18

704 50 13
                                    

Gözlerimi yavaş yavaş açarken çok fazla ses geliyordu. Kafamı kaldırıp baktığımda Dean'ın burada olduğunu gördüm. Gerçekten de yalan söylüyor olabilir miydi? 

Yavaşça yattığım yerden doğruldum. Dean'ın yanına gitmeyecektim. Ona güvenmiyordum artık. Yavaşça Dean'ın yanından geçerken kolumdan tuttu ve beni kendisine döndürdü. "Sadie iyi misin? Sana bir şey yaptılar mı?" 

Ona soğuk bakışlar atarken tuttuğu kolumu ondan çektim. Kaşları çatılırken "sadie ne oldu?" demişti. Sırıtıp "Sadie de kim?" ona itiraf ettirmenin en iyi yolu hafızamın geri geldiğine inandırmaktı. 

Korku ile ağzı açılırken "Sadie sensin hatırlamıyor musun? İlaçlarını almadın bu yüzden" dediğinde başımı iki yana sallayarak "Hatırlıyorum, çok iyi hatırlıyorum. Ben Sadie Hale..." dediğimde derin bir nefes alarak gülümsemişti. Yarım bıraktığım cümlemi tamamladım "Adı altında aylarca kandırılan  Beatrix Lexa Brown" derince yutkunurken gözlerimin içine baktı.

"S-sen nasıl hatırlıyorsun" demişti. Demek ki doğruydu. "Kendi ağzınla da kabul ettiğine göre gerçekten Lexa'yım" demişti. Hırsla kaşlarını çattı ve o anda beklemediğim bir şeyi yaparak elindeki silah ile rehin almıştı beni.

"Seni küçük kaltak. Demek hafızan geri geldi. O zaman kardeşimi nasıl öldürdüğünü de hatırlıyorsundur. O şekilde seni öldüreceğim ama bu sefer seni geri döndürecek birisi olmayacak" Shıeld ajanları silahları doğrulturken güldüm "Hayır hatırlamıyorum. Sadece şüphelenmiştim. ama doğruymuş demek ki. Ama unuttuğun bir şey var" Hızlıca kafa attım ve karnına dirseğimi geçirip ondan kurtulurken arkamı döndüm ve soluk borusuna doğru bir tekme attım.

"Verdiğin dövüş eğitimlerini hala hatırlıyorum" Burnu kanarken yerdeki silahı almaya çalışıyordu. Tam uzandığı sırada eline basarak yerdeki silahı aldım. Ona doğrulturken yerden nefretle bana bakıyordu. 

Hydra ve Shıeld ajanları birbirlerine silah doğrultmuş şekildeydi. "Ajanlarına söyle silahlarını indirsin" dediğimde kafasını iki yana sallamıştı. Hızlıca iki bacak arasın ateş ederken "SÖYLE YOKSA BU SİLAH BİRDAHAKİNE BEYNİNE GELİR" dediğimde bağırarak "İNDİRİN SİLAHLARI" demişti. 

Kıs bir süre içinde silahlar indirilirken tanımadığım zenci adam yanıma gelerek silahı benden aldı ve "Kaptan Lexa'yı buradan götürün" dediğinde yanıma sarı saçlı mavi gözlü adam gelerek "Hadi Lexa gidelim demişti" Kafamı sallayarak yanında ilerlerken yeni uyanmış Wanda geldi ve elimden tutarak "Bana inandığın için çok teşekkürler Lexa" Sadece gülümsemekle yetindim. 

adımlarımızı asansöre çevirmiştik. Bana seslenen Dean'ı duysam bile cevap vermemiştim. Umarım hafızam en kısa zamanda geri gelirdi.

...

Bir yandan kan tahlili yapılırken bir yanda da Wanda zihnimi geri getirmeye çalışıyordu.

"Son kez deniyoruz. Şimdi sakince zihnini boşalta ve girmeme izin ver" dediğinde kafamı salladım ve gözlerimi kapattım. Karanlıktan başka hiç bir eşya yoktu zihnimde. Sonra o karanlık giderek yerini Kırmızı'ya bırakırken gözümün önüne bir kaç sahne gelmeye başladı.

Çokluktaki arkadaşlarım, ilk cinayetim, ilk silahla vuruluşum, ilk arkadaşımın ölüşü, ilk ailem, bale, silahlar, piyona, Avengers, tony stark, natasha romanoff, steve rogers ve daha fazlası.

Hepsi bir anda zihnime akın ederken o gün gözlerimin önüne gelmişti. Asgard, Natasha Romanoff'un beni göndermesi, Dragon, güçlerim. Yanaklarımda ıslaklık hissederken gözlerimi açtım. 

"Lexa" hatırlamamı umut eder bir sesle konuşmuştu Wanda. Bakışlarımı ona döndürerek hızlıca sarıldım "Bana hatırlattığın için teşekkür ederim... Kardeşim" kolları sıkı sıkı bana sarılırken "Seni özledim kardeşim" demişti. 

Daisy ve ekibim aklıma gelirken Wanda'dan ayrıldım. "Görmem gerek bir kaç kişi var" dediğimde kafasını sallamıştı. Yataktan kalkmadan önce botlarımı giydim. Tahlil yapmadan önce duşa girmiş ve kıyafet almıştım. 

Yavaş yavaş odadan çıkarken kapının önündeki kalabalığa baktım. Tam karşımda duran Tony Stark bana bakarak "Lexa" demişti gülümseyerek "Ergene ne oldu bay Stark" dediğimde gülümseyerek hızlıca bana sarıldı.

Kokusu burnuma gelirken huzur  bulmuştum. Benden beklenmeyecek şekilde ona sarılırken kokusunu derince içime çektim. Özlemiştim, her ne kadar bana kötü davransa bile özlemiştim. 

...

Kusura bakmayın bayadır bölüm atamıyorum. Maalesef amcam vefat ettiği için eve bile zor girdim. Birde şu son hafta sınav haftamdı. Telefi etmeye çalışacağım. 

Herkese mutlu yıllar 🎅🎅



Soğuk ve SıcakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin