Başkaların istek ve şartlarını yerine getirmek zorunda olan bir kızın başına gelen olayları anlatıyor
-Bunca olandan sonra son durağım lübnan mı olacaktı yoksa daha fazla sürünecek miydim?
*o kızın gözündeki çaresizlikti insanı hüzünlendiren
KEYİFLİ...
"İstemiyorum ya, tamam avukatınız olacağım, Ama evli kalmayacağız"dedim ayaklanarak
"Yok öyle, biz daha önce sana defalarca bu fırsatı verdik ama sen her seferinde teptin. Bundan sonra ben ne dersem o"
"İstemiyorum!, Anla artık ben seninle evli olmak istemiyorum"
Bana doğru yaklaştı tam karşımda durdu. Aramızda iki adımlık mesafe bırakarak konuşmaya başladı; "O halde isteyeceksin ,ya zorla ya da zamanla"dedi gülümseyerek
"Er ya da geç boşanacağız ya zorla ya da zamanla"dedim bende onun gibi yaparak
Yüzü birden düştü, boynunda ki damarlar belirmeye başladı. Geriye kalan iki adımlık mesafeyi de aşıp dibime kadar geldi.
"Boşanma falan yok. çıkar onu aklından artık ölene dek benimlesin"
"Hemen Ölürüm o zaman"
"Ben istemediğim sürece kendine asla zarar veremezsin"
"Senin verdiğin zararlar nolucak"
"Bu yaptıklarım ne ki, sen daha beterine layıksın" dedi ve devam etti
"Daha hiç bir şey başlamış değil"
Ben ne yapmış olabilir ki ona, ne yapmış olabilir ki bu kadar kin ve nefret besliyor bana.
"Koridorun sonundaki ilk odaya geç uyu, sakın kendine bir şey yapmaya kalkma seni diriltir ailene yapacağım eziyeti izletirim."
Zaafımı bulmuştu işte artık her seferinde beni ailemle vuracaktı.
Gözümden akan yaşları silip söylediği yere doğru yürüdüm. Kahverengi işlemeli koridoru geçip,beyaz kapıyı açıp içeri girdim. Duvarın kenarında duran çift kişilik yatağa geçip cenin pozisyonunda yattım.
Denizi arayıp onunla konuşmak istiyordum. Ama telefonum kendi arabamda kalmıştı.
