Chapter 26

900 91 6
                                    


Chapter 26

Sue:

TBC       ( 26 )



ဧကရာဇ်က မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေး၏ အဆောင်သို့သွာသောအခါ၌ ကုတင်ထောင့်တွင်ကွေးကွေးလေးထိုင်နေသည့် ကိုယ်လုပ်တော်လေးအားတွေ့လိုက်ရသည် ။ သူ၏ မျက်နှာထက်၌ မည်သို့သော အမူအရာမျိုးကိုမှမတွေ့ရပေ ။

ဧကရာဇ်က မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးအား အလွန်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးနောက် ပြောလာ၏ ။

" မုရန် ... ကိုယ်မင်းအပေါ်မတရားဆက်ဆံမိသွားတယ် "

ခုနှစ်နှစ်ကြာမှ ပြောလာသည့်တောင်းပန်စကားမှာ စိတ်ရင်းကင်းမဲ့သည့်အပြင် အသုံးမ၀င်တော့ပေ ။

မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးက အချိန်အတော်ကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက်မှ တိုးတိုးလေးပြောလာသည် ။

" အတိတ်တုန်းကအဖြစ်အပျက်တွေပါပဲ ... အရှင်တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး "

ဧကရာဇ်က မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးအား ခေါင်းမော့စေ၍

" မင်းကိုယ့်ကို နှစ်တွေအကြာကြီး အူထဲအသည်းထဲကနေမုန်းနေခဲ့တာမဟုတ်လား "

မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးက ဧကရာဇ်ဖက်ထားသည့်လက်အား အေးစက်စက်ဖြင့်တွန်းဖယ်လိုက်ကာ

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ... အရင်အခြေအနေကိုမှပြန်မသွားနိုင်တော့တာ အခုမှဒါတွေပြောနေလို့ရော ဘာထူးသွားမှာမို့လို့လဲ "

ဧကရာဇ်က မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးအား ပြန်လည်၍ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားပြီး လွှတ်ပေးရန် ဆန္ဒမရှိပါချေ ။

" ကိုယ် မင်းကိုပေးထားတဲ့ ကျောက်စိမ်းဆံထိုးကို ဘာလို့မထိုးထားတာလဲ "

မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရီမော၍

" ထိုးစရာမလိုလို့ တစ်စစီခွဲပစ်လိုက်ပြီ "

ဧကရာဇ် ခေါင်းငုံ့သွားရပြီး အချိန်အနည်းငယ်ကြာသောအခါမှသာ ခေါင်းမော့၍ပြောလာ၏ ။

မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးWhere stories live. Discover now