Heeseung hayranlıkla bebeğini izlerken odaya giren Riki'yi fark etmedi.
"Be-"
"Şşt, uyuyor."
Heeseung hızlıca Riki'ye dönüp konuştu.
Riki dudağını büzdü
"Eve geldiğimizden beri hiç ilgi alamıyorum ama ben."
Heeseung göz devirip tekrar bebeğe döndü.
O kadar güzeldi ki, yaklaşık iki saatti sadece onu izliyordu.
Riki arkasından sarılıp yanağını öptü.
"İki minik bebek ve gururlu bir baba tablosu diyoruz biz buna. "
Heeseung hafifçe gülüp gözlerini asla ayırmadı.
Bebekle eve geleli 1 ay oluyordu ve Heeseung her gün böyleydi.
Garip bir şekilde son birkaç gündür onu izlemeye daldığı için hiçbir şey yapmıyordu.
Riki Heeseung'un bu durumuna kırılsa da normal olduğunu düşündü.
"Film izleyelim mi? Hem Anna uyanana kadar yalanmış oluruz. Biliyorsun, bu saatlerde uyanıyor hep."
Heeseung kafasını iki yana sallayıp iç çekti.
"Sen git, biraz sonra geleceğim."
Riki onaylayarak son bir kez boynunu öptü ve odaya gitti.
Ancak 20 dakikadan fazla zaman geçmişti ve Heeseung hala yoktu.
Riki kaşlarını çatarak ayağa kalktı ve odaya geri döndü.
Heeseung'un kafasının beşiğe yaslı uyuyakaldığını görünce gülümseyip onu kucağına alarak yatağa bıraktı.
Üstünü de örttü ve bebeğine bir öpücük verip Heeseung'un yanına uzandı.
Bebeğin beşiği hemen yanlarında olduğu için ağlarsa hemen duyarlardı.
Bu yüzden Heeseung'a sarılarak gözlerini kapattı.
Uyuyakalmasına ramak kalmışken bebeğin ağlama sesleri kulağına ilişti.
Hemen doğrularak bebeği kucağına aldı.
Kucağında gezdirip ona şarkı söylerken bebeğin ağlaması tam olmasa da dindi.
Birden Heeseung Riki'ye sinirle bakınca Riki ne olduğunu anlamadan nazikçe bebeği kucağına aldı.
"Beni uyandırman gerekir Riki! Bebek ağlıyor."
Riki ağzını açacaktı ancak Heeseung arkasını dönüp bebekle ilgilenmeye başladı.
Riki işte o zaman fark etti. Heeseung artık onu önemli biri olarak görmüyordu, her gün gördüğü sıradan bir insandı artık Riki. Ne kadar evleneceği adam olsa da.
