Soğuk ve Sıcak

Final

1 Ay Sonra 

Mezarın soğukluğunu umursamadan kafasını dayadı. Gözün akan yaşlar çimlerin üzerine düşerken sessizce fısıldadı. 

"Hani birbirimizi bırakmayacaktık? Neredesin? Arkanda bıraktığında onlarca insanın nasıl olduğunu hiç düşünmedin değil mi? Sende haklısın bu dünyada birbirimiz dışında kimseyi düşünmeyecektik" 

Dudaklarını yazılı olan isime götürdü ve D harfini öptü. 

"O Ward denen adamı öldürmedim. Neden mi? Çünkü yanına gelip seni rahatsız etsin istemedim abla. Steve çok üzgün, onu kimse bulamıyor. O da haklı sevdiği kollarında ölmüştü. 

Belki sende benim gibi bir yıl ortaya çıkarsın. Emin ol sana asla kızmayacağım. Söz veriyorum sana asla kızmayacağım sadece geri gel tamam mı?" 

Daha fazla orada durmak istemeyen kız kısacık kestirmiş saçlarının üzerine ablasına ait bereyi geçirdi. El salladı ve son kez mezar taşına bir bakış attıktan sonra oradan ayrıldı. 

Her gün, her akşam, her sabah buradaydı. Onu çok sarsmıştı bu durum ve kimseyle görüşmek istemiyordu. Sadece Ailesi ile görüşüyordu.

Mezarlığın başında bekleyen sevgilisi ile gülümsedi. Şikayet etmeden her akşam onu buraya getirdi. Kendisi bilmiyordu ama onun da görmesi gerek bir kişi vardı. 

Tony kızı görünce gülümsedi "O senin gibi bir kardeşe sahip olduğu için çok mutlu Lexa" 

Kız kafasını salladı "Bende onun gibi ablaya sahip olduğum için çok mutluyum. Bir ay önce onu keşke yalnız bırakmasaydım da o göreve birlikte gitseydik" 

O sırada arkadan gelen Coulsonun sesi "Lexa kendini suçlama. O görevde senin değil o adamın suçu vardı" Tek kolunu kaybetmiş babası gibi gördüğü adamın sözlerini duyunca daha da sinirlenmişti.

"O adamı öldürmek istiyorum ama yapamam, yapamam çünkü diğer tarafta Daisy'i rahatsız eder" 

Tony onun korkularını çok iyi anlayabiliyordu. Tek yakını olan ablasını kaybetmesi çok acıydı. O olaydan sonra kimse onu toparlayamamıştı. 

Geceleri gördüğü kabusun haddi hesabı yoktu. Hepsi de Ward, Daisy ve zehirlendiği güne aitti. 

Coulson "Lexa emin ol Tanrı buna izin vermez. Bana güven ve içinden geleni yap" 

Lexa uzun düşünceler eşliğinde kafasını salladı "Şimdi değil, belki bir gün Coulson"

Kelimelerin ardından ona sarıldı sıkıca. Coulson onun sarılışına karşılık verdi ve kulağına "Emin ol mutlu olmanı çok isterdi" 

Bu kelimeler ardından Lexa kararını vermişti. Artık onun için çabalayacaktı. Ne olursa olsun onun için çabalayacak ve hiç vaz geçmeyecekti. Çünkü Daisy olsa vaz geçmezdi. 

Arabalarına binen çift avengers kulesine doğru yol alırken ikisi de konuşmadı. Çünkü ikisi de derin düşüncelere dalmıştı.  

Lexa "Tony" 

"efendim hayatım" 

Kız hiç düşünmeden pat diye konuştu "Evlenelim" 

Stark bir kelime ile şoka girerken ani bir fren ile durmuştu. Onu kendine getiren arkadan sayısız kornaydı. 

Stark kendine geri gelip yoluna devam ederken gülümseyerek "Ciddi misin?"

Lexa kafasını sallarken "Tek şartla. İsmi Daisy olur" 

Tony anlamsızca ona bakarken "Kimin adı Daisy olur?"

Lexa gülümseyerek karnını işaret etti "Kız olan bebeğimizin" 

İkinci bir şok dalgası daha gelirken Tony'nin gözleri anında doldu.

"N-nasıl yani? Şimdi Orada bir bebek var ve hem de kız?" Tony Sağ elinin işaret parmağı ile Lexa'nın karnını işaret ederek sormuştu sorusunu.

Lexa duygulu duygulu "Evet" 

Tony o an hiç düşünmeden "Daisy Sky Stark.... Bir Stark'a yakışacak bir isim" 

Lexa kafasını salladı ve sevdiği adama bakarak "Seni seviyorum adam" dedi.

Tony bu sözler ona dünyanın en güzel şarkısından birer sözmüş gibi gelirken "Bende seni seviyorum kadın, sizi seviyorum"

O an dünyanın en mutlu insanları olmuşlardı. Bir Stark taşıyan Lexa ikinciyle nasıl başa çıkabileceğini düşünebiliyordu ama daha fazla umursamadan olayı akışına bıraktı ve ilk defa mezarlıktan mutlu bir şekilde döndü. 

... 

Hepimizin üzüldüğü bölüm final bölümü geldi :( Ama en azından yeni bir kitap yazılıyor diyebilirim :) Belki sizler için bir küçük süpriz de yapabilirim yaz tatili içinde.

Sizi çok seviyorum, bunu sakın unutmayın <333333