüğümde uzun uğraşlar sonucu doğruldum ve "Ne yapıyorsun?" diye sordum. "Kızım için örgü öğreniyorum," dedi. "Hadi arkanı bana dön, deneyeceğim." Söylediğini yapıp döndüğümde parmakları uzun süre saçlarımı okşadı. "Saçlarını çok seviyorum, umarım saçları seninkine benzer." Saçlarımı üçe ayırdı ve birbiri üzerine katlamaya başladı. Saçlarımı canımı acıtmadan yapması uykumu getirirken gözlerimi kapattım. Parmakları narinlikle okşuyordu saçlarımı. Saçlarımın fotoğrafını çekip telefonunu uzattı. Uzun uzun baktım fotoğrafa, gözlerimin dolmasını engelleyemeden. "Çok güzel olmuş," dedim. "Çok başarılısın."

Ördüğü saç tutamlarımı öptüğünün hissettim. Dudakları saçlarımda dolandıktan sonra yanağıma geldi, kolunu belimden kaydırıp karnıma sardı. "Örgüyü öğrendiğime göre sıra diğer modellerde. O doğmadan hepsini öğrenmek istiyorum."

"Öğrenirsin," diye mırıldandığımda kızımız tekme attı. Cihan'ın gülüşünü işittim, ellerini daha sert bastırdığını hissettim. "Hadi babam, bir daha hareket et." Kızımız sözünü dinleyip tekrar hareket ettiğinde midemin burkulduğunu hissettim. Kolunu itip ayağa kalktığımda peşimden geldi. Rahatlayana kadar yanımda kaldı ve saçlarımı okşadı. "Sanırım saçları uzun," dedim, gülümseye çalışarak. Aç karnına böyle bir hadisenin yaşanması kötü hissettirmişti.

Yanaklarımı okşadı, kulağımın arkasını öptü ve beklemediğim bir anda beni kucağına aldı. "Seni mutfağa götüreceğim ve sandalyene oturtacağım. Ben kahvaltımızı hazırlarken sende beni izleyeceksin."

"Çok cazip bir fikir," deyip güldüm ve boynundan öptüm. Söylediği gibi beni sandalyeme oturtup dolabın başına geçti. Önce çayımızı koydu, ardından kahvaltılıkları çıkardı. Kısa sürede güzel bir kahvaltı hazırladı ve yanıma oturdu. Kolumu kaldırmama müsaade etmedi ve kendisi yedirdi. Eğlenceli dakikaların ardından telefonum çaldığında yerinden kalkıp getirdi. Annem arıyordu. "Efendim anneciğim," dediğimde Sena konuştu. "Abla, benim. Yeğenimin cinsiyetini merak ettim." Dün hastaneden çıktıktan sonra markete gitmiş ve eve gelip uyumuştuk, onlara haber vermeyi unutmuştuk. "Yeğenin kız olacak," dediğimde çığlık attı. "Anne, ablamın kızı olacakmış!" diye bağırdı.

Gülerek Cihan'a durumu anlattım. Annem telefona gelip tebrik etti ve bebeklik kıyafetlerimden vereceğini söyledi. Kızımın, benim giydiğim kıyafetleri giyecek olması beni mutlu etti. Telefonu kapatıp Zübeyde annemi aradım, onlar da sevinçle haberi kutladılar ve ablamla konuşmak için onları da kapattım. Ablamı aramama fırsat kalmadan onun tarafından arandığımda evlerine davet edildik. Bebeğimizin cinsiyetini söylediğimde çok sevindi ve erken gelmemi istedi. Onayladım. Cihan kahvaltıdan sonra işe gidecekti. Onun kıyafetlerini seçtim ve o da benim giyinmeme yardımcı oldu. Birlikte mutfağı toplayıp evden çıktık ve o beni ablama bıraktı.

Ablam kapıyı Taha'yla birlikte açtığında gülümseyerek içeri girdim ve onu kucağıma aldım. Sırtını göğsüme yaslayarak tutmaya başladığımda ablamla da sarıldım ve salona geçtik. "Demek kızın olacak," dediğinde gülümseyerek tekrar sarıldım. "Evet," deyip karnıma dokunan Taha'ya baktım. "Orada senin kuzenin var," dediğimde minik dişlerini göstererek gülümsedi. Elini tutup hafifçe ısırdım. "Benim kızımda mı böyle büyüyecek?" dediğimde alt dudağımı ısırdım. "Evet," deyip dizimin üzerini okşadı. "Büyüyecek ve hayırlı bir evlat olacak."

"İnşallah," dedim. "Çok farklı bir hismiş bu abla; bir görsen nasıl karışık hissediyorum. Evladım olacağı için mutluyum, Cihan'ın halini gördükçe heyecanlanıyorum ama ona yetemeyeceğimi düşündüğüm zamanlar da oluyor. Endişeleniyorum, üzülüyorum. Böyle düşünmek istemiyorum ama kendime engel olamıyorum."