King And Queen

5

Daisy'nin saçları uçuşurken Tony dahada hızlı sürmeye başladı arabayı. Daisy, Tony'nin neden ona bu kadar yakın davrandığını anlayamamıştı, ona saçma gelsede midgartlıların gereksiz samimiyetine alışmış gibiydi. Ne kadar sürmüştü bilmiyordu ama yoldan çıkıp ormanlığa gelmişlerdi, çok büyük olmayan iki katlı eve geldiklerinde Tony arabayı durdurdu ve indi, Daisy onu izledi ve ne yapmak istediğini anlamaya çalıştı. Tony onun kapısını açınca arabadan inip etrafa bakındı, ormanın içindeki tahtadan ev oldukça hoş duruyordu.

"Beni takip et."

Tony eve doğru ilerlemeye başlayınca Daisy temkinli adımlarla onu takip etmeye başladı, Tony onun yere bakarak yavaş adımlarla geldiğini görünce durdu ve gülmeye başladı.

"Ah, seni öldürmeye kalkmayacağım."
"İstesende öldüremezsin."

Daisy gözlerini kısıp tıslarcasına konuşunca Tony göz devirdi, ona yardımcı olmaya çalışıyordu ama kız hala küstahça davranıyordu.

"Ne var biliyor musun? Evime giremezsin."

Tony alaylı bir ses tonuyla konuşunca Daisy durdu ve kollarını göğsünün altında bağladı, buraya onu getirmişti ve şimdi evine giremeyeceğini mi söylüyordu?

"Beni buraya sen getirdin."
"Ve bir gülümsemeden evime giremezsin."

Daisy kısık gözlerle karşısındaki adama baktı, ondan cidden zor bir şey istiyordu.

"Olmaz."
"Ne demek olmaz?"

Daisy tanımadığı ve sevmediği kişilerin yanında gülmezdi, yani kimsenin yanında gülmüyordu.

"Hayır, gülmeyeceğim."
"Neden bu kadar zor birisin kraliçe?"

Daisy cevap vermeyince Tony ilerlemeye başladı ve onu takip etmesi için Daisy'e işaret yaptı. Hafta sonu tatilini ailesiyle geçiriyordu ve Daisy'i çok sevdiği kocasından kurtarmak istemişti. İki basamaklı merdivenden çıkıp evin kapısının önüne geldiler. Daisy bir kaç adım geride durmuştu, ne olacağını bilmiyordu, gelen kişinin onu sevip sevmediğini ya da tanıyıp tanımadığını. Kapı açılınca sarışın bir kadın kapıyı açtı, Tony ile hızla sarılıp birbirlerini öptüler, Daisy kafasını başka tarafa çevirdikten sonra Tony'nin sesini duydu.

"Pep bu Daisy, sana telefonda bahsettiğim kişi, Daisy bu Pepper, benim eşim."
"Baba!"

Daisy cevap vermeden küçük bir kız sesi duyuldu ve Tony'nin kollarına atladı, Tony ile hızla birbirlerine sarılmışlardı.

"Ve Morgan, benim kızım."

Daisy yavaşça kafasını sallayınca Tony kucağındaki kızıyla içeriye girmişti, Pepper biraz uzakta duran kıza gülümsedi ve içerye davet etti.

"Kendime sıcak çikolata yapmıştım, sizede getireyim."
"Bende sana yardım edeyim."

Pepper içeriye geçince Tony onun peşinden ilerlemeye başlamıştı ve Daisy'i büyük salonda Morgan ile baş başa bırakmıştı. Daisy kısık gözlerini odada gezdirdi ardından ona bakan Morgan'a döndü. Morgan ona doğru ilerledi ve bacağına sarılınca Daisy olduğu yerde kalmıştı, ne yapması gerekiyordu?

"Sen babamın dediği uzaylı kraliçe misin?"

Morgan konuşunca Daisy ne yapacağını bilmez gözlerle etrafa bakındı. Aklına gelen fikirle tekrar kıza baktı, boşta olan bacağını biraz geriye aldı ve konuşmaya başladı.

"Stark!"
"Ne oldu?"

Tony içeriden bağırınca Daisy tiksinircesine Morgan'a baktı, çocuklarla ne yapılacağına dair hiçbir fikri yoktu.

"Bu küçük midgartlı yaratık bacağıma sarıldı. Fırlatmalı mıyım?"
"Ne?"

Tony elindeki bardaklarla içeriye girince Daisy ve onun bacağına sarılmış Morgan'a baktı. Derin nefes alıp elindeki bardakları küçük sehpaya bıraktıktan sonra Daisy'nin bacağındaki Morgan'ı aldı ve Daisy'nin eline verdi. Morgan onun yüzüne dokunmak için hamleler yaptığında Daisy yüzünü buruşturup kendini uzaklaştırdı.

"Sana göre ben ısırıyorum ama o gerçekten ısırmaz."

Tony konuşunca Daisy ne yapacağını bilmiyordu, hayatı her şeyden uzak kraliyet kurallarını öğrenmekle geçmişti.

"Ne yapmalıyım?"
"Onu kendine yaklaştır."

Tony konuşunca Daisy elindeki küçük çocuğu kendine doğru yaklaştırdı, Morgan hızla kollarını Daisy'nin boynuna doladı, bacaklarını ise beline sarmıştı. Daisy'de elini Morgan'nın poposunun altına koyup destek verdi. Morgan onun siyah saçlarıyla oynamaya başlayınca koltuğa ilerledi ve Tony'nin yanına oturdu, Morgan ise hala onun saçlarıyla oynuyordu.

"Gördün mü? Alıştın."

Daisy gülümsedi, bu küçük midgartlı yaratığı sevmişti. Bakışlarını Tony'e çevirince onları izlediğini gördü.

"Bak işte gülümsüyorsun."
"Evet, arada."
"Çok çok arada."

Tony konuşunca Daisy bakışlarını kucağındaki kıza çevirdi, hiç gülmüyordu bu yüzden tuhafına gitmişti.

"Hiç gülmem."
"Belli hiç kırışıklığın yok."

Tony konuşunca Morgan onun saçını bırakmamıştı ama etrafa bakınıyordu.

"Kuledekiler burada olduğumu biliyor mu?"

Tony hayır anlamında kafasını sallayınca Daisy inanmamıştı, onlar takımdı ve birbirlerinden bir şey sakladıklarını düşünmüyordu.

"Doğruyu söyle."
"Evet seni aramamı istediler ama ben seni bulmadım. Kimse burada olduğunu bilmiyor ve bulamazlar, Jarvis'e kesin emir verdim, seni bulmalarına izin vermeyecek."

Daisy yavaşça kafasını sallayıp derin nefes aldı bir süre sessizce oturduktan sonra Tony sehpadaki sıcak çikolatayı ona doğru uzattı ve konuşmaya başladı.

"Bana neler olduğunu anlatmak ister misin?"

Daisy bakışlarını Tony'e çevirdi, kimseye anlatmamıştı, kendi ailesi bile çektiği şeyleri bilmiyordu.

"Bana güvenebilirsin Daisy."

Daisy oturduğu yerde dikleşti ve derin nefes aldı, ona güvenmiyordu ama Thor güveniyordu. Thor'u tanıdığı zaman boyunca gereksiz kimseye güvendiğini görmemişti.

"Sana güvenmiyorum."
"Eğer sana şu ana kadar yalan söylemiş olsaydım o çok sevdiğin eşin seni bulmuş olurdu."

Tony elindeki sıcak çikolatadan büyük bir yudum alınca Daisy bakışlarını hala kucağında oturan Morgan'a çevirdi.

"Anlatacağım, hazır mısın?"
"Ben her zaman hazırım."
"Bu midgartlıların hikayesine benzemez."

Tony anlat dercesine başını sallayınca Daisy kendimi sakin kalmaya zorlayarak konuştu.

"Hazırsan kendi aileme bile anlatmadığım şeyleri anlatacağım."