happy birthday, deku !

18. harcanan duygular

Bir aşk daha fazla tek taraflı ilerleyebilir miydi?

Pes ediyorum, biz birbirimize asla layık olmadık. Sanırım onu boş yere çok zorladım. Çabalasamda olmuyordu ama emin olmuştumki ilk defa biri için bu kadar çabalamıştım.

İpleri daha fazla tutamazdım, ellerim kanıyordu bu yüzden ümidimi keserek acıyı devam ettirmemek için ipleri bıraktım. Doğru mu yapmıştım?

Evet bu bir vazgeçişti, dakikaladır onu izliyordum. Yemekhanede her zamanki gibi Iida ve Uraraka ile oturmuş bir şeyler konuşuyorlardı.

Beni görseydi yanına çağıracağına emindim fakat hayır, bu sefer olmazdı.

Acaba açılsam mı diye düşünüyordum çünkü kaybedecek hiçbir şey yoktu. Evet, bugün bunu yapmalıydım.

Derslere katılmak yerine erkenden çıkmış ve yurda dönmüştüm, yurtta romantik bir an yapamazdım bu yüzden onun için harika bir plan hazırlamıştım.

Ders bittikten çeyrek saat sonra Deku ve doğer gereksizler de yurda dönmüştü. Deku beni görmesiyle yanıma gelmişti, "Kacchan, bugün derslere niye katılmadın? Seni merak ettim."

Ona karşı kin ile bakmıştım. Merak etmek mi? Mümkünse beni hiç merak etmesin çünkü ben başka anlamlar yükleyebiliyordum.

"Akşam benimlesin, şimdi git güzelce giyin. Birazdan çıkacağız." "Nereye?" "Orası süpriz." süpriz kısmını duyunca heyecanla kalkmış ve odasına yönelmişti.

Kısa bir süre sonra Deku gelmişti, Deku hazırlanana kadar o süre zarfında bende yurttakilere tehditler savurmuştum, "Dışarı çıkacağımızı o silgi kafa duyarsa hepinizi patlatırım!"

Hepsi bana uflarken bende Deku'ya kolumu atarak yurttan çıkmıştım.

Yarım saatlik yürüme mesafesinin ardından teleferiğin önüne gelmiştik.

"Vay, teleferiğe mi bineceğiz? Bu benim ilkim bu yüzden heyecanlıyım!"

"Benim için de bir ilk olacak bu akşam." Deku anlamayarak kısa süreliğine bana baksa da dert etmeden teleferiğe binmişti.

Karşısına oturmuştum heyecanlıydım, cevabını merak ediyordum, beni reddetmeyecekti değil mi?

Teleferik yukarı doğru çıkarken Deku'nun gözleri görünen denize odaklanmıştı, "Kacchan, manzara çok güzel değil mi?"

"Benim manzaram daha güzel." bunu derken o da başını bana çevirmişti, "Kacchan?" bu anı bekliyormuşcasına önünde diz çöktüm.

Odun bir erkekten ancak bu kadar yumuşaklık beklenir, bu benim de ilkimdi bu yüzden ne yapacağımı şaşırmıştım.

Karşımda az önce oturan Deku şuan ayağa kalkmıştı, bir çıkma teklifi içincne uygun olur düşünmüştüm ve aklıma en iyi seçenek bir yüzük gelmişti.

Acaba çıkma teklifi değil de direkt evlenme teklifi mi etsem diye düşünmüştüm ama o zaman kökten red yiyeceğim belliydi.

Kulaklarımın kızarmasına aldırmadan kırmızı kutuyu kaldırarak Deku'nun önünde açmıştım.

"Benimle çık lanet olası." bir dakika, bu en romantik hâlim miydi?

Deku bana bakıyordu, sanki o küçük dilini yutmuştu, "Kacchan şaka yapmanın hiç sırası değil."

Bu en büyük hayal kırıklığıydı, ben ona duygularımı açarken o bana hâlâ şakadan mı bahsediyordu.

"Sana şaka gibi mi geliyor duygularım?" küçük elleri ağzına gitmişti, "Sen, ciddisin yani?"

Kendime acımıştım ve utanmıştım. O an şakaya mı katılmalıydım yoksa gururumla mı baş etmeliydim bilemiyordum.

Teleferik durmuştu, kırmızı kutuyu kapatarak cebime koymuştum.

Deku hâlâ tepkisizce bana bakıyordu, o yeşil gözler bana öyle bakarken daha fazla burada dayanamazdım. "Sen benden mi hoşlanıyorsun Kacchan?" "Sen benden hiç hoşlanmadın mı!"

Eski hâlime geri dönüş yapmıştım sanki, sinirli ruhum ortaya çıkışını gösteriyordu.

Bir cevap beklemiştim, ama Deku hâlâ duygularının farkında değildi, duygularını gizlemek istiyordu  ve bu ikimizi de yıpratıyordu.

"Izuku, bitti." "Biten ne?" sinirle yüzümü avuçladım, "Ben ve duygularım."

Arkama dâhi bakmadan çekip gitmeliydim buralardan, kalsam neye yarardı?

Arkama dönmüştüm, "Öyleyse müsaaden ile çıkıyorum hayatından?" "Kacchan çocuk gibi davranma, nereye gidiyorsun? Her türlü aynı yurtta kalıyoruz ve aynı okuldayız yani şimdi kaçmanın anlamı yok!"

Kökten çözümü buldum, buralardan kaçmak.

Onu duymazdan gelmek istemiş ve yürümeye devam etmiştim ama şunu bilmeli ki kal dese kalırdım.