Heeseung devamlı saati kontrol ederken bir yandan da ürünleri toparlıyordu.
Sonunda saatin 00:00 olduğunu fark ettiğinde hızlıca market kapısının önüne geçip çevresine bakındı.
Derin bir nefes alıp ellerini birbirine sürttü.
Çevreden geçen birkaç mahalle sakini dışında hiç kimse görünmüyordu.
Sonunda bir gencin ona doğru yaklaştığını fark ettiğinde duruşunu düzeltip kişinin yüzünü inceledi.
Tanıdık değildi.
Heeseung sonunda çocuk yanına vardığında bir süre bakıştıktan sonra tam ona bir şey diyecekti ki çocuk konuştu.
"Oh, özür dilerim ama geçmemde sakınca var mı?"
Heeseung hızlıca onun müşteri olduğunu kavrayıp defalarca özür diledikten sonra kapıyı açıp çocuğun peşinden içeri girdi ve kasaya geçerek cebindeki notu tekrar okudu.
'27 December 00' darling, don't be late.'
Heeseung ilk okuduğunda sonunda bu takıntılı kişiyi göreceğini düşündü ancak saat 00:47 olmuştu ve hiçbir hareket yoktu.
Üstelik marketi yaklaşık yarım saat sonra kapatacaktı.
Daha yeni karşılaştığı çocuk aldığı ürünlerle kasaya geldiğinde Heeseung hızlıca ürünleri geçip ödemeyi aldıktan sonra kafasını duvara yasladı.
Dakikalar geçiyordu ancak hiçbir şey yoktu.
.
.
.
Heeseung sonunda dışarıdaki ürünleri toparlamayı bitirdiğinde ve kapıyı kilitlediğinde derin bir nefes alıp üşüyen ellerini ceplerine sokarak ısıtmaya çalıştı.
Teyzesine marketi kapattığına dair ve iyi geceler dileyen bir mesaj yollayıp eve doğru yavaş adımlarla yürümeye başladı.
Etraf korkutucuydu ancak bu saatte otobüse binecek cesareti yoktu.
Sonunda evin kapısına vardığında anahtarla kapıyı açmıştı ki içeriden birkaç ses duydu.
"Mehir?"
Köpeğine seslendi ancak birden sesler kesildi.
Heeseung korkuyla gözlerinin dolduğunu hissetiğinde birden köpeğinin tatlı yüzünü gördü.
Hızlıca söylenip köpeğini kucağına almıştı ki ağzında hissettiği mendil ile çığlık atmaya çalıştı ancak sedinin çıkmadığını ve yavaş yavaş uyuştuğunu hissetti.
.
.
.
yeni yeni oluştu fikir aklimda mantik hatasi varsa uyarin lutfenn
